Ούτε ένα ούτε δυο, αλλά 39 ηφαίστεια βρίσκονται στον ελλαδικό χώρο, εκ των οποίων τα πέντε παραμένουν ενεργά. Τα δύο εξ αυτών βρίσκονται στη «γειτονιά» μας. Πρόκειται φυσικά για το Σουσάκι, το οποίο εντοπίζεται στην περιοχή των Αγίων Θεοδώρων στα σύνορα της Αττικής με την Κορινθία και για τα Μέθανα, στην ομώνυμη χερσόνησο.
Τα υπόλοιπα τρία ενεργά ηφαίστεια της χώρας μας εντοπίζονται στα νησιά Μήλος, Σαντορίνη και Νίσυρος.
Το Σουσάκι
Το Σουσάκι είναι ένα ηφαίστειο, το οποίο μπορεί να είναι χωρίς κρατήρα αλλά ακόμη και σήμερα διατηρεί έντονη μετα-ηφαιστειακή δραστηριότητα.
Αποτελεί το βόρειο άκρο του ηφαιστειακού «τόξου», που περιλαμβάνει τα ενεργά ηφαίστεια της Ελλάδας. Βρίσκεται σε υψόμετρο 180 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας και σήμερα, περίπου 2,5 εκατομμύρια χρόνια μετά την τελευταία του έκρηξη διατηρεί εντονότατη δραστηριότητα καθώς από αυτό εκλύονται στην ατμόσφαιρα πολλά δεκάδες χιλιάδες κυβικά διοξειδίου του άνθρακα, μεθανίου και υδροθείου ενώ η θερμοκρασία στην πλαγιά του φτάνει ακόμη και τους 42 βαθμούς Κελσίου.
Στα στόμια των πολλών στοών (φυσικών και τεχνητών) που υπάρχουν στην περιοχή, συναντώνται συχνά ψόφια έντομα και πουλιά, θανατωμένα από τα δηλητηριώδη αέρια. Στην περιοχή του ηφαιστείου υπάρχουν δύο φαράγγια τα οποία περιβάλλονται από πλαγιές με πολύ εντυπωσιακά ηφαιστειακά πετρώματα ενώ σε αυτά τρέχουν νερά που τροφοδοτούνται από πηγές διάσπαρτες κατά μήκος τους.
Τα Μέθανα
Το ηφαίστειο στα Μέθανα είναι γνωστό από τα αρχαία χρόνια και η ηφαιστειακή δραστηριότητα του είναι γνωστή από την περίοδο 276 έως 239 π.χ. από αναφορές που έκαναν οι γνωστοί αρχαίοι ιστορικοί Στράβωνας, Παυσανίας και Οβίδιος.
Κοντά στο χωριό Καμένη Χώρα στα Μέθανα βρίσκεται ο πιο γνωστός κρατήρας από τους 30 κρατήρες του ηφαιστείου των Μεθάνων. Το ηφαίστειο στα Μέθανα ανήκει στο ηφαιστειακό τόξο στο νότιο Αιγαίο βρισκόταν σε μεγάλη δραστηριότητα στα αρχαία χρόνια και πολλές εκρήξεις εκδηλώθηκαν κυρίως κατά την περίοδο προς το τέλος της τριτογενούς περιόδου και κατά τη διάρκεια της τεταρτογενούς περιόδου.
Το ηφαίστειο εκδήλωσε μια πολύ μεγάλη έκρηξη στο χωριό Καμένη Χώρα κατά την περίοδο 277 έως 240 π.χ. και αναφέρεται από τους ιστορικούς Παυσανία και Στράβωνα. Ο κρατήρας που δημιουργήθηκε ύστερα από τη μεγάλη έκρηξη έχει βάθος περίπου 50 μέτρων και διάμετρο 100 μέτρων.