Η διακοσιοστή επέτειος της Ελληνικής Επανάστασης κατά την οποία το Ελληνικό Έθνος, οι πρόγονοί μας, πριν από 200 χρόνια ξεσηκώθηκαν κατά της τυραννίας, κέρδισαν το μέγιστο αγαθό της Ελευθερίας και δημιούργησαν το πρώτο ανεξάρτητο ευρωπαϊκό κράτος, μας βρίσκει σε δύσκολη κατάσταση και συγκυρίες.
Του Χρήστου Πιτερού*
Η πατρίδα μας με τη διακυβέρνηση ενός ανατροφοδοτούμενου κομματικοπολιτικού συστήματος με τον υπέρογκο δανεισμό και τις αντιπαραγωγικές επενδύσεις, με την κρίση παραδόθηκε, άνευ όρων, στους δανειστές και απώλεσε την αυτοκυριαρχία της.
Γιορτάζουμε λοιπόν την Επανάσταση του 1821 και την Ελευθερία μας, χωρίς να είμαστε ελεύθεροι ως χώρα, αλλά κάποιοι το αγνοούν στρουθοκαμηλίζοντας με τους πολίτες στη γωνία, οι οποίοι σε κάθε χρονική περίοδο θυσιάστηκαν για να μείνει η πατρίδα μας Ελεύθερη. Την εθνική επέτειο της Εθνεγερσίας οι κυβερνώντες επέλεξαν το 2019 να την αναθέσουν σε μια κεντρική επιτροπή και σε υποεπιτροπές κατά τόπους για να την «διαχειριστούν», όπως γίνεται και σε άλλες περιπτώσεις. Όπως λέει και ο λαός, αν θέλεις να μην γίνει τίποτα, φτιάξε μια ακόμα επιτροπή! Ανάλογα συμπεριφερόμενη η Δημοτική Αρχή και στο Ναύπλιο, χωρίς ανοιχτό διάλογο, όρισε από την πλευρά της, κατά τις άνωθεν εντολές, μια επιτροπή που λάμπει δια της απουσίας της και «όλα καλά και ωραία».
Η κεντρική διαχειρίστρια του εθνικού εορτασμού κυρία Πρόεδρος, γνωστή από τους υπερχρεωμένους Ολυμπιακούς Αγώνες 2004, με τους ντοπαρισμένους αθλητές κ.λ.π. μας δήλωσε ότι «αποφάσισε» για τον εορτασμό αυτό να μην δαπανηθούν δημόσια χρήματα, αλλά θα δαπανηθούν χρήματα από χορηγούς – όχι από ΜΚΟ – προφανώς με το «αζημίωτο» και επομένως «δεν μας πέφτει λόγος». Τι τέλος πάντων ήταν το 1821 δεν μας το είπαν ακόμα, ούτε και θα μας το πουν, διότι δεν συμφέρει προφανώς τους κρατούντες και «τους διαχειριστές», ούτε τι διδασκόμαστε από την Εθνεγερσία στους δύσκολους καιρούς που ζούμε, φτάνουν τα πανηγύρια! Απλώς θα το «εορτάσουμε» επισήμως την 25η Μαρτίου 2021 και θα …δούμε…που θέλουμε να πάμε ως το 2040, μας δήλωσε η κ. Πρόεδρος της «ιστορικής διαχείρισης», χωρίς να έχει φυσικά καμία επιστημονική σχέση με το «θέμα».
Ανάλογη τακτική ακολούθησε και η Δημοτική Αρχή του Ναυπλίου, χωρίς κανένα ανοιχτό διάλογο, κατά την πάγια τακτική της του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν», άλλωστε έχει και την δημοτική πειθήνια πλειοψηφία και «τα σκυλιά δεμένα». Αλλά η ιστορία δεν είναι διαχείριση εικονικής πραγματικότητας.
