Το Σωματείο Συνταξιούχων ΙΚΑ-ΕΦΚΑ Λακωνίας, χαιρετίζει τους συμπολίτες μας που συμμετείχαν στο συλλαλητήριο και δήλωσαν μαζικά και με παλμό ότι δεν ξεχνάνε το έγκλημα των Τεμπών.
Με αφορμή τη συμπλήρωση δύο ετών από την τραγική σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη, το Σωματείο καλεί σε νέο συλλαλητήριο στις 28 Φεβρουαρίου, στέλνοντας ένα ηχηρό μήνυμα δικαιοσύνης, ευθύνης και απαίτησης για μέτρα ασφαλείας παντού.
Όπως αναφέρει το Σωματείο, “υποσχεθήκαμε ότι δεν θα ξεχάσουμε τους νεκρούς, θα γίνουμε οι φωνές τους και απαιτήσαμε να διερευνηθούν τα αίτια της τραγωδίας, να αποδοθεί δικαιοσύνη, να τιμωρηθούν οι ένοχοι και να παρθούν όλα τα μέτρα ώστε να μην ξαναθρηνήσουμε άλλους νεκρούς στο βωμό του κέρδους.
Καλούμε σε νέο συλλαλητήριο στις 28 Φεβρουαρίου που συμπληρώνονται δύο χρόνια από την τραγική εκείνη ημέρα.
Στη συνέχεια παρατίθεται ο χαιρετισμός του προέδρου του σωματείου Βασίλη Σαραντόπουλου στη συγκέντρωση.
Πριν από είκοσι τρεις μήνες, το 2023, στις 28 Φεβρουαρίου το βράδυ όλοι μάθαμε ότι στα Τέμπη συγκρούστηκαν δύο τρένα. Όσο πέρναγε η ώρα μαθαίναμε ότι μέσα στο τρένο ήταν στην πλειοψηφία τους νέοι άνθρωποι, φοιτητές, που επέστρεφαν από τις οικογένειές τους στη Θεσσαλονίκη, για να συνεχίσουν τη φοιτητική τους ζωή και τις σπουδές τους.
Για 57 από αυτούς αυτό το ταξίδι, ήταν ταξίδι προς το θάνατο. Όσο βλέπαμε τις εικόνες με τα φλεγόμενα βαγόνια και τα λιωμένα σίδερα τόσο σφιγγόμασταν και είμασταν όλοι σοκαρισμένοι.
Όλοι καταλάβαμε ότι μπορούσαμε να είμασταν εμείς στα τρένα, τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας, κάποιοι έχουν κάνει αυτό ταξίδι με το τρένο και συνειδητοποιούν ότι ζούμε από τύχη.
Το επόμενο πρωί αποκαλύπτεται η τραγωδία. Οι μηχανοδηγοί βγαίνουν και λένε ότι δε λειτουργεί τίποτα, δεν λειτουργούν τα συστήματα ελέγχου, δεν λειτουργούν οι ενδείξεις, ούτε τα φωτοσήματα και ότι όλα τον 21ο αιώνα, τον αιώνα της τεχνητής νοημοσύνης, είναι χειροκίνητα. Στις 7 Φλεβάρη τρεις εβδομάδες πριν, με αφορμή δύο άλλα ατυχήματα, οι μηχανοδηγοί είχαν προειδοποιήσει εγγράφως για το δυστύχημα που έρχεται και αναρωτιούνται πόσο κοστολογείται η ανθρώπινη ζωή.
Τα ηχητικά ευρήματα που ήρθαν πρόσφατα στο φως επιβεβαιώνουν αναμφίβολα ότι πολλά από τα θύματα δεν σκοτώθηκαν ακαριαία από τη σύγκρουση των τρένων, αλλά έχασαν τη ζωή τους με φριχτό τρόπο από τις εκρήξεις και την πυρκαγιά που ξέσπασε μετά.
