Στέκι παρανόμων και ναρκομανών και εστία μόλυνσης το ξενοδοχείο – φάντασμα του Τολού, συμπληρώνει μισό αιώνα στο κέντρο της τουριστικού θέρετρου.
50 χρόνια μετά, το αμυδρό φως από τον φακό των κινητών τηλεφώνων που φαίνεται από τα ανοίγματα τις νύχτες μαρτυρά την ύπαρξη ζωής στο χουντικό κτήριο – φάντασμα στο κέντρο του τουριστικού Τολού.
Οι περιφράξεις στο εγκαταλειμμένο ερείπιο δίπλα στην ακροθαλασσιά δεν αρκούν για να εμποδίσουν κάποιους που θέλουν να κρυφτούν από τα μάτια του κόσμου, είτε είναι καλοκαίρι, είτε χειμώνας.
Ακολουθήσαμε τα …βήματα αυτών που έχουν κάνει στέκι τους το έκτρωμα στην αμμουδιά, το πρωινό της περασμένης Κυριακής. Ο συρματένιος φράχτης αφήνει το αποτύπωμά του στο παντελόνι που σκίστηκε και ανεβαίνουμε σιγά σιγά τα σκαλοπάτια. Η ανοιχτή πόρτα του φρεατίου που θα γινόταν ασανσέρ είναι ο πρώτος κίνδυνος που προσπερνάμε…
Ο μεγάλος χώρος στον πρώτο όροφο δείχνει ότι λίγο νωρίτερα κάποιος έφυγε βιαστικά – ίσως ακούγοντας τον θόρυβο που κάναμε. Κατάχαμα, ένα καρβέλι ψωμί, ένα άδειο μπουκάλι κόκα – κόλα και ένα κουτί από αναψυκτικό μαρτυρά την πρόσφατη παρουσία ανθρώπων. Ένα χαρτόνι αποτελεί το πρόχειρο κάθισμα αυτού που ξεβολεύτηκε από την παρουσία μας.
Παντού ακαθαρσίες, πεταμένα αντικείμενα, γκράφιτι στους τοίχους. Ίχνη χρήσης ναρκωτικών σε μια γωνιά.
Ο κίνδυνος παραμονεύει παντού. Ακόμα και σε κάποια σημεία στα μπαλκόνια τα κάγκελα απουσιάζουν. Από τύχη κάποιος από αυτούς που μπαίνουν εκεί δεν έχει πέσει στο έδαφος.
Η θέα υπέροχη. Πιάτο το Τολό από τα παράθυρα και τα μπαλκόνια του 7όροφου ημιτελούς τερατόμορφου κτιρίου, που βρίσκεται στην κυριολεξία «πάνω στο κύμα» επί της αμμώδους παραλίας. Μέσα όμως εστίες μόλυνσης και σκουπιδιών.
Μισός αιώνας έχει συμπληρωθεί από την ημέρα που αδειοδοτήθηκε από το Γραφείο Πολεοδομίας Αργολίδας η ανέγερση της συγκεκριμένης οικοδομής για τρεις ορόφους, για να χτιστούν τελικά και οι υπόλοιποι, στο κτίριο αυτό που προοριζόταν για ξενοδοχείο.
Πενήντα χρόνια με ένα αλαλούμ κρατικών αποφάσεων – όπου η μία να αναιρεί την άλλη – με μια απόφαση κατεδάφισης στο ιστορικό του που ποτέ δεν έγινε και άλλες αποφάσεις που επιχειρούν να το νομιμοποιήσουν, το κτίριο αυτό συνεχίζει να παραμένει εγκαταλελειμμένο, ερειπωμένο και αφιλόξενο, πλην αυτών που το έχουν επιλέξει τις νύχτες για να κρυφτούν.
Το γιαπί – ξενοδοχείο που έχει ταυτιστεί με την άναρχη ανάπτυξη του Τολού όλα τα προηγούμενα χρόνια παραμένει στη θέση του. Ούτε κατεδαφίζεται, ούτε ολοκληρώνεται. Ένα φάντασμα στο τουριστικό θέρετρο, εστία μόλυνσης και επικινδυνότητας για όσους τολμούν να το χρησιμοποιούν κρυμμένοι από τον υπόλοιπο κόσμο.
ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ
Από τον έντυπο ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ
