Την 1η Νοεμβρίου 1990, το Ειρηνοδικείο στο Λιοντάρι Μεγαλόπολης κλήθηκε να εκδικάσει μια ασυνήθιστη υπόθεση. Δώδεκα κάτοικοι της κοινότητας Δυρραχίου κατέθεσαν ισάριθμες μηνύσεις κατά του προέδρου του Κυνηγετικού Συλλόγου Μεγαλόπολης. Η βασική κατηγορία ήταν σε όλες ίδια, ότι από πρόθεση να βλάψει τους μηνυτές είχε ελευθερώσει γουρούνια και ότι αυτά τα ζώα προκάλεσαν ζημιές στις γεωργικές καλλιέργειες τους.
Νωρίτερα, τον Μάρτιο του 1989, ο Κ.Σ. Μεγαλόπολης αγόρασε και απελευθέρωσε οκτώ αγριόχοιρους σε περιοχές κοντά στο χωριό Τουρκαλέικα. Τα ζώα προέρχονταν από εκτροφείο του Αγρινίου και κόστισαν 350.000 δρχ. Η απελευθέρωσή τους έγινε με πανηγυρικό τρόπο και γέμισε με χαρά τους κυνηγούς της περιοχής αφού επέστρεφε ένα θήραμα που είχε εκλείψει για πολλά χρόνια. Από εκεί και πέρα όμως άρχισαν τα προβλήματα…
Οι αγριόχοιροι, εγκαταλείποντας τις περιοχές απελευθέρωσης, κατευθύνθηκαν στην περιοχή της κ. Δυρραχίου. Η παρουσία τους και οι ζημιές που προκάλεσαν στις καλλιέργειες (αμπέλια και καλαμπόκια) πυροδότησαν κύμα παραπόνων και διαμαρτυριών από τους κατοίκους του Δυρραχίου.
Ήδη τις πρώτες εβδομάδες μετά την απελευθέρωση συνέβησαν δυο περιστατικά που αναστάτωσαν τους κατοίκους. Στη μια περίπτωση, αγριόχοιροι εξαγριώθηκαν όταν τους εντόπισε και τους γαύγισε σκύλος τον οποίο και καταδίωξαν. Ο σκύλος φοβούμενος έτρεξε κοντά στην γυναίκα που τον φρόντιζε με αποτέλεσμα να τον ακολουθήσουν και οι αγριόχοιροι. Η γυναίκα κατάφερε τελικά να τους απωθήσει με κραυγές αγωνίας. Άλλη μια κάτοικος της περιοχής παραλίγο να τραυματιστεί σοβαρά, όταν τρόμαξε το μουλάρι της από την παρουσία αγριόχοιρων.
Τον Ιούνιο του 1989 και με αφορμή τα δυο περιστατικά, 38 κάτοικοι του Δυρραχίου συνυπέγραψαν αναφορά-διαμαρτυρία προς τις αρμόδιες διοικητικές και δικαστικές αρχές καθώς και τον κυνηγετικό σύλλογο της περιοχής, με την οποία ζητούσαν μεταξύ άλλων την απομάκρυνση των αγριόχοιρων ή σε περίπτωση διατήρησή τους να τους ενημερώσουν ποιος «θα αναλάβει την ευθύνη για ότι συμβεί είτε αυτό είναι καταστροφή καλλιεργειών είτε κάποιο ατύχημα». Τόνιζαν χαρακτηριστικά ότι «οι ωφέλειες που προσφέρει το αγριογούρουνο σαν θήραμα δεν μπορούν να συγκριθούν με το μέγεθος των καταστροφών που προξενεί στη γεωργία».
Η απόφαση του Ειρηνοδικείου
Κατά την εκδίκαση των μηνύσεων στο Ειρηνοδικείο, ο πρόεδρος του Κ.Σ. εξήγησε τους λόγους που γίνονται οι απελευθερώσεις και την απόφαση του συλλόγου για τη συγκεκριμένη απελευθέρωση. Όπως υποστήριξε, στόχος της απελευθέρωσης ήταν να επαναφέρει ένας είδος της αρκαδικής πανίδας και σε καμιά περίπτωση να βλάψει οποιοδήποτε. Στο ερώτημα του Ειρηνοδίκη αν τα γουρούνια ήταν στην εξουσία και στην κυριαρχία του Κ.Σ. η απάντηση ήταν: «όχι, όταν επιτραπεί το κυνήγι τους τότε ο κάθε κάτοχος άδειας κυνηγιού θα μπορεί να τα κυνηγήσει».
Τελικά η απόφαση ήταν αθωωτική για τον πρόεδρο του Κ.Σ. με την αιτιολογία ότι δεν είχε πρόθεση να βλάψει κανέναν με την ενέργεια αυτή, ούτε να διατηρήσει τα ζώα αυτά στην απόλυτη εξουσία του. Αφού τα απελευθέρωσε, αυτά είναι πλέον άγρια.
Πηγή πληροφοριών: Περιοδικό Κυνήγι & Σκοποβολή (τεύχη 26 και 38) και dasarxeio.com
