Με αφορμή το πρόσφατο νομοσχέδιο του Υπουργείου Υγείας, που εισάγει νέες προβλέψεις για τον θεσμό του προσωπικού ιατρού, ο σύλλογος εργαζομένων στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ) Δυτικής Ελλάδας και Πελοποννήσου εξέφρασε τις ανησυχίες και τις προτάσεις του.
Σύμφωνα με τις τοποθετήσεις τους, η βιωσιμότητα και η επιτυχία του θεσμού εξαρτώνται από την ουσιαστική ενίσχυση και τον εκσυγχρονισμό των δομών ΠΦΥ και από την εμπιστοσύνη που θα χτιστεί ανάμεσα στους πολίτες και τους προσωπικούς ιατρούς.
Οι αλλεπάλληλες προσεγγίσεις που μέχρι στιγμής έχουν αποτύχει, δείχνουν, κατά τον σύλλογο, την ανάγκη για σοβαρό σχεδιασμό και οργάνωση που θα ενισχύσει τους ιδιώτες ιατρούς, τους νέους επαγγελματίες του κλάδου και την πρόληψη, εφόσον οι μονάδες ΠΦΥ αποτελέσουν πράγματι την πρώτη γραμμή για την υγεία των πολιτών.
Αναλυτικά, ο σύλλογος εργαζομένων δηλώνει ότι:
“Η μοναδική πραγματική ελπίδα για να πετύχει ο θεσμός του προσωπικού ιατρού είναι να κατανοηθεί, να λειτουργήσει και να καταχωρηθεί ως αναγκαίος και χρήσιμος στη συνείδηση των πολιτών-ληπτών υπηρεσιών υγείας. Οι διαρκείς αλλεπάλληλες και αποτυχημένες -όπως αποδεικνύεται μέχρι σήμερα- προσπάθειες καταδεικνύουν προχειρότητα και έλλειψη σοβαρού σχεδίου. Για να υπάρξει και να λειτουργήσει ο θεσμός είναι απαραίτητη η ποσοστιαία σοβαρή συμμετοχή των ιδιωτών ιατρών. Προκειμένου να επιτευχθεί αυτή, απαιτείται η ενίσχυση και θωράκιση των προσωπικών ιατρών και των δομών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας του ΕΣΥ, με τέτοιο τρόπο που να αποτελέσουν τον πυλώνα και τον πιλότο για την πραγματική μεταρρύθμιση. Αν ο στόχος είναι η αυξημένη πρόληψη για τον πολίτη, η αποσυμφόρηση των νοσοκομείων και ο περιορισμός της υπέρογκης φαρμακευτικής χρήσης και δαπάνης, αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί όταν οι πρωτοβάθμιες μονάδες υγείας καταρρέουν, οι προληπτικές εξετάσεις ακριβαίνουν, σε ορισμένες κατηγορίες απαιτούν πολύμηνη αναμονή που οδηγεί έως και τη ματαίωση τους και οι ιατροί καταλήγουν απλώς “συνταγογράφοι”.
Η προβλεπόμενη ρύθμιση που αναθέτει τον ρόλο του προσωπικού ιατρού στους πρώην ιατρούς υπηρεσίας υπαίθρου (γνωστούς ως “αγροτικούς”) , για τους οποίους διαχρονικά έως ακόμα και αυτή τη στιγμή δεν προβλέπεται η δυνατότητα έκδοσης μακροχρόνιων συνταγών ή του συνόλου των εξετάσεων και αναλωσίμων που δύναται ένας γενικός ιατρός ή παθολόγος και οι οποίοι στη διάρκεια της θητείας τους ενδέχεται να μην συναντήσουν δεύτερη φορά τον πολίτη που θα τους επιλέξει ως προσωπικό του ιατρό, μόνο θυμηδία μπορεί να προκαλέσει.
Η ανάθεση τέτοιου ρόλου σε επιστήμονες που ήδη έχουν επιλέξει με την αποφοίτηση τους άλλες ειδικότητες και η απόπειρα προσέλκυσης αποφοίτων για την ειδικότητα του γενικού ιατρού με κίνητρο χρηματικό επίδομα αποτελεί προσβολή προς την επιστήμη και τους λειτουργούς της και δείχνει την πραγματική αντίληψη για το σύστημα υγείας. Η δε πρόβλεψη για προαιρετική επιλογή παιδιάτρου ως προσωπικού ιατρού για τις ηλικίες κάτω των 16, των αυριανών ενηλίκων δηλαδή που θα πρέπει να έχουν αποκτήσει την κουλτούρα συνεργασίας και εμπιστοσύνης προς κάποιον προσωπικό ιατρό, απλώς επιβεβαιώνει όλα τα παραπάνω”.
