Η είδηση είναι γνωστή. Έχει ανακοινωθεί από τον αρμόδιο Υπουργό Εθνικής Αμυνας κ. Δένδια ότι κλείνουν 137 στρατόπεδα σε όλη την επικράτεια και συν τω χρόνω ο σχεδιασμός προβλέπει τον αριθμό των υπό κατάργηση στρατιωτικών εγκαταστάσεων να ανέλθει στα 250 περίπου.
Μεγάλες δηλ. εδαφικές εκτάσεις και πολλά κτίρια που αποτελούσαν στρατόπεδα και στρατιωτικές μονάδες και είχαν δημιουργηθεί προ πολλών ετών σε χώρους γειτνιάζοντες σε πόλεις και μάλιστα ευρισκόμενες κυρίως εκτός οικιστικών χώρων θα εκκενωθούν και ελάχιστες από αυτές ή μικρά τμήματά τους θα εξακολουθήσουν να αποτελούν στρατιωτικές εγκαταστάσεις.
Ένα μεγάλο κεφάλαιο γης που μετά τις επεκτάσεις των κοντινών ή φιλοξενούντων αυτά πόλεων που βρίσκεται στα οικιστικά όρια αυτών ελευθερώνεται προσφέροντας τη δυνατότητα στις τοπικές κοινότητες ως κοινωνικό πλέον αγαθό για να καλύψουν, οι μεν αδόμητες εκτάσεις χώρο πρασίνου, κάποια δε από τα υπάρχοντα κτίσματα να χρησιμοποιηθούν για τη στέγαση υπηρεσιακών αναγκών των τοπικών φορέων (Περιφερειακών και Δημοτικών αρχών) και όχι μόνο. Γνωστές, άλλωστε οι μεγάλες ανάγκες για κτίρια εκπαίδευσης, πολιτισμού, άθλησης, νοσηλευτικές μονάδες και τόσα άλλα.
Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφερθούν χαρακτηριστικά παραδείγματα δύο πόλεων που διέθεταν στρατόπεδα στα όριά τους και οι ελεύθεροι χώροι πουν θα προκύψουν μπορούν ως δημόσιοι χώροι να εκπληρώσουν τέτοιες ανάγκες.
Α. Στον αστικό ιστό της πόλης των Γιαννιτσών υπήρχαν δύο στρατόπεδα συνολικής έκτασης 302 στρεμμάτων τα οποία είναι ήδη εγκατελειμένα.
Στην επαρχιακή αυτή πόλη η αναλογία πρασίνου ανά κάτοικο δεν υπερβαίνει ούτε τα 2,1 τετρ. μέτρα, σε ποσοστό δηλαδή χαμηλότερο και από αυτές της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης.
Πρόδηλη επομένως και καταλυτική η ανάγκη χώρων υψηλού πρασίνου για την πόλη και τους κατοίκους των Γιαννιτσών.
Β. Στα όρια του αστικού ιστού της πόλης του Ναυπλίου υπάρχει ένα στρατόπεδο, που λειτουργούσε ως Κέντρο Εκπαίδευσης Μηχανικού, με έκταση 160 περίπου στρεμμάτων. Το όλο συγκρότημα διαθέτει αρκετά σύγχρονα και παραδοσιακά πέτρινα κτίρια και ελεύθερους χώρους ενός μεγάλου γηπέδου, καθώς και πρασίνου ακόμη και ενός πορτοκαλεώνα. Τώρα έχει εγκαταλειφθεί και μικρή στρατιωτική μονάδα παραμένει για τη φύλαξή του και προκειμένου να μη βανδαλισθούν οι εγκαταστάσεις του.
