«Αγάπη σημαίνει να αφήνεσαι στον άλλον χωρίς εγγυήσεις, και να δίνεις στον άλλον την ελπίδα ότι θα δώσεις σε αυτόν που αγαπάς την αγάπη. Η αγάπη είναι μία πράξη πίστης, και όποιος δεν μπορεί να πιστέψει, δεν μπορεί και να αγαπήσει.»-Erich Fromm
Αγάπη, το πιο ισχυρό συστατικό του κέντρου των ανθρωπίνων συναισθημάτων και το πιο ακατανόητο, καθώς δύσκολα περιγράφεται με λέξεις.
Ποιος μπορεί να πει με λέξεις «τι εστί η αγάπη» ή να περιγράψει με τα κατάλληλα λόγια την ισχύ της δύναμης της στον άνθρωπο?
Η αγάπη δεν είναι αυτονόητη , ούτε θέμα κοινής λογικής, πόσο μάλλον ερμηνεία της πραγματικότητας στην οποία έχουμε μεγαλώσει και από την οποία έχουμε αποκτήσει τα βιώματα και την εμπειρία μας, υιοθετώντας τον τρόπο με τον οποίο θέλουμε ή έχουμε ανάγκη να μας αγαπούν οι άλλοι.
Δεν είναι απλά μια χημική ένωση του ανθρώπινου οργανισμού ή μια βιοχημική αντίδραση του εγκεφάλου μας, είναι πολλά περισσότερα, τις περισσότερες φορές ανεξήγητα για την περιορισμένη αντιληπτικότητα μας.
Το μόνο δεδομένο είναι ότι θεωρείται ο σημαντικότερος μηχανισμός επιβίωσης και ο πιο αποτελεσματικός δείκτης συναισθηματικής ανταποκρισιμότητας στις ανθρώπινες σχέσεις.
Η αγάπη θεωρείται το πιο βαθύ συναίσθημα που μπορεί να αισθανθεί ένας άνθρωπος.
Η αφετηρία της αγάπης ξεκινά εκεί που ο εγωισμός αποχωρεί από τις σχέσεις μας και τελειώνει όταν η αγάπη σταματάει να είναι η επιλογή μας.
Γιατί, η αγάπη είναι επιλογή μας και αφορά την επιλογή με την μέγιστη ευθύνη και τον μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας.
Στην πραγματική αγάπη ζούμε, αναπνέουμε και υπάρχουμε για τον άλλον, έχοντας αγαπήσει αρχικά και ολοκληρωτικά τον εαυτό μας στον βαθμό που κατανοούμε την ύπαρξη μας.
Στην αυθεντική αγάπη δεν επιδιώκουμε την κατοχή ή τον έλεγχο του άλλου, αλλά την ευτυχία και τον θαυμασμό του.
Στην αληθινή αγάπη δεν υπάρχει σκοτάδι, μόνο φως για να φωτίζει κάθε σκοτεινή πτυχή του εαυτού μας.
Δεν υπάρχει πόνος, μόνο θεραπεία για να κλείνει κάθε πληγή, δημιουργημένη είτε από τους άλλους είτε από εμάς τους ίδιους.
Δεν υπάρχει απελπισία, μόνο ελπίδα για να μας υπενθυμίζει ότι το αδύνατο μπορεί να γίνει δυνατό, αρκεί να το πιστέψουμε.
Δεν υπάρχει λύπη, μόνο χαρά για να μας τονίζει πως να ζούμε στο παρόν γεμάτοι ευγνωμοσύνη γι’ αυτό.
Δεν υπάρχουν λέξεις, μόνο πράξεις για να μας επισημαίνουν ότι μόνο η δράση οδηγεί στην ισορροπία των σχέσεων μας.
Δεν υπάρχει θόρυβος, μόνο σιωπή για να ηχεί μέσα της η εκκωφαντική ηχώ της πρόθεσης μας να αγαπήσουμε ανιδιοτελώς τους άλλους.
Δεν υπάρχουν μυστικά, μόνο αλήθεια για να απομακρύνει κάθε πλάνη του νου που καταδικάζει την αγάπη.
Μέσα στην αγάπη υπάρχει ο προορισμός κάθε ανθρώπου, αρκεί να είναι έτοιμος να τον ακολουθήσει.
Όταν αγαπάμε πραγματικά παρελθόν, παρόν και μέλλον δεσμεύονται για πάντα στην ύπαρξη της στιγμής της εκδήλωσης της αγάπης μας προ το πρόσωπο που διοχετεύουμε την αγάπη μας.
Όταν αγαπάμε δεν υπερηφανευόμαστε για την αγάπη μας, μένουμε σιωπηλοί δίπλα στον άνθρωπο μας και τον υποστηρίζουμε με όποιον τρόπο έχουμε εκείνη τη στιγμή.
Όταν αγαπάμε συγχωρούμε, πρώτα τον εαυτό μας για την αδυναμίας μας και έπειτα τον άλλον.
Όταν αγαπάμε αληθινά κατανοούμε βαθιά, δεν μένουμε στην επιφάνεια.
Όταν αγαπάμε δεν περιορίζουμε τον άλλον, σεβόμαστε την ελευθερία του χώρου και του χρόνου του και τον αφήνουμε να αποφασίζει ελεύθερα, αν θέλει να είμαστε η επιλογή του ή όχι.
Όταν αγαπάμε σε βάθος δεσμευόμαστε και η δέσμευση αυτή αφορά τη συνειδητή απόφαση της κοινής μας πορείας, την ανάπτυξη της οικειότητας και την δημιουργία δεσμών μεταξύ μας.
Η αγάπη θεωρείται η μεγαλύτερη ελκτική και μεταμορφωτική δύναμη του πλανήτη, όπου γύρω της στροβιλίζονται όλες οι άλλες δυνάμεις που κρατούν σε ισορροπία τον κόσμο μας.
Η αγάπη είναι μια ενέργεια που μας ωθεί εσωτερικά να επιλέξουμε το καλύτερο για εμάς, να το πράξουμε και να το μοιραστούμε με τους γύρω μας.
Η αγάπη δεν περιορίζεται μόνο στην φυσική έλξη, περικλείει μέσα της και την πνευματική μας ολοκλήρωση, την δημιουργία ψυχικής σύνδεσης και νοητικής ανάπτυξης και διαμορφώνει την συναισθηματική μας ολοκλήρωση.
Μέσα στην αγάπη βρίσκουμε τον εαυτό μας, γι αυτό και η αληθινή αγάπη ανθίζει μέσα στην αυτογνωσία και μόνο τότε εξιδανικεύεται το μεγαλείο της ψυχής.
