Ο Ακροκόρινθος είναι βράχος ύψους 579 μέτρων που δεσπόζει στην πεδιάδα της Κορίνθου. Στους πρόποδές του ήταν χτισμένη η Αρχαία Κόρινθος. Ο βράχος, λόγω της μορφολογίας του, χρησιμοποιήθηκε από τα αρχαία χρόνια ως κάστρο (ακρόπολη).
Η αλήθεια είναι ότι από την στιγμή που θα μπεις στην Κορινθία, αλλά, σχεδόν, όπου κι αν βρίσκεσαι σ’ αυτήν, συντροφιά σου έχεις τον βράχο Ακροκορίνθου. Ακόμα κι όταν δεν τον βλέπεις.
Στέκει αγέρωχος, μοναχικός, με το παλαιότερο κάστρο της Ελλάδας στην κορυφή του. Η εικόνα του βράχου από μακριά βγάζει μια πραγματική αίσθηση δύναμης, σκληρότητας, επικυριαρχίας. Αλλά και μοναξιάς. Φαίνεται τόσο ξεκομμένος από το υπόλοιπο περιβάλλον.
Το αυτοκίνητο φτάνει μέχρι την είσοδο του κάστρου όπου υπάρχει μεγάλος χώρος για πάρκινγκ κι ένα καφέ – ταβερνάκι ανοιχτό όλο τον χρόνο. Η απόσταση από την Αρχαία Κόρινθο είναι πολύ μικρή (3 χλμ.) και υπάρχουν ταμπέλες στο χωριό μετά τον αρχαιολογικό χώρο.
Το εσωτερικό και η οχύρωση του κάστρου
Μία βαριά πύλη οδηγεί στο εσωτερικό του κάστρου. Διακρίνονται τμήματα του αρχαίου προχριστιανικού τείχους, της βυζαντινής εποχής, της Φραγκοκρατίας, της ενετοκρατίας και της τουρκοκρατίας. Κατάλοιπα εκκλησιών, τζαμιών, σπιτιών. Κρήνες και δεξαμενές σώζονται πίσω από το δεύτερο και τρίτο περίβολο.
Στα μονοπάτια του κάστρου παρατηρούμε ότι η οχύρωση εξασφαλίζεται με σύστημα τριών περιβόλων που χωρίζονται μεταξύ τους με τείχη ενισχυμένα με πύργους. Στην ψηλότερη από τις δύο κορυφές του υψώματος σώζονται τα ίχνη του ναού της Αφροδίτης, στη θέση του οποίου κτίσθηκε αργότερα χριστιανικός ναός και εν συνεχεία τζαμί.
Η δεύτερη κορυφή, στο νοτιοδυτικό άκρο του απότομου βράχου, οχυρώθηκε την περίοδο των Φράγκων και αποτελούσε την εσωτερική ακρόπολη του φρουρίου.
Η φυσική οχυρότητα του βράχου και τα τείχη, κατέστησαν την περιοχή απόρθητη. Στο εσωτερικό του φιλοξενήθηκαν χιλιάδες κάτοικοι, όμως και βασιλιάδες, ευγενείς, προύχοντες και αγάδες.
Κάθε γενιά έχτισε τους δικούς της ναούς
Κορίνθιοι, Μακεδόνες, Ρωμαίοι, Βυζαντινοί, αλλά και Φράγκοι, Τούρκοι και Βενετοί έκτισαν γύρω-γύρω τείχη με αποτέλεσμα περί τα τέλη του 14ου αιώνα το κάστρο να έχει μεγάλη αμυντική ικανότητα για την ευρύτερη περιοχή. Η κάθε γενιά έχτισε τους δικούς της ναούς, όπως μαρτυρούν τα χιλιάδες αρχαιολογικά ευρήματα που βρέθηκαν κατά καιρούς.
Ο βράχος Ακροκορίνθου, κατά τη μυθολογία, ήταν ο αγαπημένος τόπος του θεού Ήλιου, αφού πρώτος αυτός δεχόταν κάθε πρωί τις χρυσές του ακτίνες. Στη ψηλότερη κορυφή του είχε το θρόνο του ο Ήλιος, τον οποίο αργότερα παραχώρησε στην Αφροδίτη.
