Η πολιτική της υποχρηματοδότηση, της υποστελέχωσης και της εμπορευματοποίησης της υγείας, που ξεκίνησε χρόνια πριν και συνεχίζεται αδιάλειπτα από όλες τις κυβερνήσεις, δείχνει πως δεν πρόκειται για “παράληψη”, “άγνοια” ή “λάθος διαχείριση”. Αντίθετα είναι βασική, στρατηγική επιλογή των αστικών κυβερνήσεων, τόσο στη Ελλάδα – όσο και στην ΕΕ γενικότερα.
Η ουσία αυτής της πολιτικής, συνοψίζεται στη υποβάθμιση του δημόσιου συστήματος υγείας και στην ταυτόχρονη ενίσχυση των ιδιωτικών συμφερόντων. Τα αποτελέσματα γίνονται εξ’ ίσου αισθητά στις μεγάλες ιδιωτικές επενδύσεις από την μία όπως και στους εργαζόμενους στο ΕΣΥ και στους ασθενείς και από την άλλη.
500 εκατομμύρια ευρώ, είναι ο κύκλος εργασιών των ιδιωτικών δομών Υγείας (κυρίως πρωτοβάθμιας) ενώ 4 μεγάλες ιδιωτικές εταιρείες απορροφούν το 40% αυτού του τζίρου. Οι ιδιωτικές κλινικές αποσπούν το μεγαλύτερο μερίδιο στο σύνολο της αγοράς των ιδιωτικών υπηρεσιών Υγείας, το οποίο εκτιμάται στο 60%. Οι μαιευτικές κλινικές συγκεντρώνουν περίπου το 15% των συνολικών εσόδων, ενώ το υπόλοιπο 25% μοιράζονται τα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα – κέντρα αιμοκάθαρσης, παιδιατρικές κλινικές και κέντρα αποκατάστασης.
Στον αντίποδα σήμερα, οι ελλείψεις στο ΕΣΥ ξεπερνούν τις 6.000 σε γιατρούς και τουλάχιστον τις 25.000 σε νοσηλευτές και λοιπό προσωπικό. Με λουκέτα σε τμήματα και κλινικές και την επίκληση διαρκώς της «έκτακτης κατάστασης», αποτέλεσμα της δικής τους πολιτικής και των προηγούμενων, για να αλωνίζουν οι ιδιώτες στα νοσοκομεία μέσω των αναθέσεων, των εργολαβιών, των ΣΔΙΤ. Με επικίνδυνη για την υγεία των ασθενών δραματική υποστελέχωση τμημάτων, κλινικών, ολόκληρων νοσοκομείων. Με δραματική υποβάθμιση των υπηρεσιών υγείας, αναβολή προγραμματισμένων χειρουργείων και θεραπειών. Με υπέρογκες εισφορές υγείας στα ασφαλιστικά ταμεία για να χρηματοδοτούνται οι ιδιώτες και το εμπορευματοποιημένο κρατικό σύστημα υγείας. Με πληρωμές στα ταμεία των απογευματινών ιατρείων και στα γκισέ των αρπαχτικών της ιδιωτικής υγείας.
Επιπλέον η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, στην οποία πανελλαδικά εμπλέκονται ένα συνονθύλευμα δομών, παραμένει διαλυμένη σε δομές, προσωπικό και ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό. Οι πρόσφατες ανακοινώσεις της κυβέρνησης της ΝΔ, για τη μετονομασία των γιατρών υπαίθρου (αγροτικοί γιατροί) σε «προσωπικούς γιατρούς» εντάσσονται στην προσπάθεια όλων των κυβερνήσεων να αναπτύξουν έναν μηχανισμό, μέσω του οποίου το κράτος θα περιορίζει τις δαπάνες.
