Η αληθινή αξιοπρέπεια είναι σαν το ποτάμι: όσο πιο βαθύ είναι, τόσο λιγότερο θόρυβο βγάζει…Μισέλ Μονταίν
Αξιοπρέπεια, μια ξεχασμένη, σχεδόν παρεξηγημένη για την εποχή ανθρώπινη «αξία».
Ελάχιστοι άνθρωποι κατανοούν την αληθινή έννοια της αξιοπρέπειας στην εποχή μας και ακόμα λιγότεροι συνειδητοποιούν τον αντίκτυπο και το μέγεθος που έχει στην καθημερινότητα, στην ψυχολογία, στη ζωή και στις σχέσεις μας.
Η αξιοπρέπεια είναι συνυφασμένη με τον βαθμό αυτοεκτίμησης που τρέφουμε για τον εαυτό μας και άρρηκτα συνδεδεμένη με την ποιότητα και την αξία που δίνουμε στην ίδια τη ζωή μας, η οποία καθρεφτίζεται μέσα από τον σεβασμό που αναπτύσσουμε τόσο για εμάς τους ίδιους, όσο και για τις σχέσεις που δημιουργούμε.
Αξιοπρέπεια σημαίνει αναγνωρίζω την αξία του εαυτού μου.
Η αξιοπρέπεια υποδηλώνει ότι σέβομαι την προσωπικότητα μου, ότι μένω πιστός στα προκαθορισμένα από τη συνείδηση μου ιδανικά και ότι αναλαμβάνω την ευθύνη του εαυτού μου και των επιλογών μου.
Ένας αξιοπρεπής άνθρωπος είναι συνεπής απέναντι στον εαυτό του, τις αξίες και τις αρχές του και κρατάει πάντα τον λόγο και τις υποσχέσεις του.
Σέβεται τα θέλω και τα πρέπει των άλλων, χωρίς να παραβιάζει την προσωπική του ελευθερία, δεν εκθέτει κανέναν και δεν αρέσκεται στο να δημιουργεί παρεξηγήσεις, αρνητικές καταστάσεις και αντιπάθειες.
Διακατέχεται από ευγένεια στους τρόπους συμπεριφοράς του, από ήθος και σοβαρότητα στις σχέσεις του και από σεμνότητα στον λόγο και την ομιλία του.
Έχει επίγνωση και βαθιά αυτογνωσία, δεν ξεπερνά ποτέ τα όρια που ο ίδιος έχει θέσει στον εαυτό του, σέβεται τα δικαιώματα και τα δικά του, αλλά και των γύρω του, δεν εκμεταλλεύεται την ελευθερία που οι άλλοι του παραχωρούν.
Δεν πιέζει καταστάσεις και δεν εξαναγκάζει ανθρώπους, επιτρέπει στους ανθρώπους γύρω του να είναι ελεύθερα αυτοί που επιθυμούν να είναι.
Ο αξιοπρεπής άνθρωπος, όσο πληγωμένος, απογοητευμένος ή προδομένος κ’ αν αισθάνεται, δεν παζαρεύει για αγάπη και προσοχή, δεν εξευτελίζει τα συναισθήματα του και δεν ξεπουλά τον εαυτό του παραμένοντας σε αδιέξοδες καταστάσεις και μέτριους ανθρώπους.
Η αξιοπρέπεια είναι θέμα επιλογής και προσωπικής ευθύνης.
Η έννοια της αξιοπρέπειας δεν έχει καμία σχέση με τον συμβιβασμό, την υποχώρηση και την υποβάθμιση των «θέλω» μας. Αντιθέτως, όταν λειτουργούμε με μια βαθιά αίσθηση αξιοπρέπειας στη ζωή μας, έχουμε χρέος απέναντι στον εαυτό μας να τον σεβαστούμε και να τον προστατεύσουμε, χωρίς να τον πληγώνουμε, να τον τιμωρούμε, να τον μαστιγώνουμε και να τον γεμίζουμε ενοχές.
Η αρχή της αξιοπρέπειας για εκείνον που την επιλέγει στη ζωή του, την κάνει κτήμα του και αποφασίζει να πορευτεί με τους «νόμους» της, αποτελεί έναν δύσκολο, ανηφορικό και μοναχικό δρόμο, χωρίς πισωγυρίσματα.
Ουσιαστικά, μέσω της αξιοπρέπειας επικυρώνουμε στον εαυτό μας το ποσοστό της αξίας και της αγάπης που αντέχουμε να του δώσουμε, τον βαθμό αποδοχής όλων των πτυχών της προσωπικότητας μας και την ικανότητα μας να τον προστατεύσουμε, χωρίς να βλάψουμε τους γύρω μας, θέτοντας τα όρια μας.
Συνεπώς, όταν επιλέγουμε να ζήσουμε αξιοπρεπώς, πρέπει να ξεχάσουμε τις θυσίες, τις υποχωρήσεις, τους συμβιβασμούς, τις δικαιολογίες, τις εκπτώσεις και τα άλλοθι, για χάρη των άλλων και να παραδεχθούμε, ότι σε κάθε κατάσταση αξίζουμε τα καλύτερα, αποφεύγοντας τα χειρότερα.
Αν μη τι άλλο, αξίζουμε να είμαστε αληθινοί, ειλικρινείς, τίμιοι και αυθεντικοί με τα θέλω μας, τα πιστεύω μας, τα ιδανικά μας και τις αρχές μας.
Αυτό που πάντα χρειάζεται να θυμόμαστε, είναι ότι η αξιοπρέπεια είναι μια στάση ζωής, είναι μια φιλοσοφία που αντανακλά τον εσωτερικό μας κόσμο, είναι μια προέκταση των αξιών που έχουμε σαν άνθρωποι.
Η έννοια της αξιοπρέπειας σε κάθε άνθρωπο αποτελεί μια σιωπηρή διαπραγμάτευση με τον εαυτό του, ότι δεν θα παραβιάσει τον «προσωπικό του κώδικα τιμής» για χάρη των άλλων.
Θεωρείται μια προσωπική δέσμευση, ότι δεν θα προδώσουμε τις αξίες και τις αρχές μας και ότι θα πράξουμε το πιο ηθικά και συνειδησιακά σωστό και δίκαιο, τόσο για τον εαυτό μας, όσο και για τους ανθρώπους γύρω μας.
Η αξιοπρέπεια αν και σπανίζει στις μέρες μας, σίγουρα υπάρχει εκεί έξω, αρκεί να αναζητήσουμε τους ανθρώπους εκείνους, που ότι κάνουν το κάνουν από την ψυχή τους, έχοντας τη συνείδηση τους καθαρή.