Ένα άγνωστο στους περισσότερους φρούριο βρίσκεται στην πλαγιά ενός βραχώδους υψώματος πάνω από τη θάλασσα, στο δυτικό βραχίονα του κόλπου του Δρεπάνου, στην Αργολίδα. Διαθέτει έξι κανονιοθυρίδες με ανατολικό προσανατολισμό προς την είσοδο του κόλπου και τέσσερις κανονιοθυρίδες προς νότο, προς την ανοιχτή θάλασσα.
Οι επιθαλάσσιες οχυρώσεις με τις κανονιοθυρίδες καλύπτουν την ανατολική και τη νότια πλευρά ενώ το άνω τμήμα του φρουρίου σχηματίζει ένα πλάτωμα που προστατεύεται από τη στεριά με ένα οχυρωματικό περίβολο σε σχήμα Ζ.
Κοντά στην κορυφή υπάρχει ένα μικρό τετράγωνο κτίριο με πυραμιδοειδή στέγη που θυμίζει μεγάλη βαρδιόλα και που ίσως να ήταν παρατηρητήριο.
Η ιστορία του
Το φρούριο κτίστηκε από τους Ενετούς στις αρχές του 18ου αιώνα, πριν το 1714.
Κατά τη Β’ περίοδο της Ενετοκρατίας στην Πελοπόννησο (1688-1715) οι Ενετοί υλοποίησαν μεταξύ άλλων και ένα πρόγραμμα κατασκευής νέων φρουρίων (με κορυφαίο παράδειγμα το Παλαμήδι).
Σε έγγραφο του 1701 του Γενικού Προβλεπτή (Provveditore Generale δηλαδή του κυβερνήτη) του Μοριά Francesco Grimani επισημαίνεται η η καταλληλότητα του κόλπου του Δρεπάνου (Porto Trapano) για τον ελλιμενισμό του στόλου και η ανάγκη οχύρωσης της εισόδου του. Ένα έγγραφο του 1704 αναφέρεται στο Δρέπανο σαν να χρησιμοποιείται ήδη από τον στόλο ενώ το 1714, σε μια αναφορά ενός άλλου Προβλεπτή, του Agostino Sagredo, αναφέρεται η κατασκευή ενός φρουρίου κατάλληλου για τον εξοπλισμό με 28 κανόνια για την προστασία επισκευαζομένων πλοίων στα αβαθή του μυχού του κόλπου.
O αρχικός σχεδιασμός ήταν να οχυρωθούν οι δύο βραχίονες που σχημάτιζαν τον κόλπο και η νησίδα «Πλατεία» στην είσοδό του. Τελικά υλοποιήθηκε η οχύρωση μόνο της μίας πλευράς, της δυτικής, τα κατάλοιπα της οποιας παρατηρούμε σήμερα.
Ο Τούρκοι που ανακατέλαβαν την Πελοπόννησο το 1715, μάλλον δεν επάνδρωσαν το φρούριο, μπορεί όμως να το χρησιμοποίησαν περιστασιακά.
