Το Φεστιβάλ Μουσικής στο Ναύπλιο, γνωστό για την πολυετή του παράδοση και την ποιοτική καλλιτεχνική του προσφορά, βρέθηκε φέτος σε δύσκολη θέση.
Άρθρο του Άκη Γκάτζιου
Το χθεσινοβραδινό περιστατικό στο Φεστιβάλ Μουσικής στο Ναύπλιο, που μετατράπηκε σε πανηγύρι, αναδεικνύει τις προκλήσεις και τις απαιτήσεις της σωστής οργάνωσης πολιτιστικών εκδηλώσεων. Το ρεσιτάλ για τρεις κιθάρες του Δημήτρη Σουκαρά αμαυρώθηκε από έναν ακατάλληλο χώρο και ανεπαρκή οργάνωση, σε αντίθεση με την τελειότητα του διάσημου Concerto του Andrea Bocelli στο Portofino, πριν μερικά χρόνια.
Το ρεσιτάλ για τρεις κιθάρες με τον εξαίρετο μουσικό Δημήτρη Σουκαρά, που πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Τετάρτης, μετατράπηκε σε ένα άτυπο πανηγύρι, δημιουργώντας απογοήτευση στους παρευρισκόμενους που προσδοκούσαν μια βραδιά υψηλού καλλιτεχνικού επιπέδου.
Αναπάντεχη Μεταμόρφωση: Το Σκηνικό της Βραδιάς
Ο χώρος φιλοξενίας, παρόλο που φαινομενικά ενδείκνυται για καλλιτεχνικά δρώμενα, δεν εξασφάλισε τις κατάλληλες συνθήκες για μια εκδήλωση κλασικής μουσικής. Η επιλογή του χώρου αποδείχθηκε ατυχής, καθώς δεν μισθώθηκε αποκλειστικά για τη συναυλία. Έτσι, οι τυχαίοι θαμώνες της καφετέριας και οι διάφορες παρεμβολές από γκαρσόνια και πελάτες μετέτρεψαν το χώρο σε ένα δυσλειτουργικό πανηγύρι, πλήττοντας την ποιότητα της εκδήλωσης.
Οι γιαγιάδες με τα παιδάκια που έτρεχαν και φώναζαν, οι παρέες που χασκογελούσαν, και οι πελάτες της καφετέριας που συνομιλούσαν αδιάκοπα, συνέβαλαν στη δημιουργία μιας ατμόσφαιρας που έμοιαζε περισσότερο με λαϊκό γλέντι, παρά με μια εκδήλωση κλασικής μουσικής. Ο ήχος ήταν ανεπαρκής, με τη μουσική να ακούγεται μόνο στους μπροστινούς θεατές, ενώ τα παιδιά που έτρεχαν πάνω – κάτω και τα γκαρσόνια που έπαιρναν παραγγελίες, ενίσχυσαν τη δυσφορία του κοινού και την αγωνία του μουσικού που βρισκόταν στη σκηνή.
Οργάνωση και επιλογές
Η οργάνωση του Φεστιβάλ βρέθηκε στο στόχαστρο της κριτικής, καθώς απέτυχε να διασφαλίσει τον σεβασμό προς τον θεσμό και τον καλλιτέχνη. Οι διοργανωτές δεν κατάφεραν να εξασφαλίσουν την ηρεμία και τη συγκέντρωση που απαιτεί μια εκδήλωση κλασικής μουσικής, αγνοώντας τις ανάγκες τόσο του κοινού, όσο και του ίδιου του κιθαρίστα. Η επιλογή του χώρου, παρά την ομορφιά του, δεν ταίριαζε με τις απαιτήσεις της εκδήλωσης, και η ανεπαρκής ηχητική κάλυψη συνέβαλε στην απογοήτευση των παρευρισκομένων.
Το γεγονός ότι το Φεστιβάλ δεν εξασφάλισε αποκλειστικότητα του χώρου για την εκδήλωση, έδειξε έλλειψη προγραμματισμού και σεβασμού προς τους συμμετέχοντες. Η κακή οργάνωση του ήχου και η έλλειψη μέτρων για την εξασφάλιση μιας ιδανικής ακουστικής εμπειρίας οδήγησαν στη δυσφορία τόσο των θεατών όσο και του καλλιτέχνη, που βρέθηκε σε δύσκολη θέση, προσπαθώντας να αποδώσει μέσα σε έναν άτακτο χώρο.