Στη μοναδική ιστορική πόλη όπου παίχθηκε η ιστορία του Νεότερου Ελληνισμού η κατάσταση είναι θλιβερή και απελπιστική. Τίποτα δεν έχει αποφασισθεί με αντικειμενικά ιστορικά κριτήρια, όπως έπραξε ο φωτισμένος Δήμαρχος Κ. Κόκκινος για την ανάλογη επέτειο το 1930 που διαμόρφωσε το ιστορικό πρόσωπο της πόλης, με τα μνημεία εγκαταλειμμένα στην τύχη τους. Το 2019 γκρεμίστηκαν τα ενετικά τείχη της Ακροναυπλίας από την εγκληματική αδιαφορία της ΔΕΥΑΝ με την χρόνια διαρροή της ύδρευσης, στην οποία ο κ. Δήμαρχος είχε διατελέσει ως πρόεδρος επί δύο χρόνια και δεν είχε γίνει η σύνδεση με το καινούριο υδραγωγείο. Μοναδικός σκοπός της Δημοτικής Αρχής από το 2018 και εξής ήταν η αλλοίωση και κακοποίηση του μοναδικού ιστορικού πάρκου του Θ. Κολοκοτρώνη, ενός κοσμήματος της πόλης. Και ενώ στο τέλος του 2018, όταν ξεσηκώθηκε όλη η πόλη, ο κ. Δήμαρχος ανέκρουσε πρύμναν και υποσχέθηκε δημόσια ότι δεν θα κάνει καμία επέμβαση στο ιστορικό αυτό πάρκο αλλά μόνο μελέτη δενδροφύτευσης, μετά το 2019, διαθέτοντας την απόλυτη πλειοψηφία του Δ.Σ. επανήλθε λαύρος κατά του πάρκου, αναιρώντας, ως νεοεκλεγμένος Δήμαρχος, τη δημόσια υπόσχεσή του! Άρχισε λοιπόν από το Μάρτιο του 2020 και πάλι τις ενέργειές για την κατασκευή τσιμεντένιων κερκίδων αλλά και πεζοδρομίων εντός του πάρκου, για τους ημετέρους, κακοποιώντας το μοναδικό αρχιτεκτονικό σχέδιο του ιστορικού πάρκου, του κορυφαίου αρχιτέκτονα Δ. Πικιώνη.
Για τη δουλειά αυτή «βρέθηκαν» και οι αποκαλούμενοι «εξωτερικοί συνεργάτες», που «έκοβαν και έραβαν» ένα αρχιτεκτόνημα στα μέτρα τους. Αλλά οι πολίτες στους οποίους ανήκει η πόλη και τα πάρκα και οι πλατείες με βαθειά ιστορική συνείδηση για τον ιστορικό τόπο όπου κατοικούν, προστάτεψαν το πάρκο, παρά τις συνηθισμένες ειρωνικές αποστροφές του κ. Δημάρχου προς τους πολίτες και τις δημοτικές παρατάξεις στο διαδίκτυο, αμειβόμενου από τους φορολογούμενους πολίτες για να τους υπηρετεί! και όχι να τους ειρωνεύεται. Με την ομόφωνη γνωμοδότηση του ΚΑΣ στις 10 – 12 – 2020 η δημοτική αρχή έμεινε μετέωρη και το πάρκο χαρακτηρίσθηκε ως μνημείο και σύμφωνα με την κήρυξη στο ΦΕΚ 46Δ/5-2-2021 αποφασίσθηκε για: «Τον χαρακτηρισμό ως μνημείου, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. ΙΓ του άρθρου 6 του Ν. 3028/2002 του «Πάρκου Κολοκοτρώνη, στον Δήμο Ναυπλίου, Π.Ε. Αργολίδας, Περιφέρειας Πελοποννήσου, φερομένης ιδιοκτησίας Δήμου Ναυπλίου, χωρίς τις νεώτερες επεμβάσεις, διότι αποτελεί τοπόσημο για την πόλη του Ναυπλίου, η κατασκευή στις αρχές του 20ου αι. συνδέεται με τον εορτασμό των εορτών της εκατονταετηρίδας από την ίδρυση του ελληνικού κράτους. Επί πλέον, η χάραξη και οι διαμορφώσεις του αποτελούν ένα ενδιαφέρον δείγμα διαμορφώσεων κήπων στις αρχές του 20ου αι. και ως εκ τούτου, αποτελεί σημαντικό τεκμήριο για τη μελέτη της εξέλιξης της περιοχής στις αρχές του 20ου αι. από ιστορική, αρχιτεκτονική, κοινωνική και πολιτιστική άποψη. Η παρούσα δεν αποτελεί αναγνώριση κυριότητας ή τίτλου ιδιοκτησίας». Μετά από την παραπάνω κήρυξη του Πάρκου Κολοκοτρώνη τα πράγματα μπήκαν στη θέση τους, αλλά λόγω της αλαζονικής, αντιδημοκρατικής συμπεριφοράς της παρούσας Δημοτικής Αρχής, η κήρυξη του πάρκου δεν έγινε κατανοητή.
