Μια καθηλωτική ματιά στο παρελθόν προσφέρει η ανακατασκευή του προσώπου μιας γυναίκας που έζησε πριν από περίπου 3.500 χρόνια στις Μυκήνες, την ιστορική έδρα του βασιλιά Αγαμέμνονα. Η ψηφιακή απεικόνιση της βασιλικής αυτής μορφής, που τάφηκε μεταξύ του 16ου και 17ου αιώνα π.Χ. σε ένα επιφανές μυκηναϊκό νεκροταφείο, επαναφέρει στη ζωή την εικόνα μιας γυναίκας της ύστερης εποχής του χαλκού, προσφέροντας νέες διαστάσεις στην κατανόηση του ρόλου των γυναικών εκείνης της εποχής.
Η Δρ Έμιλι Χάουζερ, ιστορικός και λέκτορας στο Πανεπιστήμιο του Έξετερ, δήλωσε στον Guardian πως η ανακατασκευή «μας κόβει την ανάσα», προσθέτοντας ότι «είναι απίστευτα συναρπαστικό να κοιτάς το πρόσωπο μιας γυναίκας από ένα βασίλειο που συνδέεται με τον Τρωικό Πόλεμο και τον μύθο της Ελένης και της Κλυταιμνήστρας». Δείτε ΕΔΩ το πρόσωπο της γυναίκας σε ψηφιακή αναπαράσταση.
Η αναπαράσταση βασίστηκε σε πήλινη προγενέστερη απεικόνιση της δεκαετίας του 1980, που δημιουργήθηκε από το Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, και επεξεργάστηκε ψηφιακά από τον καλλιτέχνη Juanjo Ortega G., αποδίδοντας ένα ρεαλιστικό πρόσωπο με ανθρώπινα χαρακτηριστικά, έκφραση και συναισθήματα.
Η γυναίκα, περίπου 35 ετών όταν απεβίωσε, τάφηκε με βασιλική μεγαλοπρέπεια: μία μάσκα προσώπου από ήλεκτρο και ένα σετ όπλων πολεμιστή – τρία σπαθιά, που αρχικά θεωρήθηκε ότι ανήκαν στον άντρα που είχε ταφεί δίπλα της. Ωστόσο, DNA αναλύσεις αποκάλυψαν ότι οι δύο δεν ήταν ζευγάρι, αλλά αδέλφια, αλλάζοντας τις αρχικές υποθέσεις και αποδεικνύοντας πως η ίδια η γυναίκα είχε στρατιωτικό ρόλο ή υψηλό κύρος.
«Η παραδοσιακή αρχαιολογική αφήγηση υποτιμούσε τον ρόλο των γυναικών. Στην πραγματικότητα, πολλές ταφές με πολεμικό εξοπλισμό ανήκουν σε γυναίκες», τονίζει η Χάουζερ.
Αρχαιολογικά στοιχεία δείχνουν πως έπασχε από αρθρίτιδα στη σπονδυλική στήλη και τα χέρια, πιθανώς από επαναλαμβανόμενες κινήσεις ύφανσης – μια σωματικά επίπονη δραστηριότητα που οι αρχαίοι μύθοι, όπως η Ιλιάδα, συνδέουν με ηρωίδες όπως η Ελένη.
Η ανακάλυψη και η ψηφιακή ανακατασκευή δημιουργούν μια «γέφυρα» ανάμεσα στους θρύλους του Ομήρου και τις πραγματικές γυναίκες του προϊστορικού κόσμου, προσφέροντας μια ανθρώπινη διάσταση στην ιστορία και φέρνοντας στο φως αθέατες πτυχές της αρχαιότητας.