Τη θλίψη και το σφίξιμο στο στομάχι διαδέχεται η οργή. Εκατομμύρια ανθρώπων με μπροστάρη τη νεολαία, βγαίνουν στους δρόμους τις επόμενες μέρες και διαδηλώνουν ότι δε δέχονται η ζωή τους και η ζωή των παιδιών μας να βασίζεται στη τύχη. Και εδώ στη Σπάρτη χιλιάδες βροντοφωνάξαμε ότι «Το έγκλημα αυτό δεν θα ξεχαστεί, όλων των νεκρών θα γίνουμε φωνή». Και τότε και σήμερα φωνάζουμε ότι όταν αυτοί μετράνε κέρδη και ζημιές, για εμάς μετράνε οι ανθρώπινες ζωές.
Η κυβέρνηση τα αποδίδει όλα στο ανθρώπινο λάθος, οι προηγούμενοι που κυβέρνησαν μιλάνε για ρουσφέτια, αλλά δε λένε ότι δε φταίει η κακιά η ώρα αλλά η κύρια αιτία ήταν το κυνήγι του κέρδους. Ότι δεν εφαρμόζονται τα μέτρα ασφαλείας στα τρένα και αλλού γιατί κοστίζουν για τις εταιρείες. Ο μόνος θεός για τις εταιρείες είναι το κέρδος.
Κάποιοι λένε ότι αυτά γίνονται μόνο στην Ελλάδα και ότι φταίει η νοοτροπία στη χώρα. Είναι όντως έτσι; Ενδεικτικά μόνο για το 2021 σε όλη την ΕΕ οι τραγικές ελλείψεις στα ζητήματα ασφαλείας οδήγησαν σε 1.389 σημαντικά σιδηροδρομικά ατυχήματα με 97 από αυτά να αφορούν συγκρούσεις τρένων, με συνολικά 683 νεκρούς και 513 τραυματίες.
Στα σιδηροδρομικά δίκτυα όλων των ευρωπαϊκών κρατών παραμονεύουν οι ίδιες αιτίες που οδήγησαν στα Τέμπη και δεν είναι άλλες από την πολιτική «απελευθέρωσης» και ιδιωτικοποίησης των σιδηροδρόμων, με τις Οδηγίες και τις Κατευθύνσεις της ΕΕ. Αυτή η πολιτική βρίσκεται πίσω από την αντιμετώπιση της ασφάλειας με όρους κόστους – οφέλους, την υποχρηματοδότηση και υποσυντήρηση των σιδηροδρόμων, την κατάτμηση του έργου τους και την παράδοση κρίσιμων για την λειτουργία τους υπηρεσιών και υποδομών σε εργολάβους, που στήνουν πάρτι κερδών αδιαφορώντας για τους επιβαίνοντες που ρισκάρουν κάθε μέρα τη ζωή τους.
Δεν ξεχνάμε αυτό το έγκλημα. Απαιτούμε να αποδοθούν όλες οι πολιτικές και οι ποινικές ευθύνες. Να τιμωρηθούν όλοι οι υπεύθυνοι όσο ψηλά και αν βρίσκονται. Να φτάσει μέχρι τέλους η αποκάλυψη, να διερευνηθούν τα αίτια της έκρηξης και όσοι ευθύνονται για την απαράδεκτη αλλοίωση του τόπου του εγκλήματος. Να παρθούν τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας, όχι μόνο στο σιδηρόδρομο αλλά παντού στους δρόμους, στα σχολεία, στα νοσοκομεία, στους χώρους δουλειάς, στα εργοστάσια, ώστε να μη ζήσουμε νέα Τέμπη. Να πάψουν οι ανθρωποθυσίες στο βωμό του κέρδους.
Το λέμε και σήμερα “όλων των νεκρών θα γίνουμε φωνή” μέχρι οι ένοχοι να λογοδοτήσουν και μέχρι να εκλείψουν οι αίτιες που κάνουν τη χώρα μια απέραντη κοιλάδα των Τεμπών.
ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ – ΔΕ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ”.
