Επένδυση, η τέταρτη συνθήκη του χρηματοοικονομικού αλφαβητισμού

Αποταμίευση

Επένδυση. Δυστυχώς, θέμα ταμπού για την πλειοψηφία των απλών νοικοκυριών. Η πλειονότητα όσων δεν έχουν σπουδάσει οικονομικά θεωρεί ότι, για να επενδύσει κάποιος θα πρέπει να είναι ευκατάστατος ή να κάνει ένα επάγγελμα που άπτεται στο πεδίο των οικονομικών.

Πελαγία Δημητρακοπούλου

της Πελαγίας Δημητρακοπούλου*

Εδώ θα μου επιτρέψετε να πω ότι αυτό είναι λάθος. Οι επενδύσεις είναι για όλους τους ανθρώπους ανεξαρτήτως γνώσεων με μία και μόνη προϋπόθεση, να γίνονται ακολουθώντας κανόνες. Αρχικά, να εξηγήσουμε γιατί ένα απλό νοικοκυριό επιβάλλεται να επενδύει. Γνωρίζουμε όλοι στην πράξη τι είναι ο πληθωρισμός και πως περιορίζει την αγοραστική δύναμή μας. Αυτή η κατάσταση επιβάλλεται να εξισορροπηθεί εάν θέλουμε το ευ ζην. Πως θα γίνει αυτό; Μόνο με αύξηση του εισοδήματός μας. Ένας τρόπος είναι πάντα μια επιπλέον αμειβόμενη εργασία. Κάποιοι μπορούν και το κάνουν και κάποιοι άλλοι όχι. Αυτοί που δεν μπορούν, πως θα βρουν τα επιπλέον χρήματα;

Με τις επενδύσεις. Να ξεκαθαρίσουμε ότι οι επενδύσεις εμπεριέχουν στη συντριπτική πλειοψηφία τους ρίσκο. Το ρίσκο περιορίζεται σε μεγάλο βαθμό, όπως είπαμε ήδη, ακολουθώντας κανόνες. Τα νοικοκυριά έχουν δύο επιλογές. Να προσλάβουν έναν σύμβουλο οικονομικών, που με μια λογική αμοιβή θα τους προτείνει λύσεις αξιοποίησης των κεφαλαίων τους. Εάν πάλι δεν θέλουν να πληρώσουν για κάτι τέτοιο, έχουν την επιλογή να ασχοληθούν οι ίδιοι, να μάθουν για τις διάφορες μορφές επενδύσεων και τους κανόνες που τις διέπουν και να αποφασίσουν ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία τους. Ακόμα και η επένδυση ενός θεωρητικά μικρού κεφαλαίου όπως για παράδειγμα 2.000 ευρώ, είναι απαραίτητη συνθήκη για μια καλύτερη οικονομικά ζωή. Τα χρήματα σε ταμιευτικό λογαριασμό είναι χρήσιμα μόνο για την ασφάλειά μας.

Οι αποταμιεύσεις μας, θεμιτό είναι να χωριστούν σε τρία κεφάλαια. Το πρώτο κεφάλαιο θα είναι το «μαξιλάρι» ασφαλείας του νοικοκυριού μας. Τόσα χρήματα, διαφορετικά για το κάθε νοικοκυριό, όσα απαιτούνται για να ζήσουμε σε περίπτωση ξαφνικής ανεργίας ή σοβαρού προβλήματος υγείας. Αυτά τα χρήματα δεν τα πειράζουμε για κανένα λόγο. Το δεύτερο κεφάλαιο είναι τόσα χρήματα όσα χρειαζόμαστε για τις πάγιες ανάγκες μέσα στο έτος πχ. μία ετήσια ασφάλεια, ο ΕΝΦΙΑ εάν έχουμε κάποιο ακίνητο κ.τ.λ. Το τρίτο κεφάλαιο των αποταμιεύσεών μας, είναι αυτό που θα πρέπει να επενδύσουμε. Είναι τα χρήματα που θα ξεχάσουμε ότι τα έχουμε για να τους δώσουμε τον απαραίτητο χρόνο να αποδώσουν, και όπου εάν τα επενδύσουμε λάθος και τα χάσουμε να μην κινδυνέψουμε.

Να τονίσω ότι πιστεύω στις επενδύσεις, γιατί προσωπικά με αυτόν τον τρόπο έχω εξασφαλίσει το ευ ζην του νοικοκυριού μου. Και κάτι που διάβασα: Φτωχός δεν είναι όποιος δεν έχει χρήματα, αλλά αυτός που δεν μπορεί να παράγει χρήματα.

*Η Πελαγία Δημητρακοπούλου είναι Συγγραφέας του βιβλίου «Επένδυσε για να μην τελειώσουν ποτέ τα όνειρα» εκδόσεων iwrite

Σχόλια

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

ΥΠ. ΥΓΕΙΑΣ 300x600
iqos post man 2667x2667
newsletter banner anagnostis