Πέθανε το πρωί της Κυριακής η αγαπημένη των παιδιών καθηγήτρια Κατερίνα Κυριάκη, αφήνοντας μεγάλο κενό πίσω της. Η Κυριάκη είχε γίνει ευρύτερα γνωστή από το βιβλίο της «Η Επιδαύρια Γη» – Λυγουριό, Παλαιά Επίδαυρος – Το Λαλούν θέατρο».
Είχε διδάξει, μεταξύ άλλων στο Γυμνάσιο Ασκληπείου στο Λυγουριό, στο γυμνάσιο Ναυπλίου και στο Γαλατά.
Είχε παλέψει πολύ καιρό με την επάρατη νόσο, αλλά δεν τα κατάφερε.
Η Κατερίνα Κυριάκη, παιδί της περιοχής, μέσα από το βιβλίο «Η Επιδαύρια Γη» παρουσίασε μια εξαιρετικά πολυεπίπεδη έρευνα που αφορά στη δυναμική σχέση ανάμεσα στο Φεστιβάλ Επιδαύρου και τις τοπικές κοινωνίες. Ανάμεσα στις αρχειακές πηγές και στο πρακτικό αποτέλεσμα της κοινωνικής εμπειρίας, η Κυριάκη παρέθεσε πολύτιμες εμπειρικές καταγραφές και κυρίως μαρτυρίες που επιτρέπουν την καλύτερη γνωριμία μας με την περιοχή και τον πολιτισμό της. Η παρουσίαση του βιβλίου είχε γίνει τον περασμένο Ιούνιο, στο Λυγουριό και στην Επίδαυρο.
Η κηδεία
Η κηδεία της θα γίνει τη Δευτέρα στις 11 το πρωί, οπότε και θα τελεστεί η νεκρώσιμος ακολουθία στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Αρχαίας Επιδαύρου.
Όπως ανακοίνωσαν οι οικείοι της αντί Στεφάνων θα συλλεχθούν χρήματα για φιλανθρωπικούς σκοπούς.
Το αντίο του δημάρχου
Μεταξύ άλλων συλλυπητήριο μήνυμα για το θάνατό της εκδόθηκε και από τον δήμαρχο Επιδαύρου Τάσο Χρόνη, ο οποίος σημειώνει:
«Αικατερίνη Κυριάκη πάντα έτσι σε θυμάμαι! Χαμογελαστή… Τυχεροί που ζήσαμε, έστω για λίγο, μαζί σου! Τυχεροί για όλα αυτά που μας άφησες! Να ξεκουραστείς… αν κ είμαι σίγουρος ότι πάντα σε ενδιέφερε να δίνεις μάχες και όχι να “ξεκουράζεσαι”. Σε ευχαριστούμε για όλα! Οι άνθρωποι σου να είναι δυνατοί για να αντέξουν τη μεγάλη απώλεια».
Ψήφισμα για την απώλεια της Κατερίνας Κυριάκη εκδόθηκε από το Σύνδεσμο Φιλολόγων Αργολίδας: «Ο Παράδεισος έχει ανοίξει τις πύλες του και υποδέχεται την εκλεκτή συνάδελφο Φιλόλογο και αγαπημένη φίλη Κατερίνα Κυριάκη. Σε τέτοιες στιγμές ο κόσμος σταματά, παίρνει μια βαθιά ανάσα και αποτίνει τον δέοντα φόρο τιμής σε έναν σπουδαίο άνθρωπο, σε μια σπουδαία Φιλόλογο. Η Κατερίνα Κυριάκη μας αφήνει ως τεράστια παρακαταθήκη τη φλόγα της Δασκάλας, τη θέληση του ανθρώπου που μάχεται με ευγένεια και καρτερικότητα ενάντια στις δυσκολίες και την αστείρευτη καλοσύνη της. Αφιέρωσε όλο το πυρ που είχε μέσα της για τον κόσμο ολάκερο, γιατί το μεγαλείο της δεν χωρούσε παρά μονάχα σε όλη την πλάση! Άρμεγε με τα μάτια της το φως της οικουμένης! Όλοι μας οφείλουμε να αισθανόμαστε τυχεροί που γνωρίσαμε από κοντά αυτή την μέγιστη αγωνίστρια για τη ζωή!! Η σκέψη μας είναι στην οικογένειά της! Αναμφίβολα, από σήμερα είμαστε φτωχότεροι. Η μνήμη της έστω αιωνία»
