Ο Παναγιώτης, ένας επιτυχημένος επαγγελματίας από την Τρίπολη, ζούσε μια φαινομενικά ευτυχισμένη ζωή. Παντρεμένος για είκοσι χρόνια με μια γυναίκα που τον στήριζε και του πρόσφερε σταθερότητα, είχε πετύχει επαγγελματικά και κοινωνικά. Όμως, κάπου βαθιά μέσα του, υπήρχε μια αίσθηση κενού. Ήταν η αναζήτηση για κάτι περισσότερο, για κάτι που θα τον έκανε να νιώσει ζωντανός.
Η ζωή του άλλαξε αναπάντεχα ένα βράδυ, όταν, περιπλανώμενος στο Facebook, βρέθηκε να συνομιλεί με τη Ζήνα, μια καθηγήτρια από την Καβάλα. Ήταν εννέα χρόνια μικρότερή του, με μια πνευματική ωριμότητα και έναν αισθησιασμό που τον μάγευε από την πρώτη στιγμή. Ξεκίνησαν να ανταλλάσσουν μηνύματα καθημερινά, και γρήγορα τα λόγια τους άρχισαν να παίρνουν ερωτική χροιά. Οι συνομιλίες τους ήταν γεμάτες πάθος, αγωνία, και ανείπωτες επιθυμίες. Κάθε λέξη, κάθε φράση, ήταν γεμάτη ένταση, και ο Παναγιώτης ένιωθε να ξαναγεννιέται.
Η Ζήνα δεν ήταν απλώς μια γυναίκα. Ήταν το απαγορευμένο φρούτο, ο πειρασμός που του έδινε ζωή. Κι εκείνη, όμως, ένιωθε την ίδια ένταση. Οι ώρες περνούσαν με τη φαντασία τους να πλάθει σενάρια, με τα σώματά τους να φλέγονται από την επιθυμία, ακόμα κι αν ήταν χιλιόμετρα μακριά.
Το ρίσκο της συνάντησης
Μήνες πέρασαν και η επικοινωνία τους έγινε ακόμα πιο έντονη. Ο Παναγιώτης ήταν παγιδευμένος ανάμεσα στην αγάπη για τη γυναίκα του και στην απίστευτη έλξη που ένιωθε για τη Ζήνα. Κι αυτή η έλξη κορυφώθηκε όταν η Ζήνα του έστειλε μια γυμνή φωτογραφία της. Το βλέμμα του πάγωσε στην οθόνη, η καρδιά του χτύπησε δυνατά. Ήταν ένα ρίσκο που δεν μπορούσε να αρνηθεί. Το πλούσιο στήθος της, οι καμπύλες της, όλα αυτά τον μαγνήτισαν. Την ήθελε, την επιθυμούσε με έναν τρόπο που δεν είχε ξανανιώσει ποτέ πριν.
Η απόσταση, όμως, ήταν ένα εμπόδιο που δεν μπορούσαν να παραβλέψουν. Παρ’ όλα αυτά, αποφάσισαν να συνεχίσουν. Κάθε νύχτα, κάθε μήνυμα ήταν γεμάτο υποσχέσεις και προκλήσεις. Κι έπειτα, ήρθε η στιγμή που όλα έπρεπε να γίνουν πραγματικότητα.
Η γυναίκα του Παναγιώτη θα πήγαινε στην Αθήνα για μερικές μέρες, κι εκείνος θα έμενε μόνος του. Αυτή ήταν η ευκαιρία τους. Συμφώνησαν να συναντηθούν στη γέφυρα του Ισθμού. Η Ζήνα είχε έρθει στην περιοχή με το αυτοκίνητό της από την Καβάλα και ήταν μια μοναδική ευκαιρία για να βρεθούν από κοντά. Το ραντεβού κανονίστηκε με σχολαστική ακρίβεια. Θα ήταν η πρώτη φορά που θα συναντούσαν ο ένας τον άλλον.
Η συνάντηση στη γέφυρα
Το βράδυ της συνάντησης, ο Παναγιώτης ένιωθε την καρδιά του να χτυπά τρελά. Σταθμεύοντας το αυτοκίνητό του στην πλευρά της Πελοποννήσου, άρχισε να περπατά προς τη μέση της γέφυρας. Η νύχτα ήταν ήσυχη, με μόνο τον ήχο του ανέμου να γεμίζει τον αέρα.
Από την άλλη πλευρά, η Ζήνα περπατούσε με αργά, σταθερά βήματα, το σώμα της φλεγόμενο από την αναμονή. Η στιγμή που συναντήθηκαν στο κέντρο της γέφυρας ήταν σαν να σταμάτησε ο χρόνος. Κοιτάχτηκαν στα μάτια, και για μια στιγμή, όλα τα λόγια που είχαν ανταλλάξει ξαφνικά απέκτησαν ζωή.
