Ατέλειωτη η ιστορία του τόπου μας. Όσο ψάχνεις, τόσο ανακαλύπτεις περίεργα πρόσωπα που έβαλαν το λιθαράκι τους στο μεγάλο οικοδόμημα της Ναυπλιακής και κατ’ επέκταση Ελληνικής ιστορίας.
Κατ’ αρχήν τον βρήκαμε στη «Ναυπλία» του Λαμπρινίδη.
Το όνομά του Φίλιππος Ζουρνταίν (αλλού τον γράφει Γιουρντέν).
Διορίστηκε φρούραρχος στο Μπούρτζι, από μια Κυβέρνηση που δεν υπήρχε!!!
Ήταν Ιούλιος 1822. Οι Τούρκοι είχαν καταλάβει αμαχητί την πρωτεύουσα της Ελλάδας που ήταν η Κόρινθος. Ο «Πρωθυπουργός» (Πρόεδρος του Εκτελεστικού, λεγόταν τότε) Αλ. Μαυροκορδάτος, χωρίς να λάβει καμία πρόνοια για την άμυνα της Πελοποννήσου, πήρε όσες διαθέσιμες στρατιωτικές δυνάμεις μπορούσε και ξεκίνησε μια ολέθρια εκστρατεία στην Ήπειρο. Ακέφαλο το Εκτελεστικό, μόλις πλησίασαν οι Τούρκοι του Δράμαλη αποχώρησε από την Κόρινθο, (φρόντισε μόνο να μαζέψει τα χαρτιά του) έφτασε στο Άργος,(που ο κόσμος είχε εξεγερθεί εναντίον τους), συνέχισε στους Μύλους, και τελικά μπάρκαρε σε ένα πλεούμενο, το οποίο για δέκα μέρες περίπου έγινε η επίσημη έδρα της Κυβερνήσεως. Μέσα σε αυτές τι συνθήκες εκδόθηκε απόφασις διορισμού του Φίλιππου Ζουρνταίν ως διοικητού του Επιθαλασσίου Φρουρίου(δλδ. στο Μπούρτζι).
Από τις 19 Ιουνίου 1822, οι Οθωμανοί με συμφωνία είχαν παραδώσει το Μπούρτζι στους Έλληνες. Είχε εισέλθει στην πόλη μας μια Επιτροπή από μέλη Εκτελεστικού, Νομοθετικού και Πελοποννησιακής Γερουσίας, για να καταγράψει την περιουσία των Οθωμανών και είχε εγκατασταθεί Ελληνική φρουρά στο Μπούρτζι.
Στις 10 Ιουλίου 1822, φάνηκαν στην Αργολική πεδιάδα, οι δυνάμεις του Δράμαλη. Οι Έλληνες με την καθοδήγηση του Κολοκοτρώνη, ο οποίος έγινε Αρχιστράτηγος χωρίς να υπάρχει απόφαση της Κυβέρνησης, είχαν οχυρωθεί στους Μύλους, στη Λάρισα του Άργους και στα Ίρια. Το Μπούρτζι είχε γίνει προκεχωρημένο φυλάκιο,σε απόσταση αναπνοής από την Γλυκιά, που ήταν το στρατόπεδο του Δράμαλη.
Ο Κολοκοτρώνης είχε ενισχύσει την φρουρά του «Θαλασσόπυργου».
Τότε εμφανίστηκε στην Κυβέρνηση, που ήταν μπαρκαρισμένη σε ένα πλοίο, ένας περίεργοςΓάλλος πλοίαρχος. Ο Φίλιππος Ζουρνταίν. Τους πρότεινε να αναλάβει τη διοίκηση της φρουράς, να μεταφέρει ένα κανόνι στο Μπούρτζι με το οποίο να μπορεί να ρίχνει πυρακτωμένα βλήματα στη πόλη του Ναυπλίου, και μια σκάρα για να πυρακτώνει τις σιδερένιες μπάλες και να προκαλούν πυρκαγιές στα Σαράγια των Αγάδων του … Αναμπολού. Δέχθηκαν την προσφορά του. Τον ανακήρυξαν Συνταγματάρχη (αν και μέχρι τότε δεν είχε διοικήσει ούτε λόχο στην ξηρά) και διευκόλυναν τη μετάβασή του στη καστρονησίδα.
Ποια ήταν η αποτελεσματικότητα των βολών του Ζουρνταίν; Δεν έχουμε στοιχεία.
Πόσο καιρό κάθισε στο Μπούρτζι; Ούτε αυτό είμαστε σίγουροι.
Όλες οι μετέπειτα αναφορές στο πρόσωπό του συνοδεύονται από το «Φιλέλληνας» εντός εισαγωγικών.
Πάντως, στις 10 Σεπτέμβρη του 1822, που εμφανίστηκε ο Οθωμανικός στόλος στον Αργολικό και οι Κρανιδιώτες που υπηρετούσαν στο Μπούρτζι –πλην ελαχίστων – έφυγαν να πάνε προστατέψουν τα σπίτια τους. Τότε ο Κολοκοτρώνης έστειλε νέες ενισχύσεις στο Μπούρτζι. Δεν υπάρχει αναφορά στον Ζουρνταίν.
(Εκεί – πλην άλλων πολλών – αναφέρεται και ο ΜικέλεΓκράμσι ή ΜικελίνοςΓράμεσης ή Μιχάλης Γράμψης, που έγραψε πραγματική ιστορία με τις εύστοχες βολές του).
