Ελευθερία είναι η θέληση να είναι κανείς υπεύθυνος απέναντι στον εαυτό του….- Φρήντριχ Νίτσε
Ο σύγχρονος άνθρωπος θεωρεί την ελευθερία ύψιστο αγαθό, συνυφασμένη με την προσωπική του ευτυχία, η οποία όμως τις περισσότερες φορές συνοδεύεται από πολλά εμπόδια και περιορισμούς.
Παράγοντες όπως, οι κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες, ο πόλεμος, τα πολιτικά συμφέροντα, οι πεποιθήσεις, η εγκληματικότητα, ο συγκεντρωτισμός της εξουσίας, η βία, αλλά και η έλλειψη παιδείας και η άγνοια, η εσωτερική μοναξιά, οι ανασφάλειες και ο φόβος στερούν τις προσπάθειες μας για διασφάλιση της ελευθερίας.
Η έννοια και η εφαρμογή της ελευθερίας στις μέρες μας είναι παρεξηγημένη.
Ελευθερία δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση είμαι ελεύθερος να πράξω ότι θέλω, όπως το θέλω, με τις συνθήκες που το θέλω, όπως πολλοί θέλουν να πιστεύουν.
Αυτό θεωρείται μια τεράστια διαστρέβλωση της έννοιας της ελευθερίας, την οποία κάποιοι θέλουν να την συγχέουν με την ασυδοσία, το πνεύμα αντιλογίας, την αντίδραση και την επανάσταση
Τι σημαίνει όμως ελευθερία?
Σημαίνει αποδέχομαι ολοκληρωτικά την ευθύνη του εαυτού μου.
Η πραγματική ελευθερία σχετίζεται με την ανάληψη της ευθύνης του εαυτού ως άτομο και ως μέλος μιας κοινωνίας και τον βαθμό αντίληψης του σε προσωπικό επίπεδο.
Η ελευθερία θεωρείται το υπέρτατο αγαθό και για να την αποκτήσει κανείς χρειάζεται να «πληρώσει» και το αντίστοιχο υψηλό τίμημα για να την αποκτήσει.
Το τίμημα αυτό αφορά την ανάληψη των πράξεων μας και των συνεπειών αυτών σε κάθε επίπεδο.
Η ελευθερία είναι αλληλένδετη με την υπευθυνότητα των λόγων, των πράξεων και των συμπεριφορών μας απέναντι σε κάθε άνθρωπο, σε κάθε κοινωνικό –νομικό-θεσμικό πλαίσιο, σε κάθε μορφή εξουσίας, μα πάνω απ’ όλα και όλους στον ίδιο μας τον εαυτό.
Η πλήρης ανάληψη της ευθύνης του εαυτού είναι μια εξαιρετικά επίπονη και χρονοβόρα διαδικασία, η οποία απαιτεί συνεχή αυτοπαρατήρηση, βαθιά συνειδητοποίηση, επίγνωση, συνέπεια και ωριμότητα.
Αποδέχομαι την ευθύνη του εαυτού μου όταν πετάω από τη ζωή μου τα σκουπίδια και τα βαρίδια που με γέμισαν οι άλλοι από τη στιγμή που γεννήθηκα.
Ταμπέλες, ετικέτες, κριτική στη ζωή των άλλων, εύκολα συμπεράσματα, κατηγορίες, σενάρια, υποθέσεις και ίντριγκες.
Όταν πετάμε άχρηστα πράγματα, αδιέξοδες καταστάσεις και αρνητικούς ανθρώπους από τη ζωή μας, που δεν έχουν να μας προσφέρουν κάτι και δεν μπορούν να μας εξελίξουν.
Όταν δεν αφήνουμε να μας ορίζουν τα θέλω και τα πρέπει των άλλων και δεν μας επηρεάζει η γνώμη τους, γιατί αυτό δηλώνει ότι είμαστε αδύναμοι να αποφασίσουμε για εμάς.
