Η λίμνη Δόξα είναι μία τεχνητή λίμνη σε υψόμετρο 900 μέτρων, η οποία βρίσκεται στην περιοχή Φενεού Κορινθίας, στις υπώρειες του όρους Πεντέλεια (Ντουρντουβάνας) και Αροανίων (Χελμού) πλησίον των οικισμών Αρχαίας Φενεού (Καλύβια) και Πανοράματος (Φονιά) και σε μικρή απόσταση από τη μονή Αγίου Γεωργίου, απέχει δε οδικώς από την Γκούρα 8 με 10 χιλιόμετρα.
Η κατασκευή του φράγματος ολοκληρώθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1990 και η λίμνη σχηματίζεται από τα νερά που ρέουν από τα παραπάνω βουνά.
Πώς προέκυψε το όνομα
Το όνομα Δόξα το πήρε από το μικρό ποτάμι που ξεκινούσε από την περιοχή και κατέληγε σε καταβόθρες κοντά στο όρος Σαιτά, στα νότια του οροπεδίου του Φενεού.
Στην απογραφή που έκαναν οι Ενετοί το 1700 αναφέρονται δύο οικισμοί με το όνομα Δόξια και Δόξα
Έτσι το όνομα Δόξα ίσως να έχει σχέση με τον Αλβανό οπλαρχηγό Δοξία ή Δόξα που αντιστάθηκε και πολέμησε τον Μωάμεθ Β΄ το 1458 όταν αυτός κατέλαβε και κατέστρεψε την μεσαιωνική Ταρσό, δέκα περίπου χιλιόμετρα βόρεια της τεχνητής λίμνης.
Στην αρχαιότητα το ποτάμι αυτό ονομαζόταν Αροάνιος, αναφέρεται δε και ως Ανίας.
Η παλιά Μονή και ο Άγιος Φανούριος
Στην περιοχή της λίμνης υπήρχε παλιά η μονή του Αγίου Γεωργίου η οποία προς το τέλος του 17ου αιώνα μεταφέρθηκε βορειοδυτικά και ψηλότερα στη σημερινή της θέση
Διατηρήθηκε όμως το εκκλησάκι του μοναστηριού αυτού, που ήταν γνωστό ως παλιομονάστηρο και σήμερα, μετά την κατασκευή του φράγματος, έχει πάρει το όνομα του Αγίου Φανουρίου.
Το εκκλησάκι αυτό βρίσκεται νότια, στην άκρη της λίμνης, και επικοινωνεί με τη στεριά με στενή εδαφική λωρίδα.
Η τεχνητή και η φυσική λίμνη
Η τεχνητή λίμνη δεν έχει καμία σχέση με την φυσική λίμνη του Φενεού που σήμερα σχηματίζεται στα νότια του οροπεδίου του Φενεού, μόνο τον χειμώνα και σε περιόδους πολλών βροχοπτώσεων και η οποία από τα μυθικά χρόνια μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα κατέκλυζε περιοδικά μεγάλο τμήμα του οροπεδίου.
Τα νερά της λίμνης αυτής, από καταβόθρες στα νότια του οροπεδίου, βγαίνουν στον Λάδωνα.
Η Αρχαία Φενεός
Η Αρχαία Φενεός, ήταν πόλη-κράτος της αρχαίας Αρκαδίας.
Ήταν από τις μεγαλύτερες και σπουδαιότερε πόλεις της Αρκαδίας. Οι πρώτοι κάτοικοι της περιοχής εμφανίζονται στην προϊστορική εποχή από Πελασγούς, ενώ το 1900 π.Χ. εποικίζεται από Αρκάδες. Το 1500 π.Χ. οι Αχαιοί δημιουργούν το μυκηναϊκό κέντρο της περιοχής, το οποίο μνημονεύει και ο Όμηρος στο έπος της Ιλιάδας.
