Σημαντικός αντιγραφέας κωδίκων και λόγιος την περίοδο της Αναγέννησης. Γεννήθηκε στο Άργος στα μέσα του 15ου αιώνα. Ο ίδιος, ενίοτε, αναφέρεται στον εαυτό του ως «Αργείο Λάκωνα»:
… “⟨τ⟩ῷ συντελεστῇ ⟨τ⟩ῶν καλ(ῶν) ⟨θ⟩ (ε)ῷ χάρις :· ⟨κ⟩ε(φάλαι)α ἅπαντα χϛʹ : + | ⟨θ⟩ (εο)ῦ τὸ δῶρ(ον), (καὶ) πόνος μιχαήλου ⟨ἀ⟩ργείου λακώνου : ⟨ἐ⟩ν βουνωνία πόλ(ει) ⟨ἰ⟩ταλί(ας), ⟨κ⟩αὶ ταύτ(ην) ἀμυστὶ | τὴν βίβλον σὺν πολλοῖς ἄλλοις τὸν ἀριθμ(ὸν)· ρνʹ· ἐξέγραψα, ὑπὲρ π(ατ)ρίδος καὶ γένους : + | γραφεὶς ἐλεύθερος καὶ χρημάτ(ων) ἀνώ(τερος)”.
Ο Σουλιάρδος ήταν ένθερμος πατριώτης, που εργαζόταν «υπέρ πατρίδας και γένους». Μετά την άλωση της Πελοποννήσου από τους Τούρκους κατέφυγε, αρχικά, στην βενετοκρατούμενη Κρήτη (1475), όπου επιδόθηκε στην αντιγραφή κωδίκων συνεργαζόμενος με τον κύκλο του γνωστού λογίου Μιχαήλ Αποστόλη.
Στο διάστημα 1477-1484 τον βρίσκουμε να εργάζεται στις Κυδωνίες. Το 1485 εντοπίζεται στο Ναύπλιο και αργότερα στη Μεθώνη. Μετά το 1491 ο Σουλιάρδος μετοικίζει στην Ιταλία και στο διάστημα 1494-96 εργάζεται στην Φλωρεντία και την Μπολώνια.
Ο Omont και παλαιότεροι μελετητές τοποθετούσαν την παραμονή του στην Φλωρεντία στο διάστημα 1486-96. Αργότερα, ο Σουλιάρδος επέστρεψε στην Πελοπόννησο, όπου συνέχισε να εργάζεται ως κωδικογράφος.
Η γραφή του έχει αναγνωριστεί σε πολλά χειρόγραφα, όπως τα «Αριθμητικά» και «Μουσικά» του Νικόμαχου, σε φιλοσοφικά έργα του Σιμπλίκιου και σε πολλά βυζαντινά ρητορικά κείμενα. Το τελευταίο γνωστό έργο του χρονολογείται το 1508/9.
Γιώργος Στείρης
