Στο γραφικό χωριό που βρίσκεται στην αγκαλιά του Ταϋγέτου γίνεται αφιέρωμα από την βιωματική και πεζοπορική ομάδα «Τα Γεράκια» σε συνέχεια σειράς δράσεων με στόχο την αναγέννηση του Ταϋγέτου.
Στην ιστοσελίδα visistpigadia.blogspot.com υπάρχει πλούσιο αφιέρωμα στο πανέμορφο χωριό με τον έναν κάτοικο τον Δημήτρη Κουρέα που φιλοξένησε και ενημέρωσε για το χωριό τους εκπροσώπους της ομάδας που βρέθηκαν για να γνωρίσουν το χωριό.
Πρόκειται για ένα κρυμμένο θησαυρό του Ταϋγέτου για ένα χωριό που δυστυχώς ο εμφύλιος συνέβαλλε στη φθίνουσα πορεία που ωστόσο ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες αποκτά ζωή αλλά και αποτελεί επίκεντρο για τους λάτρεις του εναλλακτικού τουρισμού καθώς εδώ ξεκινούν πεζοπορικές εξορμήσεις στο Ρίντομο.
Για να φθάσει κάποιος στα Πηγάδια, έχει εγκαταλείψει την ανεμπόδιστη θέα στη θάλασσα, το Ελαιοχώρι και τη Δήμιοβα και ένα σπάνιο οροπέδιο και μια αχανής δασώδη έκταση για να πάρει την κατηφόρα για το χωριό.
Μια μικρή πλατεία με τον πλάτανο να διαφεντεύει την περιοχή, με τα μικρά όμορφα σπίτια γύρω από αυτή και τον ήχο από τα γιδοπρόβατα είναι οι πρώτες εικόνες που αντικρίζει ο επισκέπτης Από την εκκλησία ψηλά αγναντεύει κάποιος το σκληρό ανάγλυφο και τον τόπο που διάλεξαν οι Ηπειρώτες που εγκαταστάθηκαν εδώ φευγάτοι από τα Πέντε Πηγάδια της Ηπείρου στα χρόνια της Τουρκοκρατίας.
Κάποτε αυτός ο τόπος θα γίνει επίκεντρο θα έχει ακόμη και αστυνομικό τμήμα καταστήματα και άλλα πολλά, θα μετρά ίσως και 35.000 γιδοπρόβατα αλλά να θα έρθει ο εμφύλιος για να διαλύσει το «όνειρο» να διχάσει ανθρώπους αγαπημένους και το 1950 θα μετρά μόλις 20 κατοίκους, το 1974 4 κατοίκους, το 1981 κανέναν, αλλά σήμερα υπάρχει ο Δημήτρης Κουρέας που ζει μόνιμα εδώ και δίνει ζωή στο χωριό.
Για την παρουσίαση του χωριού και στις ομάδες κοινωνικής δικτύωσης στο facebook συνεργάστηκαν ο φωτογράφος άγριας ζωής Σταύρος Τουφεξής και ο Γιάννης Λάσκαρης.