Η Δημοτική Αρχή – προφανώς δεν «μελέτησε» την κήρυξη του πάρκου, όπου ρητά επισημαίνεται μεταξύ άλλων ότι είναι διατηρητέα «η χάραξη και οι διαμορφώσεις του αποτελούν ενδιαφέρον δείγμα διαμορφώσεων κήπων στις αρχές του 20ου αι. κ.λ.π., και κρίνεται διατηρητέο». Για οποιαδήποτε επέμβαση δενδροφύτευσης στο πάρκο, κηρυγμένο μνημείο, είναι απαραίτητη σύνταξη μελέτης από εξειδικευμένους επιστήμονες για ιστορικά πάρκα και όχι η κατά βούληση ανάπλαση από «εξωτερικούς συνεργάτες» χωρίς να διαθέτουν τα προσόντα. Η προτεινόμενη ανάπλαση του πάρκου με περιμετρικό ανάχωμα που αλλοιώνει και καταργεί την εξωτερική και εσωτερική χαμηλή λεπτή χάραξη του πάρκου, διαστ. 15- 20 εκ. που υποδηλώνει την κλασικιστική αρχιτεκτονική μορφή, του Δ. Πικιώνη, χωρίς ειδικευμένους αρχιτέκτονες και ειδικευμένους μελετητές δενδροφύτευσης δεν είναι επιτρεπτή. Η γενικόλογη δήλωση ότι θα φυτευθούν γενικώς πέντε χιλιάδες! φυτά δεν διασφαλίζει την αρχιτεκτονική διατήρηση και φυτική ανάπλαση του πάρκου, το οποίο σημειωτέον είναι εγκαταλειμμένο εδώ και οκτώ χρόνια, αλλά και με την κραυγαλέα απουσία καθισμάτων, ήδη κατεστραμμένων για τους επισκέπτες.
Στο βάθρο του ανδριάντα του Θ. Κολοκοτρώνη για την επέτειο του 1821, δεν έχει γίνει η αναγκαία συντήρηση της αναθηματικής επιγραφής στην εμπρόσθια πλευρά. Αλλά ούτε και στην πίσω πλευρά της επιγραφής του ιδρυτή του βάθρου Νικολάου Κωτσάκη, με το φθαρμένο μάρμαρο, απόγονου της οικογένειας της μάνας του Κολοκοτρώνη Ζαμπίας Κωτσάκη. Η πρόσφατη εν κρυπτώ νέα προσπάθεια της Δημοτικής Αρχής έγκρισης της μελέτης, εν αγνοία των λοιπών δημοτικών παρατάξεων, που κατήγγειλαν στο ΥΠΠΟ την ενέργεια της Δημοτικής πλειοψηφίας, είχε ως αποτέλεσμα την αναβολή της συζήτησης στο ΚΑΣ του θέματος, με τα ειρωνικά και αρνητικά σχόλια των μελών του ΚΑΣ, για την πρωτοφανή τακτική της Δημοτικής Αρχής, μετά το προηγούμενο φιάσκο, κατά τη συζήτηση της κήρυξης του πάρκου σε διατηρητέο μνημείο στις 10 – 12 – 2020. Ο σεβασμός της Δημοτικής Αρχής στα μνημεία της πόλης και η αυστηρή τήρηση των προβλεπόμενων διαδικασιών είναι υποχρεωτική και αναγκαία.
