Ο Γιάννης Μαλτέζος παρέδωσε μηχανολογικό εξοπλισμό στο νοσοκομείο Άργους

5 απαντήσεις

1. Ευάγγελος Αλεξανδρής

   24 Δεκ 2021 – 09:13

   Δεν το πλήρωσε από την τσέπη του, ο τεχνολογικός εξοπλισμός προέρχεται από δημόσια δαπάνη και ανήκει σε όλους τους πολίτες.
   Μη συγχέετε τη θεσμική παρουσία του εκπροσώπου του φορέα διαχείρισης, στην προκείμενη περίπτωση την Περιφέρεια, που εκπροσωπεί ο διαμερισματικός αντιπεριφερειάρχης. Ο κ. Μαλτέζος εκπροσωπεί όχι τον εαυτό του, αλλά όλο το Περιφερειακό Συμβούλιο μέσα από τη θεσμική του θέση.
   Να ευχαριστείτε λοιπόν τους δημοκρατικούς θεσμούς για προνόμια που παρέχει στους πολίτες, ως επίσης να κάνετε κριτική στους θεσμούς για την ανικανότητά τους να υπηρετήσουν το κοινό συμφέρον με επιχειρήματα, δηλαδή να εξηγείτε πρώτο το αληθινό πρόβλημα και να προτείνετε τη λύση του όχι ως δια μαγείας ενός μάγου, αλλά μέσω των δημοκρατικών διαδικασιών, της ζύμωσης ιδεών ανάμεσα σε ενεργούς πολίτες, την κινητοποίηση των κομμάτων από τη βάση που είναι οι αρμόδιοι συνταγματικοί φορείς που κατευθύνουν την πολιτική συμπεριφορά των αιρετών σε όλα τα επίπεδα, τοπικό, περιφερειακό, εθνικό, ευρωπαϊκό.
   Αυτή η στάση να βλέπει κανείς το δέντρο κάθε φορά και να χάνει το δάσος, επιτρέπει στον παλαιοκομματισμό, τον παραγοντισμό, τον κοτζαμπασισμό, να επικρατεί στον τόπο αυτό με αυταρχικό, ανατολίτικο τρόπο, καταπατώντας τις αρχές και αξίες της δημοκρατίας και του διαλόγου μεταξύ ισότιμων πολιτών με δικαίωμα λόγου και ψήφου επί της ουσίας των προβληματισμών και όχι πολωμένα σε ψήφο στήριξης πελατειακού συμφέροντος σε κάποιον παράγοντα, ηγέτη, κοτζαμπάση.
   Οι ικανότεροι πολιτικοί κρίνονται από τη συμμετοχή των πολιτών στα κοινά που οι ίδιοι προτρέπουν και διοργανώνουν κατά τόπους, όχι ως προσωπικοί ιδιοκτήτες της πολιτικής που αναγάγεται σε γραφειοκρατία μιας επαγγελματικής ελίτ, των κοτζαμπάσηδων κλεφτών και αρματολών, αλλά μέσα από γόνιμο ισότιμο διάλογο, ώστε οι πολιτικές επιλογές που αφορούν τα κοινά να είναι ώριμες και κατανοητές από τη βάση της πολιτείας, τους ίδιους τους συμπολίτες, μέτοχους της επιχείρησης που ονομάζεται Δημοκρατία και καταστρέφεται κάθε φορά που ένα πρόσωπο καταργεί τον δημόσιο θεσμικό διάλογο για να καπηλευτεί αυτάρεσκα τη θέση του στη γραφειοκρατική ιεραρχία δια της κρατικής εξουσίας.
   Δυστυχώς το έλλειμμα δημοκρατίας στην Ελλάδα είναι τεράστιο και φαίνεται από τη λειτουργία των κομματικών μηχανισμών που επιτρέπουν ψηφοφορίες μόνο προσώπων για εκλογή τους σε όργανα ιεραρχίας, χωρίς ποτέ να συζητείται από τη βάση το σύνολο των τοπικών προβλημάτων και να συναποφασίζεται με τοπικά δημοψηφίσματα μια πολιτική απόφαση δεσμευτική για τους τοπικούς θεσμούς της αυτοδιοίκησης.
   Χωρίς ένα τέτοιο δημοκρατικό σχολείο αυτονομίας και κριτικής σκέψης του Έλληνα πολίτη, η πολιτική θα παραμένει χώρος άσκησης επαγγέλματος άτυπων κρατικών στελεχών, παράγοντες της γραφειοκρατίας, δέσμιοι βυζαντινισμών που ανήκουν σε μεσαιωνικές συνήθειες κοτζαμπασισμού, δηλαδή προσωπολατρείας και δουλικότητας.
   Ο Κ. Καραμανλής έφερε το 1974 στην Ελλάδα τον δυτικό κοινοβουλευτισμό με τόλμη, παρά την εποχή του γενικευμένου φασισμού στη νοοτροπία του πληθυσμού τότε. Στη συνέχεια ο Α. Παπανδρέου τόλμησε τη θέσπιση των Τοπικών Οργανώσεων για να δυναμώσει το κριτικό συμμετοχικό πνεύμα του πολίτη στα κοινά.
   Σήμερα αναζητούμε αγωνιωδώς έναν πολιτικό με ανάλογο ανάστημα που να εισάγει τις νέες τεχνολογίες στις λαϊκές συναποφάσεις, σε όλα τα επίπεδα κρατικής διοίκησης, εξασφαλίζοντας πλήρη δημοκρατικό διάλογο πρώτα, εκλογή των προτάσεων που πλειοψηφούν στη συνέχεια, εκλογή των φορέων που εκπροσώπησαν στον διάλογο τις δημοκρατικές αποφάσεις που λήφθηκαν, διότι είναι οι πιο κατάλληλοι να τις εφαρμόσουν ως συμπολίτευση. Ενώ η μειοψηφούσα αντιπολίτευση ελέγχει τη νομιμότητα των εργασιών και ετοιμάζεται να προάγει νέες προτάσεις που να πείθουν μελλοντικές πλειοψηφίες προς νέες μεταρρυθμιστικές κατευθύνσεις.
   Η ελληνική κοινωνία μοιάζει από τα έξω, για τους έμπειρους διπλωματικούς παρατηρητές που γνωρίζουν ιστορία, με μούμια που επιβιώνει σαν πολυπτωχευμένη οντότητα διαφθοράς και παραβατικής συμπεριφοράς στο σάβανο κάποιου άγνωστου, πρακτικά ξένου Συνταγματικού Διαφωτιστικού πλαισίου στην ελλαδική νοοτροπία, που οι επιτήδειοι πολιτικάντηδες εφαρμόζουν κατά το δοκούν για να παρασιτούν και να υπηρετούν τα συμφέροντά τους, ως κάστες ιδεολογικοπολιτικές, κλειστές και ιεραρχημένες από τα πάνω κατά της ανοιχτής κοινωνίας, που δεν επιδέχονται και δεν επιτρέπουν τις απαραίτητες ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις από τα κάτω για να ξελασπώσει από τη νοοτροπία του ραγιά, του συντηρητικού ξενοφοβικού Έλληνα υπηκόου και να γίνει ευρωπαίος πολίτης με ισότιμα δικαιώματα και υποχρεώσεις, με απόλυτη διαφάνεια.
   Όσο πιο δύσκολο ακούγεται το πράγμα από τον καθένα, τόσο πιο μεγάλο είναι το χάσμα πολιτισμού που χωρίζει την ελληνική νοοτροπία του, από την κοινή ευρωπαϊκή κεκτημένη.
2. Προφεσορας

   24 Δεκ 2021 – 15:53

   Ατελείωτα ακατανόητα και αδιάφορα κείμενα που σχόλιαζουν το κάθε τι, που δεν τα διαβάζει κανείς κύριε ξερολα!!!!!!
   1. Ευάγγελος Αλεξανδρής

      25 Δεκ 2021 – 09:26

      Οι κουκουλοφόροι δεν έχουν θέση σε δημόσιο διάλογο. Ό,τι και να πουν κρίνεται αναξιόπιστο και κακόβουλο.
3. Ανώνυμος

   25 Δεκ 2021 – 14:53

   Στις δημοκρατίες έχουν δικαίωμα λόγου οι πάντες!!!!!! !!!!!!!! Ανώνυμοι και επώνυμοι,, μόνο στα φασιστικα καθεστωτα απαγορεύονται οι σχολιασμοί, είμαι περήφανος που και οι δύο παππούδες μου έδωσαν το αίμα τους στο ΕΑΜ ενάντια στους δοσίλογους και στους κουκουλοφιρους οι δικοί σου δεν ξέρω τι έκαναν στην κατοχή!!!!! Αλλού αυτά όχι σε εμένα, οι ύβρεις εκεί που σε παίρνουν!!!!!
   1. Ευάγγελος Αλεξανδρής

      27 Δεκ 2021 – 17:26

      Όχι απλά συκοφάντης κουκουλοφόρος, αλλά και κρυφοσασίστας τραμπούκος!
      Και σανότερα… 🙂