Στα δυτικά του λιμανιού του Πόρου, βρίσκεται ένα από τα πιο ιδιαίτερα ιστορικά σημεία του νησιού, ο Ρωσικός Ναύσταθμος. Χτισμένος αμφιθεατρικά σε έναν γραφικό όρμο, αποτελεί σήμερα έναν από τους πιο ενδιαφέροντες, αλλά και εγκαταλελειμμένους, χώρους της περιοχής. Στολίδι στην είσοδο του όρμου είναι το σμαραγδένιο νησάκι Δασκαλιό, προσδίδοντας στη συνολική εικόνα του τοπίου έναν αέρα μεγαλοπρέπειας και γοητείας.
Ο Ρωσικός Ναύσταθμος δεν είναι απλώς μια σειρά από ερειπωμένα κτίρια. Το συγκρότημα αυτό κουβαλάει μια σπουδαία ιστορία, που ξεκινάει από τον 18ο αιώνα, όταν οι συνθήκες της εποχής καθιστούσαν τη ναυσιπλοΐα στις ελληνικές θάλασσες ζωτικής σημασίας για τη Ρωσική Αυτοκρατορία.
Με την υπογραφή της Συνθήκης Κιουτσούκ-Καϊναρτζί το 1774, οι Ρώσοι πέτυχαν την ελεύθερη ναυσιπλοΐα στα εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Έτσι, τα ρωσικά πλοία άρχισαν να πλέουν και να ναυλοχούν στα ελληνικά λιμάνια, με τη δραστηριότητα να αυξάνεται ακόμα περισσότερο μετά τον νικηφόρο Ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1788-1792. Σε αυτό το πλαίσιο, οι Ρώσοι επέλεξαν το ασφαλές λιμάνι του Πόρου για να δημιουργήσουν έναν σταθμό υποστήριξης για τον στόλο τους.
Στα πρώτα χρόνια του 19ου αιώνα, οι Ρώσοι εγκαταστάθηκαν στον Πόρο, με τις πρώτες υποδομές να περιλαμβάνουν αποθήκες και φούρνους για την παρασκευή γαλέτας για τα πληρώματα των πλοίων τους. Ωστόσο, το 1830, μετά από αίτημα του Ιωάννη Καποδίστρια, οι εγκαταστάσεις αυτές μεταφέρθηκαν σε ένα πιο μαγευτικό σημείο, στον όρμο Βλαδίμηρου, όπου δημιουργήθηκαν νέες και πιο μεγάλες κατασκευές. Το κύριο κτίριο και οι παρακείμενες δομές που σώζονται μέχρι σήμερα αποτελούν μαρτυρία της παλιάς μεγαλοπρέπειας, αν και πλέον είναι ερειπωμένες.
Η ιστορία του Ρωσικού Ναύσταθμου στον Πόρο είναι μια υπενθύμιση της γεωπολιτικής σημασίας της Ελλάδας εκείνη την εποχή, αλλά και μια απόδειξη της έντονης ρωσικής παρουσίας στην περιοχή. Παρά την εγκατάλειψή του, το συγκρότημα συνεχίζει να στέκει αγέρωχο, θυμίζοντας τις δόξες μιας άλλης εποχής.