Ο οικείος Δήμος Ναυπλιέων δεν διαθέτει ιδιόκτητα κτίρια για να στεγάσει τις Υπηρεσίες Δόμησης,της ΔΕΥΑΝ (μισθώνοντας κτίρια ιδιωτών), ενώ το 5ο Δημοτικό Σχολείο συστεγάζεται με το 2ο σε ένα κτίριο ασφυκτικά μικρό. Το Ναύπλιο δε διαθέτει ούτε Πνευματικό – Πολιτιστικό Κέντρο και βρίσκεται σε αναζήτηση χώρων για την κατασκευή δύο νέων Λυκείων.
Η Περιφέρεια, επίσης, δεν διαθέτει ιδιόκτητο κτίριο για τη στέγαση όλων των υπηρεσιών της και το εξωφρενικό Η Πανεπιστημιακή Σχολή Καλών Τεχνών του Ναυπλίου με δυο Τμήματα Θεατρικών Σπουδών και Παραστατικών και Ψηφιακών Τεχνών και εκατοντάδες φοιτητών που φιλοξενούνται στην πόλη του Ναυπλίου στεγάζονται σε τρία και έπεται και τέταρτο κτίρια δημοτικά και μισθωμένα από ιδιώτες, διάσπαρτα σε όλη την πόλη, ακόμη και σε όμορη τοπική κοινότητα. Για Εστία βέβαια δεν γίνεται ούτε λόγος, με αποτέλεσμα οι περισσότεροι φοιτούντες να παρακολουθούν εκ του μακρόθεν ή ερχόμενοι και φεύγοντες, αφού η εξεύρεση στέγης προς μίσθωση είναι ή πανάκριβη ή απλώς δυσεύρετη.
Η απαρίθμηση είναι ενδεικτική και περιλαμβάνει το μεν Ναύπλιο που το γνωρίζω ως δημότης και μόνιμος κάτοικός του, τα δε Γιαννιτσά λόγω της ύπαρξης ενός ρωμαλέου διεκδικητικού κινήματος με συμμετοχή πλειάδας συλλογικών φορέων που μάχονται για την απόδοση στο Δήμο Πέλλας ολόκληρης της έκτασης και των δύο στρατοπέδων της, ως χώρων πρασίνου (Μπορείτε να ανατρέξετε στο φύλο της “Εποχής” της 7-8ης Δεκεμβρίου 2024).
Για ένα Κράτος που οφείλει να σέβεται τον πολίτη και που θα έπρεπε να παρέχει ως κοινωνικό αγαθό παρόμοιους χώρους και εγκαταστάσεις η είδηση για το κλείσιμο 137 στρατοπέδων θα μπορούσε να σημάνει Χαράς Ευαγγέλια!
Τι μπορούμε όμως να περιμένουμε από μια Κυβέρνηση που πιστή στα κελεύσματα του άκρατου Νεοφιλελευθερισμού έχει ιδιωτικοποιήσει υπηρεσίες και αγαθά όπως της Εκπαίδευσης, της Υγείας, των Μεταφορών και των Υποδομών και που έβαλε εσχάτως και στο μάτι ακόμη και το Νερό που πίνουμε;
Αντίστοιχη στόχευση επιφύλαξε και για τα εν λόγω (και όσων ακόμη έπονται) στρατόπεδα. Η συνταγή που έχει επιλεγεί είναι η πολεοδόμηση και στη συνέχεια η οικοπεδοποίησή τους προκειμένου να εκποιηθούν με σκοπό το κέρδος. Real Estate με τις εκτάσεις του Ελληνικού Δημοσίου σαν να πουλάνε τα τσιφλίκια των παππούδων τους.
Είμαι βέβαιος ότι οι αντιδράσεις των πολιτών θα τους χαλάσουν τα σχέδιά τους.
Μπορεί, αυτή την στιγμή κάπου να το συζητούν, αλλού να οργανώνονται και να παίρνουν συλλογική μορφή και ποικίλα σχήματα κοινωνικών φορέων καθώς και μεμονωμένων πολιτών. Σε πολλές ακόμη πόλεις, όπως διαπίστωσα από μια πρόχειρη έρευνα, π.χ. στην Τρίπολη, την Κόρινθο, τον Πύργο, την Πάτρα και είμαι βέβαιος και αλλού τα στρατόπεδα που εκκενώνονται μπορούν να δώσουν πνοή ζωής για τις τοπικές κοινωνίες.
