Η ιστορία της Βίλας Καζούλη στην Κηφισιά ξεκινά στα πρώτα χρόνια του 20ού αιώνα. Το 1902, ο Έλληνας έμπορος από την Αλεξάνδρεια, Νικόλαος Καζούλης, αποφασίζει να αποκτήσει μια επιβλητική έπαυλη για την οικογένειά του σε ένα κτήμα 47.000 τετραγωνικών μέτρων.
Καθώς περνούσε κανείς τη μεγαλοπρεπή σιδερένια πύλη, έμπαινε σε έναν κόσμο πολυτέλειας, διακοσμημένο με μαρμάρινα λιοντάρια, νεοκλασική αρχιτεκτονική και αναγεννησιακά στοιχεία που δένουν το χώρο σε ένα σύνολο απόλυτης αισθητικής.
Ο αρχιτέκτονας και γαμπρός του Καζούλη, Παναγιώτης Αριστόφρονας, αξιοποίησε την εντυπωσιακή βιβλιοθήκη της έπαυλης για φιλοσοφικές έρευνες, ελπίζοντας να ανακαλύψει την τοποθεσία της Ακαδημίας του Πλάτωνα. Αν και το όνειρό του δεν πραγματοποιήθηκε, άφησε πίσω του μια διαχρονική παρακαταθήκη που συνδέει τη βίλα με την ελληνική πνευματική παράδοση.
Τα χρόνια περνούν και η έπαυλη μετατρέπεται σε σημείο αναφοράς για την ελληνική αντίσταση. Στην ταινία «Υπολοχαγός Νατάσσα» η εγκαταλελειμμένη έπαυλη με τα περίφημα λιοντάρια αναδεικνύεται ως το μυστικό αρχηγείο των αντιστασιακών, σημείο που συμβολίζει τη δύναμη και το πνεύμα των Ελλήνων. Η επιτυχία της ταινίας, με πρωταγωνίστρια την Αλίκη Βουγιουκλάκη, θα χαράξει τη βίλα στη συλλογική μνήμη.
Κατά τη γερμανική κατοχή, η Βίλα Καζούλη περνά στα χέρια των SS, οι οποίοι την χρησιμοποιούν ως κέντρο κράτησης και βασανιστηρίων, ενισχύοντας τους θρύλους περί στοιχειωμένου κτιρίου. Μετά την απελευθέρωση, ο χώρος πέρασε στη δικαιοδοσία του ΕΛΑΣ και χρησιμοποιήθηκε από το νοσοκομείο ΚΑΤ και αργότερα για τη φιλοξενία σεισμοπαθών.
Στα υπόγεια της έπαυλης αναδύονται διάφοροι αστικοί μύθοι. Λέγεται πως οι ψυχές των αντιστασιακών που βασανίστηκαν και χάθηκαν στους χώρους της, περιπλανώνται ακόμα εκεί, ενώ οι θρύλοι περί «στοιχειωμένων» διαδρόμων και απόκοσμων παρουσιών παραμένουν ισχυροί. Οι μαρμάρινοι «φύλακες» της έπαυλης, τα δύο λιοντάρια που κάποτε αποσύρθηκαν για συντήρηση, επέστρεψαν στη θέση τους, προσδίδοντας ξανά αίγλη στο μύθο της βίλας.
Σήμερα, η Βίλα Καζούλη φιλοξενεί τις υπηρεσίες του Πράσινου Ταμείου, διατηρώντας την πλούσια ιστορία και το μυστήριο που τη συνοδεύει. Αν και πολλά έχουν αλλάξει, οι ιστορίες που περιβάλλουν την έπαυλη κρατούν ζωντανό τον θρύλο, θυμίζοντας τη δύναμη της συλλογικής μνήμης.
Video – Photos: Michael Miller
