Μεταξύ της εκκλησίας των Αγίων Πάντων στο Ναύπλιο και του σημερινού νεκροταφείου της πόλης, συναντά κανείς ένα εξαιρετικής τέχνης γλυπτό μνημείο, και από τα σημαντικότερα του 19ου αιώνα στην Ελλάδα, γνωστό ως το Λιοντάρι των Βαυαρών, που χρονολογείται το 1840 με 1841. Το μνημείο που βρίσκεται στην οδό Mιχαήλ Iατρού, το στοιχειώνει μία τραγική ιστορία.
Το λιοντάρι, που έχει αποδοθεί σε μνημειακή κλίμακα με λάξευση στον βράχο, παριστάνεται να κοιμάται. Γλύπτης του όμορφου αυτού μνημείου είναι ο Γερμανός Kρίστιαν Zίγκελ, ο οποίος υπήρξε ο πρώτος καθηγητής γλυπτικής στο Πολυτεχνείο της Αθήνας. Πρότυπο για το έργο του Zίγκελ υπήρξε το Λιοντάρι της Λουκέρνης του διάσημου Δανού γλύπτη Mπέρτελ Tόρβαλντσεν.
Μία επιδημία αφορμή για το γλυπτό
Κάτω από το λιοντάρι των Βαυαρών υπάρχει γερμανική επιγραφή χαραγμένη στο βράχο, από την οποία πληροφορούμαστε ότι το μνημείο παραγγέλθηκε από τον βασιλιά της Bαυαρίας, Λουδοβίκο, πατέρα του πρώτου βασιλιά των Ελλήνων, Όθωνα, στη μνήμη των Βαυαρών στρατιωτών που ανήκαν στην ακολουθία του Όθωνα, και είχαν πεθάνει από επιδημία τύφου στο Ναύπλιο κατά τα έτη 1833 και 1834.
Οι Βαυαροί είχαν ενταφιαστεί στο κοντινό νεκροταφείο των Αγίων Πάντων και σε περιοχή βορειοανατολικά της Ευαγγελίστριας που είχε μείνει γνωστή ως «βαυαρικά μνήματα». Αργότερα τα οστά τους εναποτέθηκαν στην κρύπτη της Καθολικής Εκκλησίας του Ναυπλίου.
Ο κοιμώμενος λέων από ψηλά
Σήμερα, ο χώρος μπροστά από τον Λέοντα των Βαυαρών έχει διαμορφωθεί σε μικρό πάρκο με παγκάκια και προσφέρεται για μια μικρή ανάπαυλα κατά την περιήγηση στο τμήμα αυτό της πόλης.