Όταν παύουμε να βλέπουμε τους γονείς μας, τους φίλους μας, την κοινωνία, το καθεστώς σαν αντιπάλους και ξεφεύγουμε από τις συγκρούσεις και τις αντιπαραθέσεις που αποτελούν χάσιμο χρόνου και σπατάλη της ενέργειας μας και εστιάζουμε σε εμάς, μένουμε στο κέντρο μας και προσπαθούμε να αλλάξουμε μόνο εμάς.
Οι συγκρούσεις, οι αντιπαραθέσεις, οι τσακωμοί δεν μας εξελίσσουν και μας δημιουργούν μια συναισθηματική εμπλοκή εμμονής και εγωισμού, στην οποία δεν εκφράζουμε τα συναισθήματα μας, καθώς βιώνουμε μια σύγχυση για το ποιοι πραγματικά είμαστε και τι ακριβώς θέλουμε.
Όταν δεν αφήνουμε τον θυμό να μας ελέγχει , γιατί ο θυμός αυξάνει την σχέση εξάρτησης που έχουμε με το άτομο που μας τον προκαλεί, δεν μας αφήνει να αναλάβουμε την ευθύνη του εαυτού μας εξαιτίας της ανασφάλειας και έτσι συμπεριφερόμαστε σαν μικρά παιδιά και όχι σαν ώριμοι ενήλικες.
Όταν συνειδητοποιούμε ότι δεν έχουμε ανάγκη να μιμηθούμε και να ταυτιστούμε με κοινωνικά πρότυπα και δεχτούμε την διαφορετικότητα της προσωπικότητας μας, χωρίς να αλλοιώνεται η ταυτότητα μας.
Όταν δεν μας επηρεάζει η αρνητική κριτική και τα κακοπροαίρετα σχόλια των άλλων για τη ζωή και τις επιλογές μας.
Όταν αποφεύγουμε να δημιουργούμε σχέσεις εξάρτησης για να καλύπτουμε τα κενά μας, τις προσωπικές μας ανασφάλειες και τις συναισθηματικές μας ελλείψεις.
Όταν θέτουμε ξεκάθαρα όρια στις σχέσεις μας, τα οποία θα γίνονται αποδεκτά και θα τηρούνται από όλες τις πλευρές για να αποφεύγονται οι συγκρούσεις.
Η έννοια της ελευθερίας απαιτεί υπευθυνότητα και ωριμότητα από το άτομο. Εάν δεν αναλάβουμε την ευθύνη του εαυτού μας αυτομάτως γινόμαστε ανεύθυνοι και παραχωρούμε την ελευθερία μας σε κάποιον άλλον.
Αυτό μας κάνει υποτελείς και εξαρτημένους από αυτόν που θα κληθεί να αναλάβει την ευθύνη μας και συναισθηματικά- νοητικά ανώριμους απέναντι στους εαυτούς μας.
Όπως αναφέρει και ο θεμελιωτής της ψυχανάλυσης Sigmund Freud «οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θέλουν πραγματικά ελευθερία, επειδή η ελευθερία προϋποθέτει ανάληψη ευθύνης, και οι περισσότεροι άνθρωποι τρέμουν την ανάληψη της ευθύνης».
Ελευθερία σημαίνει είμαι υπεύθυνος για τις πράξεις μου, έχω επίγνωση του εαυτού μου, είμαι αφοσιωμένος στις αξίες και τα πιστεύω μου και σέβομαι την διαφορετικότητα και τα πιστεύω των γύρω μου.
Η υπευθυνότητα απέναντι στους εαυτούς μας θα μας ωριμάσει και θα μας βοηθήσει να μεταμορφωθούμε από παιδιά σε ενήλικες, αναγνωρίζοντας την εσωτερική μας δύναμη , κατανοώντας ότι είμαστε κυρίαρχοι της ζωής μας και δημιουργοί της πραγματικότητα μας, ακολουθώντας την ελευθερία της ψυχής μας.