Η Αργολίδα δεν αποτελεί εξαίρεση καθώς και εδώ υπάρχουν χρόνιες και πολύ σοβαρές ελλείψεις. Η σοβαρότατη έλλειψη παιδιάτρων τόσο στα νοσοκομεία του νομού (υπηρετούν 3 – δυο στο Άργος και ένας στο Ναύπλιο,) όσο και στην πρωτοβάθμια (ένας στο ΚΥ Κρανιδίου) δημιουργεί επικίνδυνες συνθήκες καθώς δεν φτάνουν για να καλύψουν τις ανάγκες για εφημερίες με αποτέλεσμα ο νομός να μένει τουλάχιστον 10μέρες χωρίς παιδίατρο και φυσικά καθιστά αδύνατη την έναρξη λειτουργίας της παιδιατρικής κλινικής. Αντίστοιχα αδύνατη είναι η λειτουργία της ψυχιατρικής κλινικής και για τον ίδιο λόγο (2 ψυχίατροι μόνο). Στα προηγούμενα, χρόνια προβλήματα προστέθηκε πρόσφατα η έλλειψη ακτινολόγων στο νοσοκομείο Άργους (έχει μείνει μόνο ένας) αυτό έχει σαν αποτέλεσμα μεγάλες καθυστερήσεις στα ραντεβού και δυσλειτουργία του αξονικού τομογράφου, ενώ η λύση που προκρίθηκε (παράδοση ‘’εργολαβίας’’ σε ιδιωτική εταιρία) επιβεβαιώνει την στρατηγική ενίσχυσης των ιδιωτικών συμφερόντων. Η ανυπαρξία ΜΕΘ (Μονάδα Εντατικής Θεραπείας)είναι άλλο ένα τεράστιο πρόβλημα για τον νομό.
Εξίσου τραγική, αν όχι και χειρότερη, είναι στον νομό μας η κατάσταση στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας καθώς οι αλλεπάλληλες παραιτήσεις γενικών γιατρών έχουν αποψιλώσει τα ήδη υποστελεχωμένα περιφερικά ιατρεία και κέντρα υγείας του νομού. Το πρόβλημα αυτό δε, επιδεινώνεται εξ αιτίας της μετακίνησης των αγροτικών για την κάλυψη των καθημερινών και εφημεριακών αναγκών των υποστελεχωμένων νοσοκομείων. Αποτέλεσμα αυτού είναι να συσσωρεύονται στα τμήματα επειγόντων και τα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων πλήθος ασθενών που θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν σε οργανωμένες δομές πρωτοβάθμιας υγείας.
Οι γιατροί, όπως όλοι οι υγειονομικοί εργαζόμενοι, αντιμετωπίζουν σημαντικά προβλήματα. Οι μισθοί παραμένουν καθηλωμένοι εδώ και 15 χρόνια! Οι αυξήσεις 10% που δόθηκαν με το νέο ιατρικό μισθολόγιο της κυβέρνησης της ΝΔ στην πραγματικότητα νομιμοποιούν τις απώλειες των τελευταίων χρόνων και δεν καλύπτουν ούτε κατά διάνοια τις μειώσεις που υποστήκαμε, την κατάργηση των δώρων και του επιδόματος αδείας, την κατάργηση της αυτοτελούς φορολόγησης των εφημεριών, του επιδόματος βιβλιοθήκης, την αλλαγή στον τρόπο υπολογισμού του ωρομισθίου της εφημερίας και της προϋπηρεσίας που έφερε νέες μειώσεις.
Με την επίκληση διαρκώς των «εκτάκτων αναγκών» μονιμοποιούν τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις και τη διαιώνιση της εργασιακής ομηρίας, τις συνεχείς μετακινήσεις, την υπερεφημέρευση, την κατάφωρη παραβίαση ακόμα και αυτών των ελάχιστων δικλείδων προστασίας της υγείας και της ασφάλειας της δικής μας και των ασθενών μας, που προβλέπει η νομοθεσία για το ωράριο. Ένας γιατρός βγάζει τη δουλειά για τρεις. Ένας γιατρός μπορεί να σηκώνει στις πλάτες του τη λειτουργία ενός ολόκληρου ΤΕΠ. Γιατροί εφημερεύουν ταυτόχρονα σε 2 νοσοκομεία. Ανειδίκευτοι γιατροί, ειδικευόμενοι και γιατροί άσχετων ειδικοτήτων εκβιάζονται και εξαναγκάζονται να διακομίζουν βαρέως πάσχοντες και διασωληνωμένους. Είναι πρόκληση οι δηλώσεις του Υπουργού Υγείας ότι μόλις 5 με 6 νοσοκομεία έχουν πρόβλημα, όπως προκλητικό είναι να στοχοποιεί για τις τραγικές ελλείψεις τους εργαζόμενους που εξωθούνται σε παραίτηση, τους νέους γιατρούς που αναζητούν δουλειά στον ιδιωτικό τομέα ή στο εξωτερικό. Άγονες δεν είναι οι θέσεις. Η πολιτική τους τις κατάντησε άγονες αφού συνειδητά αφήνουν τα νοσοκομεία να ρημάξουν.