Ο συντονισμός ενός ανεξάρτητου πανελλαδικού κινήματος είναι απαραίτητος και αποτελεί πεδίο (Όχι Βολής), αλλά προνομιακό χώρο δράσης ενός αυτόνομου αλλά ενιαίου αγωνιστικού φορέα!
Από την απέναντι όχθη τώρα. Είναι αναμενόμενες από πλευράς ΥΕΘΑ οι ενστάσεις, αιτιάσεις και τα προσκόμματα και είναι βέβαιο ότι δε θα παραχωρήσουν αμαχητί την προσπάθειά τους για την οικοπεδοποίηση και το άνομο κέρδος.
Θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι: Το σύνολο των στρατοπέδων αυτών λειτούργησαν από τη σύστασή τους σε χώρους που διατέθηκαν από το Κράτος για να καλυφθούν και μόνο στρατιωτικοί σκοποί.
Οι χώροι αυτοί μάλιστα προέκυψαν εξ αγοράς, είτε δυνάμει αναγκαστικής απαλλοτρίωσης καθώς και σε ελεύθερες δημόσιες γαίες που επιτάχθηκαν προς εξυπηρέτηση των ίδιων σκοπών.
Οι χώροι αυτοί δημιουργήθηκαν αποκλειστικά για τη χωροθέτηση στρατιωτικών εγκαταστάσεων, αποκτήθηκαν δε είτε με διάθεση κρατικών κονδυλίων για την εξαγορά τους, είτε με την επίταξη δημοσίων γαιών. Μετά την παύση της λειτουργίας τους όμως οι αντίστοιχες εκτάσεις οφείλουν και πρέπει να περιέλθουν αποκλειστικά και μόνο στο Δημόσιο.
Το νόμιμο και κοινωνικά αποδεκτό και επιβεβλημένο καθεστώς που θα πρέπει στο εξής να τους καθορίζει είναι να χαρακτηρισθούν και τυπικά ως δημόσιες εκτάσεις προορισμένες για την εξυπηρέτηση και μόνο δημόσιων χρήσεων και για την κάλυψη τοπικών κοινωνικών αναγκών, υπό τη διαχείριση των οικείων τοπικών φορέων κι εν προκειμένω των Δήμων όπου ανήκουν.
Επουδενί δεν μπορεί το ΥΕΘΑ να σφετερισθεί δημόσιες εκτάσεις αποσκοπώντας στην εκποίησή τους με σκοπό το κέρδος ενεργώντας ανοίκεια κι εν τέλει παράνομα ωσάν ιδιώτης, οικοδομικός επιχειρηματίας ή μεσιτική επιχείρηση του real estate.
Επειδή οι χώροι των στρατοπέδων που έκλεισαν ή θα κλείσουν προσεχώς αποκτήθηκαν με δαπάνες του Δημοσίου, δηλαδή από τον κρατικό κορβανά και όχι από κέρδη ή …..οικονομίες του Υπουργείου Άμυνας ας προχωρήσουμε αποφασιστικά ώστε να κερδηθούν και να ανακτηθούν οι εκτάσεις αυτές ως δημόσιο αγαθό και επ ωφελεία των τοπικών κοινωνιών και όλου του λαού.
Είμαστε άλλωστε βέβαιοι ότι ένα συντονισμένο μαζικό κοινωνικό κίνημα είναι ικανό να καταρρίψει με τους αγώνες του σε όλα τα πεδία την προσπάθεια σφετερισμού των Δημόσιων αγαθών.
Το κίνημα αυτό θα αντιδράσει, θα γίνει δυναμικό μαζικό και μαχητικό ώστε να ανατρέψει τους ανίερους σχεδιασμούς των υποψήφιων καπήλων της δημόσιας γης και περιουσίας.
