Όταν δεν παίζουμε στη Novibet online στοίχημα μας αρέσει να χαζεύουμε στο ίντερνετ και στα καλωδιακά δίκτυα για εκπομπές και ντοκιμαντέρ για τα σπορ. Κάπως έτσι πέσαμε πάνω στο ντοκιμαντέρ “RIVALRIES” της Ευρωλίγκας, που καταπιάνεται με τις μεγάλες εχθρότητες του θεσμού, μεταξύ των οποίων – σε κορυφαία μάλιστα θέση – βρίσκεται το Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός.
Ενδεικτικό του πόσο διχάζει αυτό το επεισόδιο, είναι το γεγονός πως μέχρι στιγμής μόνο ένας στους έξι θεατές έχουν κάνει Like. Ποιος είναι ο λόγος πίσω από το απογοητευτικό rating; Τι ξενέρωσε τόσο πολύ τον κόσμο; Βρήκαμε παραπάνω από ένα λόγους γιαυτό..
Παναγιώτης Γιαννάκης
Ο Παναγιώτης Γιαννάκης είναι μια εμβληματική προσωπικότητα για το Παγκόσμιο μπάσκετ, και όχι μόνο. Πρόσφατα μάλιστα βγήκε και το βιβλίο με την βιογραφία του, με τίτλο «Τρωτός – Άτρωτος». Ένα πόνημα το οποίο αξίζει να διαβάσουν όχι μόνο όσοι αγάπησαν το μπάσκετ, αλλά και όσοι ψάχνουν να βρουν πρότυπα συνέπειας, αυταπάρνησης κι επιτυχίας. Οι υπεύθυνοι της Euroleague σωστά σκέφτηκαν πως, αφού πρόκειται για τον εμβληματικό αρχηγό και προπονητή της Εθνικής Ομάδας, κι εφόσον έχει περάσει και από τις δύο ομάδες, θα ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος να μιλήσει στην εκπομπή.
Φαίνεται όμως πως τηλεοπτικά ο «Δράκος» απογοητεύει. Ο τρόπος ομιλίας του σίγουρα δεν βοηθάει στη διήγηση. Επιπλέον, το γεγονός πως δεν έχει καθόλου εκφραστικότητα κάνει το «προϊόν» μάλλον βαρετό, καθώς, ενώ ως παίκτης και ως προπονητής ήταν τρομερά εκδηλωτικός, όταν είναι μπροστά σε κάμερα παγώνει. Επίσης, αρκετές φορές στο ντοκιμαντέρ φαίνεται σαν να διαβάζει σενάριο. Τέλος, ενώ όλοι οι υπόλοιποι συνεντευξιαζόμενοι μιλούν Αγγλικά, που είναι μια γλώσσα την οποία μιλούν εκατομμύρια φίλαθλοι του αθλήματος στην Ευρώπη, ο Γιαννάκης αφηγείται στα Eλληνικά. Δείχνοντας κατά κάποιο τρόπο πως σνομπάρει την εκπομπή.
Το σενάριο
Οι σεναριογράφοι Diego Dorado & Xuban Intxausti έδωσαν πολύ μεγάλο βάρος στα περσινά δύο ματς μεταξύ των Αιωνίων, χωρίς να είναι αυτά τα καλύτερα παιχνίδια που έχουν παίξει οι ομάδες μεταξύ τους στα 25 χρόνια ιστορίας της σύγχρονης Ευρωλίγκας. Κάθε άλλο μάλιστα. Για παράδειγμα, λείπει από το ντοκιμαντέρ ολόκληρη η δεκαετία του 2000. Επίσης, δεν συμφωνούμε – όπως αρκετοί ακόμα – πως η άφιξη του Ντομινίκ Γουίλκινς άλλαξε το Ελληνικό μπάσκετ για πάντα. Όπως προσπαθεί να επιχειρηματολογήσει ο Γιαννάκης. Ναι, ο Ντομινίκ είναι ενδεχομένως ο μεγαλύτερος παίκτης που έχει παίξει ποτέ στην Ευρώπη. Και ναι, ο Γουίλκινς ήταν στην ομάδα του ΠΑΟ που πήρε το πρώτο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Όμως η παρουσία του αυτή καθ’ εαυτή δεν άλλαξε πραγματικά το μπάσκετ στην χώρα μας. Ειδικά αν συγκρίνει κανείς αυτό το γεγονός με την κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ του 1987, όταν αρχηγός της Εθνικής Ομάδας ήταν ο ίδιος ο Γιαννάκης.
Έπειτα, η σύγκριση του Human Highlight Film με τον David Rivers ήταν το λιγότερο άστοχη! Είναι σαν να συγκρίνουμε σήμερα τον Κέντρικ Ναν με τον Γουόκαπ. Τέλος, όλο αυτό το φολκλόρ με την χωριάτικη, τον Μπαϊρακτάρη κ.λ.π. φάνηκε τρομερά cringey, σα να προσπαθεί η παραγωγή να μεγαλώσει με το ζόρι τη διάρκεια του ντοκιμαντέρ.
Η σκηνοθεσία της εκπομπής
Εδώ έχουμε να πούμε μόνο θετικά. Οι εικόνες της Αθήνας με τα drones κερδίζουν αμέσως τους θεατές. Τα κοντινά πλάνα από τους αγώνες στα πρόσωπα των πρωταγωνιστών αλλά και των φιλάθλων, σας βάζουν κανονικά μέσα στο παιχνίδι. Νιώθετε ότι είστε μέλος των δύο ομάδων και ότι καταλαβαίνετε την ψυχοσύνθεση του Παπανικολάου και του Σλούκα σαν να το ζείτε μαζί τους. Επίσης, είναι μεγάλο επίτευγμα ότι όλοι οι πρωταγωνιστές του σήμερα μιλούν σε αυτό το ντοκιμαντέρ. Από τον Γιώργο Μπαρτζώκα και τον Έργκιν Αταμάν, μέχρι τον Τόμας Γουόκαπ και τον Ματίας Λεσόρ. Κι αν θεωρείτε ότι οι σημερινοί παίκτες και προπονητές είναι υποχρεωμένοι βάσει συμβολαίου να το κάνουν, δεν ισχύει το ίδιο για τους Ντομινίκ Γουίλκινς (συνέντευξη στην Ατλάντα παρακαλώ!!!), Μάικ Μπατίστ και Κώστα Τσαρτσαρή. Η μοναδική παραφωνία είναι ότι θα μπορούσαν να έχουν πάρει συνεντεύξεις κι από άλλους “legends” του Ολυμπιακού, π.χ. Σιγάλα, Παπαλουκά, Φασούλα ή και παίκτες θρύλους των Πρασίνων. Παραμένει όμως μια τίμια προσπάθεια, με σημαντικά περιθώρια βελτίωσης.
