Κι όμως, στην Πελοπόννησο πολεμικοί ελέφαντες πήραν μέρος σε μάχες. Τα θηρία αυτά προσπάθησαν να καταλάβουν την Μεγαλόπολη, ενώ βρέθηκαν να κυκλοφορούν αφηνιασμένα και μέσα στα στενά σοκάκια του Άργους. Σκηνές χάους σε τόπους που δεν προσφέρονταν για τέτοιου είδους πόλεμο.
Μετά την πτώση των δύο νησίδων, η θέση των πολιορκουμένων κατέστη δεινή, μετά και την αποτυχία του Μιαούλη να διασπάσει τον ναυτικό αποκλεισμό.
Η ίδρυση Αρχαιολογικού Μουσείου στο Ναύπλιο, οφείλεται σε έναν ευεργέτη, για τον οποίο ελάχιστα γνωρίζουμε (Και ούτε λόγος για τιμητική ονοματοθεσία δρόμου ή πλατείας).
Με σήμα κατατεθέν το «Μακεδονία Ξακουστή» και τα κειμήλια του Αργείου οπλαρχηγού Δημήτρη Τσώκρη, καθώς και του Κουτσοποδιώτη οπλαρχηγού Τάσου Νέζου, πραγματοποιήθηκαν οι επετειακές εκδηλώσεις για την Εθνική παλιγγενεσία στο Άργος.
Με όπλο το πάθος τους για την λευτεριά, ύψωσαν το λάβαρο της επανάστασης και πολέμησαν γενναία για την πατρίδα. Άνδρες και γυναίκες που ξεχώρισαν για τον ηρωισμό τους, αλλά και για τα πάθη τους. Είναι οι ήρωες της επανάστασης, τους οποίους τιμούμε αύριο, 25η Μαρτίου του 2019.
Τα ηρωικά κατορθώµατα των αγωνιστών του 1821 είναι λίγο έως πολύ σε όλους µας γνωστά.
Μήπως έχετε πρόχειρο ένα πεντοχίλιαρο στο οποίο απεικονίζεται ο Κολοκοτρώνης; Αν ναι γυρίστε το ανάποδα. Αυτό που βλέπετε είναι ο λόφος της Καρύταινας με το φράγκικο κάστρο στην κορυφή του και το πέτρινο γεφυράκι του Αλφειού στα πόδια του.
Η απελευθέρωση του Ναυπλίου κατά το δεύτερο έτος της Ελληνικής Επανάστασης την 30η Νοεμβρίου 1822 ήταν καθοριστικής σημασίας για την εδραίωση της Ελληνικής Επανάστασης και την Ελληνική Ανεξαρτησία.
Μια φορά και έναν καιρό, το Ανάπλι ήταν χτισμένο πάνω στην κορυφή της Ακροναυπλίας. Ήταν τα χρόνια εκείνα που οι αυτοκρατορικοί δρόμωνες με τον δικέφαλο αετό και τον σταυρό καθάριζαν τις θάλασσες από τους Σαρακηνούς πειρατές.
Μετά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο η πόλη μας δεν είχε σπουδαία πολιτιστική κίνηση. Δεν είχε ακόμα η πατρίδα μας λειτουργήσει με κανονικούς ρυθμούς.