«Εσύ είσαι λοιπόν…» ψιθύρισε ο Παναγιώτης, αγγίζοντας απαλά το χέρι της.
«Ναι, εγώ…» απάντησε η Ζήνα, τα μάτια της γεμάτα προσμονή.
Το πρώτο φιλί ήταν σαν έκρηξη. Τα χείλη τους συναντήθηκαν με πάθος, τα κορμιά τους ενώθηκαν σαν να είχαν βρεθεί μετά από αιώνες. Δεν υπήρχαν δισταγμοί, δεν υπήρχαν αναστολές. Ήταν μόνο αυτοί, η γέφυρα, και ο απέραντος ουρανός.
Χωρίς να πουν πολλά, αποφάσισαν να πάνε σε ένα μικρό ξενοδοχείο κοντά. Το δωμάτιο ήταν ζεστό και άνετο, αλλά αυτό που τους ένοιαζε ήταν μόνο η εγγύτητα του ενός προς τον άλλον. Τα ρούχα τους έπεσαν στο πάτωμα σαν πέπλο, κι εκεί, μέσα στο ημίφως, έκαναν έρωτα με έναν τρόπο που δεν είχαν ποτέ πριν ζήσει. Ήταν η κορύφωση όλων αυτών των μηνών που είχαν περάσει μαζί, ακόμη κι αν ήταν μόνο διαδικτυακά.
Το τριήμερο στην Καβάλα
Η επιστροφή στην πραγματικότητα ήταν σκληρή, αλλά οι συνομιλίες τους στο Facebook συνεχίστηκαν. Η επιθυμία τους να ξαναβρεθούν γινόταν όλο και πιο δυνατή. Η Ζήνα τον κάλεσε στην Καβάλα. Εκείνος, βρίσκοντας μια πρόφαση για επαγγελματικό ταξίδι, πήρε το αεροπλάνο και ταξίδεψε να τη συναντήσει.
Όταν έφτασε στο αεροδρόμιο, η Ζήνα τον περίμενε. Του έδωσε τα κλειδιά του αυτοκινήτου της με μια χαλαρή κίνηση. «Όταν υπάρχει άντρας στη ζωή μου, δεν οδηγώ εγώ», του είπε με ένα πονηρό χαμόγελο.
Ο Παναγιώτης ένιωσε σαν άρχοντας. Οδηγούσε στους δρόμους της Καβάλας με τη Ζήνα δίπλα του, γελώντας και απολαμβάνοντας τη στιγμή. Το τριήμερο που ακολούθησε ήταν σαν παραμύθι. Έκαναν έρωτα με πάθος, περιπλανήθηκαν στην πόλη, δοκίμασαν γεύσεις σε ωραία εστιατόρια, και για πρώτη φορά μετά από χρόνια, ο Παναγιώτης ένιωθε πραγματικά ζωντανός.
Η συνάντηση στην Τρίπολη και το τέλος
Η επόμενη συνάντηση έγινε στην Τρίπολη. Η Ζήνα ήρθε να τον βρει, γεμάτη ενθουσιασμό και προσμονή. Κλείνοντας δωμάτιο σε ένα πολυτελές ξενοδοχείο, τον περίμενε με αναμμένα ρεσό στην μπανιέρα, έτοιμη να του προσφέρει μια νύχτα γεμάτη πάθος.
Ο Παναγιώτης ήταν μαγεμένος από την αφοσίωση και τον ερωτισμό της Ζήνας. Η σχέση τους ήταν σαν να ζούσαν σε έναν άλλο κόσμο, έναν κόσμο όπου οι αναστολές και οι περιορισμοί δεν υπήρχαν. Συναντήθηκαν ακόμα δύο φορές, πάντα με μοναδικό σκοπό τον έρωτα. Ήταν μια μυστική ζωή, ένα παράλληλο σύμπαν που τους έδινε την ευκαιρία να ζήσουν κάτι που ποτέ δεν είχαν φανταστεί.
Κι έπειτα, ξαφνικά, όλα άλλαξαν. Η Ζήνα εξαφανίστηκε. Τα μηνύματά της στο Facebook σταμάτησαν, και ο Παναγιώτης συνειδητοποίησε πως τον είχε μπλοκάρει. Την έψαξε, προσπάθησε να επικοινωνήσει μαζί της, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Είχε βρει άλλον άντρα; Παντρεύτηκε; Ποτέ δεν έμαθε τι συνέβη. Ο Παναγιώτης έμεινε με μια βαθιά αίσθηση απώλειας, με μια πληγή που άργησε να κλείσει. Η ζωή του επέστρεψε στην παλιά ρουτίνα, αλλά τίποτα δεν ήταν το ίδιο πια. Ο ίσκιος της Ζήνας, ο ίσκιος εκείνης της γέφυρας, θα τον ακολουθούσε.
