Επερώτηση για την ακαταλληλότητα του νερού ύδρευσης στον Δήμο Ερμιονίδας έθεσε στο Περιφερειακό Συμβούλιο Πελοποννήσου, η Λαϊκή Συσπείρωση. Ωστόσο, η Περιφερειακή Αρχή δεν παρουσίασε ουσιαστικά μέτρα βελτίωσης της κατάστασης, αλλά παρέπεμψε σε μελλοντικά έργα αφαλάτωσης, ενώ παράλληλα δαπανώνται μεγάλα ποσά για αγωγό νερού που εξυπηρετεί τουριστικές εγκαταστάσεις.
Τονίστηκε ακόμα, η πολιτική ευθύνη κυβέρνησης, περιφέρειας και δήμων για την ανεπάρκεια αντιμετώπισης του προβλήματος, το οποίο αποδίδεται στην πολιτική εμπορευματοποίησης των υδάτινων πόρων.
Η Λαϊκή Συσπείρωση καλεί τα λαϊκά στρώματα να διεκδικήσουν το δικαίωμά τους σε ασφαλές πόσιμο νερό.
Αναλυτικά, η Λαϊκή Συσπείρωση αναφέρει:
“Κατά τη συζήτηση στο Περιφερειακό Συμβούλιο Πελοποννήσου, επερώτησης της Λαϊκής Συσπείρωσης για την ακαταλληλότητα του νερού ύδρευσης στο Δήμο Ερμιονίδας, η Περιφερειακή Αρχή δεν βρήκε να πει ούτε ένα ουσιαστικό μέτρο αντιμετώπισης – βελτίωσης της κατάστασης για τα λαϊκά στρώματα της περιοχής, που για χρόνια ακούν ανέξοδες υποσχέσεις και ευχολόγια, χωρίς να βλέπουν λύση στο πρόβλημά τους.
Πέρα από την παραδοχή για συνυπευθυνότητα όλων των υπηρεσιών διαχρονικά, παρέπεμψε την όποια «μελλοντική» λύση του προβλήματος μέσα από έργα αφαλάτωσης, την ίδια στιγμή που δαπανώνται 53 εκατ. ευρώ για κατασκευή αγωγού μεταφοράς νερού του Ανάβαλου, για να ποτίζουν τα γήπεδα γκολφ, να γεμίζουν τις πισίνες και να καλύπτουν τις ανάγκες των 5στερων ξενοδοχείων και των σύνθετων κλειστών τουριστικών συγκροτημάτων της περιοχής!
Για τα υπόλοιπα έργα υποδομής, όπως το φράγμα της Τζερτζελιάς, έργο που θα μπορούσε να συμβάλει για να αντιμετωπισθεί αυτή η άθλια κατάσταση και έχει στοιχειώσει όπως και άλλα έργα, το μόνο που επιβεβαίωσαν είναι ότι έχει «βαλτώσει»..
Η τραγική κατάσταση αναδεικνύει την τεράστια διαχρονική πολιτική ευθύνη κυβέρνησης, περιφέρειας και δήμων, που δεν αντιμετωπίζουν για χρόνια το κίνδυνο για την δημόσια υγεία από το μολυσμένο νερό, αφού ακολουθούν πιστά τη γνωστή λογική του “κόστους – οφέλους”, σύμφωνα με την οποία η υγεία του λαού και το αυτονόητο δικαίωμα του σε ποιοτικό οικονομικό πόσιμο νερό θυσιάζεται.
Αυτό είναι αποτέλεσμα της εγκληματικής πολιτικής εμπορευματοποίησης των υδάτινων πόρων και της πλήρους ιδιωτικοποίησης του πόσιμου νερού, σύμφωνα και με τις κατευθύνσεις της E.E., που προωθήθηκε συστηματικά από όλες τις μέχρι σήμερα κυβερνήσεις και συνεχίζει να προωθεί η σημερινή κυβέρνηση της Ν.Δ.
Γι αυτό και είναι ανάγκη τα λαϊκά στρώματα με τους φορείς τους, με επιτροπές αγώνα, να διεκδικήσουν το αναφαίρετο δικαίωμα να έχουν επαρκές, ασφαλές και ποιοτικό νερό στα σπίτια τους“.
