Η Διώρυγα της Κορίνθου, ένα από τα σημαντικότερα τεχνικά μνημεία της Ελλάδας, βρίσκεται για ακόμη μία φορά στο επίκεντρο της επικαιρότητας, όχι για τις ιστορικές της αξίες, αλλά λόγω σοβαρών καταγγελιών περί περιβαλλοντικών παραβάσεων.
Εδώ και μήνες, τόνοι χωμάτων και μπάζων από τις εργασίες αποκατάστασης των πρανών έχουν συσσωρευτεί δίπλα ακριβώς στο κανάλι του Ισθμού, δημιουργώντας ένα νέο, ανησυχητικό τοπίο.
Πώς φτάσαμε ως εδώ;
Η κήρυξη της περιοχής σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης άνοιξε τον δρόμο για την επιτάχυνση της χρηματοδότησης και την ανάθεση του έργου αποκατάστασης με διαδικασίες που εγείρουν ερωτήματα.
Το έργο, προϋπολογισμού 34 εκατομμυρίων ευρώ, ανατέθηκε στην εταιρεία ΑΚΤΩΡ με έκπτωση μόλις 4,47%. Ερωτήματα προκύπτουν για τη διαδικασία επιλογής της εταιρείας, καθώς και για το αν η επίκληση της έκτακτης ανάγκης εξυπηρέτησε την παράκαμψη τυπικών διαδικασιών ελέγχου.
Ένα περιβαλλοντικό έγκλημα εν εξελίξει
Αν και η σύμβαση του έργου προβλέπει την απομάκρυνση των προϊόντων εκσκαφής, τα μπάζα έχουν συγκεντρωθεί σε μη αδειοδοτημένο χώρο, ακριβώς δίπλα στα πρανή της Διώρυγας. Σύμφωνα με τις καταγγελίες, τα χώματα αυτά όχι μόνο αλλοιώνουν την εικόνα του καναλιού, αλλά εγκυμονούν κινδύνους νέων κατολισθήσεων και επιπλέον επιβάρυνσης του ήδη εύθραυστου εδάφους.
Η Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου Λουτρακίου και η Ανώνυμη Εταιρεία Διώρυγας Κορίνθου (ΑΕΔΙΚ) έχουν απορρίψει σχετικό αίτημα αδειοδότησης, επισημαίνοντας την ανάγκη απομάκρυνσης των χωμάτων. Παρόλα αυτά, οι εργασίες συνεχίζονται και η παράνομη εναπόθεση δεν έχει σταματήσει.
Δείτε την κατάσταση που επικρατεί στον Ισθμό αυτή τη στιγμή στο παρακάτω βίντεο του loutrakiblog:
Οικονομικό όφελος εις βάρος της ασφάλειας;
Η διατήρηση των μπάζων στο εργοτάξιο αντί της μεταφοράς τους σε ειδικά αδειοδοτημένο χώρο συνεπάγεται σημαντική εξοικονόμηση κόστους για την ανάδοχο εταιρεία.
Ωστόσο, αυτό συμβαίνει εις βάρος της ασφάλειας και της περιβαλλοντικής νομιμότητας, δημιουργώντας συνθήκες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε νέα καταστροφικά φαινόμενα.
Ποιος θα αναλάβει την ευθύνη;
Η εικόνα των τεράστιων σωρών από χώματα δίπλα στο ιστορικό κανάλι δεν αποτελεί απλώς μια αισθητική παραφωνία, αλλά μια εν δυνάμει καταστροφή. Οι αρμόδιοι φορείς – Υπουργείο Υποδομών, Υπουργείο Περιβάλλοντος, Περιφέρεια και Δήμος – μέχρι στιγμής σιωπούν.
Το ερώτημα πλέον δεν είναι αν τα χώματα θα καταλήξουν ξανά μέσα στο κανάλι, αλλά πότε.
Οι πολίτες αξιώνουν απαντήσεις:
- Γιατί δεν επιβάλλονται κυρώσεις για την παράνομη απόθεση μπάζων;
- Ποιος θα πληρώσει αν το έργο των 34 εκατομμυρίων ευρώ αποδειχθεί μια ακόμη αποτυχημένη παρέμβαση;
- Γιατί επιτρέπεται σε μια ιδιωτική εταιρεία να αγνοεί τις υποχρεώσεις της, ενώ το κόστος βαραίνει το δημόσιο ταμείο;
Η Διώρυγα της Κορίνθου δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως εργολαβικός σκουπιδότοπος. Είναι ένα παγκόσμιο ιστορικό μνημείο, και η διαχείρισή της απαιτεί διαφάνεια, ευθύνη και σεβασμό στη δημόσια περιουσία.