Ο Ζουρνταίν είχε πείσει εν τω μεταξύ την Κυβέρνηση (τα απομεινάρια της, που είχαν ξεμπαρκάρει στην Ερμιόνη) να μεσολαβήσει στους …Ιππότες της Μάλτας!!!
Οι κυρίαρχοι πολιτικοί μας προκειμένου να δημιουργήσουν ένα στράτευμα, που δεν θα εξαρτάται από τους κλεφτοκαπεταναίους και κατ επέκταση από το λαό, επιδίωκαν να βρουν χρηματοδότηση με απώτερο στόχο να συνεχίσουν την Επανάσταση με μισθοφόρους.
Οι Ιππότες της Μάλτας, ήταν ένα Ρωμαιοκαθολικό τάγμα που ιδρύθηκε στην Ιερουσαλήμ (παράλληλα με τους περιβόητους Ναΐτες), μετακόμισε στη Ρόδο και από εκεί διωγμένο βρέθηκε στην Μάλτα. (Μια επίσκεψη στη σημερινή Βαλέτα, πείθει για τον πλούτο που είχαν συγκεντρώσει εκεί από πειρατεία, δουλεμπόριο, λαθρεμπόριο και τραπεζικές εργασίες… κατά τα άλλα υποτίθεται πως οι Ιππότες ήταν ταυτόχρονα και «καλόγεροι» με υποταγή στον Πάπα).
Το 1797 τους έδιωξε από τη Μάλτα ο Ναπολέων και λίγο μετά οι Άγγλοι δεν τους άφησαν να επιστρέψουν εκεί. Βρήκαν για λίγο καιρό καταφύγιο στη Ρωσία (αν και Ρωμαιοκαθολικοί πήγαν και δήλωσαν πίστη σε Ορθόδοξη χώρα!!! Εντελώς Φαρισαίοι) Την εποχή της Επανάστασης τους είχαν απομείνει κάποια ακίνητα στη Ρώμη, πρόσφεραν την υπηρεσία τους στον Πάπα και πολλές τραπεζικές καταθέσεις.
Τον Δεκέμβρη 1822 φεύγει μια Ελληνική αντιπροσωπεία, υπό τον Παλαιών Πατρών Γερμανό, να επισκεφθεί στη Ρώμη τον Πάπα και στη Βερόνα τους ηγεμόνες της Ιεράς Συυμαχίας(δλδ. όλους τους βασιλιάδες της Ευρώπης). Μαζί και ο Ζουρνταίν. Η αποστολή δεν απέδωσε τους στόχους της. Μόνο ο Ζουρνταίν τους έφερε σε επαφή με τους Ιππότες της Μάλτας (άνηκε και αυτός στο Τάγμα τους) οι οποίοι έκαναν την εξής πρόταση:
- Χρηματοδοτούν με ένα μεγάλο ποσό την Επανάσταση
- Τους επιτρέπουν να εγκαταστήσουν σε τέσσερα Ελληνικά νησιά το δικό τους ανεξάρτητο κράτος και
- Η Ελλάδα θα τους βοηθούσε να ανακαταλάβουν τη Ρόδο, που την είχαν χάσει πριν από 300 χρόνια.
Απορρίφθηκε η πρόταση αυτή από τους Έλληνες.
Οι λόγοι πολλοί.
Ο Κυριότερος ότι δεν ήθελαν τέτοια προοπτική για την Ελλάδα οι Εγγλέζοι. (την ήθελαν δική τους)
Δεύτερος οι Γάλλοι δεν ήθελαν να ανασύσταση του Ιπποτικού κράτους, αλλά προσπαθούσαν να μας προξενέψουν για βασιλιά κάποιον δικό τους αριστοκράτη.
Τρίτο οι Έλληνες κατανόησαν ότι με το δάνειο αυτό περισσότερα χρήματα θα τους χρωστούσαμε παρά θα παίρναμε.
Τέταρτο δεν άρεσε η συμπεριφορά των Ρωμαιοκαθολικών στον Παλαιών Πατρών Γερμανό.
Ο Ζουρνταίν επέστρεψε στο Ναύπλιο.
Είχε ξεχάσει τους Ιππότες και δούλευε πια για λογαριασμό του βασιλιά της Γαλλίας. Τον θεωρούσαν στέλεχος του Γαλλικού κόμματος του Κωλέττη.
Άφησε και απομνημονεύματα στα Γαλλικά.
Από όσο έψαξα, δεν βρήκα να έχουν εκδοθεί στα Ελληνικά.
Κρίμα, θα μαθαίναμε και περισσότερα για μια περίοδο της ιστορίας του Μπούρτζι.
ΥΓ Με όλη αυτή την βαριά ιστορία… Με όλη τη φοβερή δουλειά αναστήλωσης που έχει γίνει… το Μπούρτζι
- ΔΕΝ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ.
- ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑ Ο ΔΗΜΟΣ ΝΑΥΠΛΙΕΩΝ.
- ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΗΝ ΕΤΑΔ που λειτουργεί ως ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΤΟΥ ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟΥ.
- Η ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΜΕ ΤΑ ΓΚΡΑΦΙΤΙ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ ΕΝΟΣ ΕΡΕΙΠΙΟΥ.
(Τόλης Κοΐνης)
