Ήμουν από εκείνους που σε πείσμα της Περιφέρειας Πελοποννήσου (Τατούλης) και των συντρόφων μου, που διαμαρτύρονταν απ` εξω, νομίζοντας ότι πρόκειται για νέα Γερμανική κατοχή, επέμενα και το καταφέραμε με τους υπαλλήλους της Ελληνογερμανικής συνέλευσης και την φίλη Γιούλια Μπρετσνάιντερ από την Τύρινθα να παραγματοποιηθεί η συνέλευση της Ελληνογερμανικής στο Ναύπλιο.
Δεν θυμάμαι ακριβώς τον λόγο που ο τότε περιφερειάρχης Τατούλης είχε αρχικά προτείνει το Πορτοχέλι, ίσως για κάποια κόντρα με τον τότε δήμαρχο Ναυπλίου, αλλά οι σύντροφοί μου που διαδήλωναν απ` εξω από το βουλευτικό, με βάση την ελληνική προχειρότητα και αυθορμητισμό που γιγαντώνονταν από την παρουσία του Φούχτελ και των προθέσεων του να επιβάλει κάποια “sparkasse” στην Πελοπόννησο, είχαν ίσως δίκιο. Βλέπετε τα μνημόνια με ευθύνη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και των προτάσεων Σόιμπλε στην συνέχεια, δικαίωναν αυτούς που το 2011 διαμαρτύροντο.
Όμως άλλο ο θεσμός κι άλλο οι άνθρωποι που τον εκπροσωπούν.
Και η Ελληνογερμανική Συνέλευση είναι ένας θεσμός έξω από τα όρια και τις κρατικές παρεμβάσεις. Είναι η άμεση επαφή και ανταλλαγή απόψεων μεταξύ των αιρετών στην τοπική αυτοδιοίκηση των δύο χωρών και μακάρι να είχε διευρυνθεί σε συνέλευση Ευρωπαίων Δημάρχων.
Κατά την συμμετοχή μου ως μη αιρετός σε δύο συνελεύσεις -Ναύπλιο και Erding (Βαυαρία) παρακολούθησα ενδιαφέροντα θέματα για την οικονομία, την γεωργία, την ύδρευση καθώς και στην τελευταία συνέλευση για την επεξεργασία λυμάτων -βιολογικός καθαρισμός καθώς και για την ανακύκλωση. Έχει ενδιαφέρον ίσως να τονίσω ότι από την Αργολίδα δεν παρέστη κανένας αιρετός και όσοι παρουσιάστηκαν ως ειδικοί σύμβουλοι επέλεξαν να επισκεφτούν το ΣΠΑ της περιοχής αντί του βιολογικού!
Υπήρχαν όμως δήμαρχοι, όπως ο Δήμαρχος της Κύθνου που πάλευε μόνος του για κάποια συνεργασία για το μικρό νησί του ή ο δήμαρχος Καλαμάτας που παρακολουθούσε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τις παρουσιάσεις.
Α, ναι από την Αργολίδα δεν παρέστη κανένας δήμαρχος!
Η παρουσία του τότε προέδρου της ΚΕΔ κ. Πατούλη, μετά της τότε συζύγου του σε χρέη προσωπικού φωτογράφου, υπήρξε απογοητευτική από πολλές απόψεις. Στην ουσία διακόπηκε κάθε συζήτησε στα τραπέζια εργασίας και ουσιαστικά η συνέλευση, για να γίνει το δείπνο των προσκεκλημένων με όλους τους παρευρισκόμενους Έλληνες και Γερμανούς ορθίους να χειροκροτούν την ηγεμονική και παράλληλα τουριστική είσοδο του κ. Πατούλη στην αίθουσα. Έφυγε λίγη ώρα αργότερα και πάλι μέσα σε χειροκροτήματα, αδιανόητο γιατί, για να προλάβει το αεροπλάνο, όπως ήταν η επίσημη εκδοχή ή για να κάνει τα ψώνια του, όπως ψιθυρίστηκε στην αίθουσα. Το παράδοξο είναι πως η συνέλευση συνέχισε την λειτουργία αμέσως μετά.
Λογικό ειναι μετά από τέτοιες συμπεριφορές, Έλληνες και Γερμανοί να θεωρούσαν πως η Συνέλευση δεν αποδίδει πλέον. Κι όμως τα οφέλη τόσο από την Ελληνογερμανική συνέλευση που πνέει τα λοίσθια, όσο και από το Ελληνογερμανικό Ταμείο για το Μέλλον και από το Ελληνογερμανικό Ίδρυμα Νεολαίας, είναι πολλά. Οι τακτικές και οι πολιτικές επιλογές βαραίνουν εκείνους που τους εκλέγουν για να τους εκπροσωπήσουν, δηλαδή τους πολίτες και όχι τις κεντρικές πολιτικές επιλογές.
Το ξεπέρασμα των κυβερνήσεων των κρατών, είναι ένα ισχυρό όπλο για όσους πιστεύουν στην άμεση δημοκρατία. Την περίοδο που ο κοινοβουλευτισμός καταρρέει και η ακροδεξιά με δημοκρατική προβιά μπαίνει στα κοινοβούλια των κρατών της Ευρώπης, η βάση της δημοκρατίας οι Δήμοι, μπορούν να αποτελέσουν με τις επιλογές τους ανάχωμα στην άνοδο της ακροδεξιάς, στον ρατσισμό και στην οικονομική εξαθλίωση των κατωτέρων και μεσαίων κοινωνικών στρωμάτων.
Αυτός είναι ο πραγματικός λόγος που η γερμανική κυβέρνηση θέλει να “τελείωση” την ανυπακοή των δήμων και με συνήγορο την Ελληνική γενική αδιαφορία και ανικανότητα κατανόησης των κοινωνικών προβλημάτων, βάζει λουκέτο στην Ελληνογερμανική Συνέλευση Δήμων και Περιφερειών.
Άκης Ντάνος.