Η αρχιτεκτονική διάρθρωση και χάραξη του διατηρητέου πάρκου δεν θα αλλάξει με τερτίπια. Απαιτείται νέα φυτοτεχνική μελέτη από εξειδικευμένους επιστήμονες. Η εικόνα του χάλκινου έφιππου ανδριάντα του Θ. Κολοκοτρώνη με την ξασπρισμένη μορφή του και τη «λερωμένη» φουστανέλα του ήρωα, αλλά και του αλόγου είναι απογοητευτική και φανερώνει την εξόφθαλμη αδιαφορία της Δημοτικής Αρχής απέναντι στο μοναδικό πανελλήνιας εθνικής σημασίας μνημείο. Η βλάβη αυτή πρέπει το συντομότερο δια της νομίμου οδού να αποκατασταθεί σε συνεργασία με το ΥΠΠΟΑ. Για τον ανδριάντα του Κυβερνήτη Ι. Καποδίστρια, το 2018 είχε ανατεθεί η αποκατάσταση των μαρμάρινων δακτύλων σε συμπολίτη μας, χωρίς καμία άδεια από το ΥΠΠΟΑ. Επισημάναμε έγκαιρα στον τύπο την αυθαίρετη αυτή ενέργεια και η αποκατάσταση έγινε το 2020 από το αρμόδιους συντηρητές του ΥΠΠΟΑ. Στο παρελθόν η βάση του αγάλματος για τον καθαρισμό από βεβήλωση έγινε αυθαίρετα! με σβουράκι, και είναι εμφανείς οι λειασμένες! ακμές του βάθρου με τις απαράδεκτες φθορές του μνημείου. Η παντελής απουσία όμως αισθητικής και φροντίδας στην πλατεία Καποδίστρια και η αδιαφορία είναι εμφανής από το μεγάλο δένδρο του Φίκου, που έχει ανασηκώσει τις πλάκες και το επίπεδο της πλατείας, έχουν βγει έξω οι μεγάλες ρίζες του δένδρου και η πλατεία έχει κακοποιηθεί, εδώ και χρόνια εγκαταλειμμένη και να σκεφθεί κανείς ότι σε λίγες μέρες (25 Μαρτίου) θα γίνει ο επίσημος εορτασμός του 2021.
Την άθλια αυτή εικόνα την αφήνω στην κρίση των πολιτών. Αλλά βάναυση κακοποίηση έχει γίνει και στον ανδριάντα του Στ. Σταϊκόπουλου, όταν τον Νοέμβριο του 2019 το άγαλμα καθαρίστηκε παντελώς αυθαίρετα! και χωρίς καμία άδεια με αμμοβολή! Η καταστροφή της φθαρμένης γλυπτής επιφάνειας – επιδερμίδας του αγάλματος είναι μεγάλη, όπως επεσήμαναν οι συντηρητές του ΥΠΠΟΑ τον Ιούνιο του 2020. Η κακοποίηση του μνημείου από την παρούσα δημοτική αρχή είναι προφανής!
Αλλά και η εγκατάλειψη της πλατείας Δικαστηρίων με τα τσιμέντα, τα γηρασμένα επικίνδυνα πεύκα και τα αυθαίρετα φυτευμένα δένδρα από τις δημοτικές αρχές είναι εξίσου θλιβερή. Οι δύο προτομές των αδέκαστων δικαστών Πολυζωίδη και Τερτσέτη, των οποίων τα αποκαλυπτήρια έγιναν το 1978, στέκουν εγκαταλειμμένες και αντανακλούν την αδιαφορία της Δημοτικής Αρχής. Ούτε μία πινακίδα δεν έχει προγραμματισθεί να τοποθετηθεί στην μοναδική ιστορική αυτή πόλη. Ενώ ο ανοιχτός διάλογος με τους πολίτες για τα προβλήματα της πόλης απουσιάζει εδώ και οκτώ χρόνια! Και να σκεφθεί κανείς ότι κατά την Επανάσταση του 1821, στην πόλη μας λειτούργησε το 1825 για πρώτη φορά στο «Βουλευτικό» το πρώτο κοινοβούλιο της Νοτιοανατολικής Ευρώπης!, σύμφωνα με τα νέα πρωτοπόρα επαναστατικά Συντάγματα, με αποφάσεις των συνελεύσεων, που προέβλεπαν τη διάκριση των εξουσιών, σε Εκτελεστικό, Νομοτελεστικό και Δικαστικό, σύμφωνα με τη διακήρυξη του Μοντεσκιέ στο «Πνεύμα των Νόμων» ήδη από το 1748.
Η συνεχής άρνηση του διαλόγου από τη Δημοτική Αρχή στην πόλη μας και στη χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία αποτελεί ασυγχώρητο ολίσθημα και πρακτική που στρέφεται ευθέως κατά των πολιτών, της πόλης και της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, σύμφωνα με το πνεύμα του Διαφωτισμού. Προσβάλλουν βάναυσα τους ήρωες που θυσιάστηκαν για το πολυπόθητο αγαθό της Ελευθερίας, τον Κυβερνήτη Ι. Καποδίστρια και τους λοιπούς αγωνιστές. Αυτές τις αντιδημοκρατικές πρακτικές η πόλη δεν τις ανέχεται, θα τις αποτινάξει και θα τις λακτίσει ως ξένο σώμα. Ζήτω η Ελευθερία!
*Ο Χρήστος Πιτερός είναι αρχαιολόγος
Από τον έντυπο ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ
