Έχει ξεκινήσει η δημόσια διαβούλευση για το σχέδιο εφαρμογής μέτρων προστασίας για τον Υγροβιότοπο (ή όπως λέγαμε παλιότερα για τον Βάλτο).
Τα τελευταία χρόνια είμαστε τυχεροί που μια σειρά ευαίσθητοι συμπολίτες έχουν κατανοήσει τη σημασία του και δραστηριοποιούνται. Πρωτοπόρα η Δημόσια Εκπαίδευση με το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης της Κίου, με μια σειρά προγράμματα έχει φέρει τη μαθητική νεολαία κοντά στον Υγροβιότοπο και το μέλλον του.
Σήμερα, θα μιλήσουμε για δυο «σχέδια» του παρελθόντος, τα οποία έχουν λησμονηθεί από τους περισσότερους.
Ας ξεκινήσουμε με το πρώτο.
Καλοκαίρι 1986. Ο τότε (κυβερνητικός) Νομάρχης Αργολίδας Θωμάς Μεταξάς καλεί τους δημοσιογράφους στο γραφείο του για να παρουσιάσει «σχέδιο αναμόρφωσης της παραλιακής ζώνης Ναυπλίου – Νέας Κίου». Παριστάμεθα τρεις. Ο ένας θα γινόταν σε λίγους μήνες Δήμαρχος.
Το σχέδιο προέβλεπε:
Α) Κατάργηση του σημερινού δρόμου Ναυπλίου-Νέας Κίου και μεταφορά του παράλληλα 300-500 μέτρα. (Υπάρχουν τέτοιοι δρόμοι σε λειτουργία).
Β) Μεταφορά όλων των εγκαταστάσεων (Πυρηνελαιουργεία, Χώροι Εστίασης και σπίτια) σε άλλα σημεία
Γ) Δημιουργία πλαζ σε ορισμένα σημεία.
Εκείνη την εποχή δεν είχαμε τόσο πλούσια άγρια ζωή σε αυτό το μέρος του Υγροβιότοπου. Προηγείτο το μεγάλο έργο του Βιολογικού Καθαρισμού των δύο πόλεων.
Το σχέδιο ήταν πολύ ριζοσπαστικό. Η αιτία όμως που έμεινε σχέδιο δεν ήταν αυτή. Ο Θωμάς Μεταξάς ήταν μεν εξαιρετικά δραστήριος Νομάρχης, αλλά η εμπλοκή του στη διάνοιξη παραλιακού δρόμου από Ίρια σε Κοιλάδα (μέσω Βουρλιάς και Σαλάντι) είχε ως αποτέλεσμα την εκδίωξή του από την Αργολίδα.
Η συνέχεια δόθηκε το 1995. Είχε εκλεγεί αιρετός Νομάρχης ο Δ. Σαραβάκος, αλλά παρέμενε ακόμα και Κυβερνητικός «Νομάρχης», ο Γιώργος Κανελλόπουλος.
Εκείνη την εποχή είχε γίνει μόδα η (παράνομη) απόθεση μπαζών και απορριμμάτων στον Βάλτο. Οι Αθηναϊκές εφημερίδες ανέβαζαν σχετικές φωτογραφίες, που μας έκαναν να ντρεπόμαστε. Ήταν η απόλυτη δυσφήμιση του Τουρισμού μας.
Το Νομαρχιακό Ταμείο ήταν ακόμα στα χέρια του Κυβερνητικού Νομάρχη. Ο Κανελλόπουλος έβαλε μπροστά τη δημιουργία στηθαίου με λεφτά και μηχανήματα της Νομαρχίας. Ήταν το ελάχιστο που μπορούσε να κάνει. Όταν όμως το Νομαρχιακό Ταμείο πέρασε στα χέρια της αιρετής Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, ο αιρετός σταμάτησε αυτόματα τα έργα.
Ο Κανελλόπουλος τότε βρήκε πιστώσεις από το Υπουργείο Εσωτερικών προς τον Δήμο Νέας Κίου και σε συνεργασία με τον αείμνηστο Γιώργο Κατριλιώτη (τότε Δήμαρχο Νέας Κίου) το συνέχισαν.
Ας ελπίσουμε τώρα που πάει να γίνει μια σοβαρή δουλειά θα συνεχιστεί. Γιατί το θέμα δεν είναι μόνο να έχουμε καλούς νόμους, αλλά να εφαρμόζονται.
(Τόλης Κοΐνης)