Επιπλέον αντί το κράτος να μονιμοποιήσει τους συμβασιούχους εργαζόμενους παρατείνει την εργασιακή ομηρία τους μέσα από συμβάσεις κοροϊδία, όπως προβλέπεται στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας που δόθηκε στη διαβούλευση. Ενώ οι υπουργοί Υγείας, Οικονομικών και Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας έταξαν ένα χρόνο παράταση σε όλους τους συμβασιούχους, οι επικουρικοί ανανεώνονται για έξι μήνες, οι ειδικευόμενοι νοσηλευτές για δύο μήνες (χωρίς να εντάσσονται στο επικουρικό προσωπικό που ζητήσαμε), οι εργαζόμενοι που ήρθαν προς αντικατάσταση των ανεμβολίαστων για τρεις μήνες, οι προνοιακοί υπάλληλοι που προσλήφθηκαν για τις ανάγκες αντιμετώπισης της πανδημίας για τρείς μήνες και οι 6.000 συμβασιούχοι ΣΟΧ, στις υπηρεσίες καθαριότητας, φύλαξης, εστίασης για τρεις μήνες ενώ παράλληλα συνεχίζονται οι διαγωνισμοί για την εκχώρηση των εν λόγω υπηρεσιών στους εργολάβους. Η ρύθμιση αυτή καλλιεργεί την ανασφάλεια στους συμβασιούχους οι οποίοι παραιτούνται κατά εκατοντάδες και αναζητούν εργασία στον ιδιωτικό τομέα ή το εξωτερικό. Κυριολεκτικά σμπαραλιάζει τα νοσοκομεία.
Από τα παραπάνω γίνεται φανερό πως η τραγική κατάσταση στο δημόσιο σύστημα Υγείας με την οποία έρχεται αντιμέτωπος ο λαός είναι μόνο η αρχή του κατήφορου. Η ικανοποίηση των αναγκών για Υγεία μαζί με όλες τις άλλες κοινωνικές ανάγκες απαιτούν την οργανωμένη συλλογική διεκδίκηση μέσα από τα σωματεία, τους συλλόγους, τις αγωνιστικές συσπειρώσεις και την οργάνωση της πάλης στην κατεύθυνση της αξιοποίησης των τεράστιων δυνατοτήτων υπέρ του λαού.
Το βασικό εμπόδιο δεν είναι άλλο από το καπιταλιστικό κέρδος, την καπιταλιστική ιδιοκτησία και την πολιτική εξουσία των καπιταλιστών. Ο λαός μας μπορεί να συνειδητοποιήσει αυτήν την αλήθεια από την ίδια του την πολιτική πείρα, μέσα από τη συμμετοχή του στον αγώνα, μαζί με το ΚΚΕ, που παλεύει για αποκλειστικά δημόσιο δωρεάν σύστημα Υγείας – Πρόνοιας, με κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης. Για πρόσληψη απαιτούμενου ιατρικού, νοσηλευτικού και λοιπού προσωπικού όλων των ειδικοτήτων με μόνιμες και σταθερές σχέσεις εργασίας. Για γενναία αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης για το δημόσιο σύστημα υγείας. Για την ανάπτυξη της κοινωνίας και της οικονομίας, στη βάση της κοινωνικής ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής, με επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό.
Άρθρο του Βασίλη Μπαβέλλα, μέλους της ΤΕ Αργολίδας του ΚΚΕ, προέδρου της Ένωσης Ιατρών Νοσοκομείων –Κέντρων Υγείας Αργολίδας