Το Μέλλον του Φεστιβάλ Ναυπλίου
Για να αποφευχθούν παρόμοιες καταστάσεις στο μέλλον, είναι επιτακτική ανάγκη να γίνει μια σοβαρή επανεξέταση της οργάνωσης και των επιλογών του Φεστιβάλ Κλασικής Μουσικής στο Ναύπλιο. Οι διοργανωτές θα πρέπει να διασφαλίζουν την αποκλειστικότητα και την κατάλληλη διαμόρφωση του χώρου, καθώς και να προνοούν για την ακουστική ποιότητα και τη σωστή ηχητική κάλυψη.
Η ομορφιά και η ιστορικότητα του Ναυπλίου προσφέρουν ένα ιδανικό σκηνικό για πολιτιστικά δρώμενα, όμως ο σωστός σχεδιασμός και η προσεκτική επιλογή του χώρου και των τεχνικών μέσων είναι απαραίτητα για να διατηρηθεί το επίπεδο του Φεστιβάλ και να αποτραπούν τέτοιες δυσάρεστες εμπειρίες. Μόνο με τον σεβασμό στις ανάγκες του κοινού και των καλλιτεχνών μπορεί το Φεστιβάλ να συνεχίσει να αποτελεί έναν αξιόλογο πολιτιστικό θεσμό.
Το Φεστιβάλ Κλασικής Μουσικής ενδεχομένως να μπορούσε να συνεχίσει να προσφέρει μοναδικές καλλιτεχνικές εμπειρίες, ενισχύοντας την πολιτιστική ζωή του Ναυπλίου και προσελκύοντας ακόμα περισσότερους μουσικόφιλους στο μέλλον.
Όμως αυτό μπορεί να γίνει μόνο υπό αυστηρές προϋποθέσεις. Αν οι διοργανωτές δεν μπορούν να υποστηρίξουν και να αναπτύξουν τέτοιου είδους φεστιβάλ και κονσέρτα, ας το λήξουν οριστικά, για να διοργανώνουν πανηγύρια.
Το Concerto του Bocelli στο Portofino: Ένα Υπόδειγμα Τελειότητας
Αντιθέτως, το Concerto του Andrea Bocelli που πραγμνατοποιήθηκε πριν από μερικά χρόνια στο γραφικό Portofino της Ιταλίας αποτελεί ένα παράδειγμα ιδανικής οργάνωσης και επιτυχίας. Σε μια πανέμορφη τοποθεσία, η συναυλία του Bocelli αναδεικνύει τη σημασία του προσεκτικού σχεδιασμού και της απόλυτης αφοσίωσης στην καλλιτεχνική εμπειρία. Το λιμάνι του Portofino μετατράπηκε σε ένα μαγευτικό υπαίθριο θέατρο, όπου κάθε λεπτομέρεια είχε ληφθεί υπόψη.
Η συναυλία του Bocelli χαρακτηρίστηκε από την αρμονική ένωση της μουσικής με το περιβάλλον. Ο ήχος ήταν άριστα διαμορφωμένος, διασφαλίζοντας ότι η φωνή του Bocelli και οι συνοδευτικοί μουσικοί μπορούσαν να ακουστούν καθαρά και απρόσκοπτα από όλους τους θεατές. Η διοργάνωση φρόντισε να δημιουργήσει μια ατμόσφαιρα που τόνιζε την μαγεία της μουσικής, διατηρώντας την προσοχή των παρευρισκομένων αποκλειστικά στην εκτέλεση των έργων.
Σύγκριση και διδάγματα
Η αντίθεση μεταξύ του Φεστιβάλ Κλασικής Μουσικής στο Ναύπλιο και του Concerto στο Portofino αναδεικνύει τη σημασία της σωστής οργάνωσης. Ενώ το Ναύπλιο αντιμετώπισε δυσκολίες λόγω της έλλειψης προγραμματισμού και της ακατάλληλης επιλογής του χώρου, το Portofino έδειξε πώς η προσεκτική επιλογή τοποθεσίας, ο σωστός σχεδιασμός του ήχου, και η αφοσίωση στη δημιουργία μιας ιδανικής εμπειρίας μπορούν να οδηγήσουν σε μια μαγευτική και αξέχαστη εκδήλωση.
Οι διοργανωτές του Φεστιβάλ Κλασικής Μουσικής στο Ναύπλιο μπορούν να διδαχθούν πολλά από την επιτυχία του Bocelli στο Portofino. Η διασφάλιση ενός κατάλληλου χώρου, η σωστή ηχητική κάλυψη, και η δημιουργία ενός περιβάλλοντος που επικεντρώνεται αποκλειστικά στη μουσική εμπειρία είναι απαραίτητα για την επιτυχία τέτοιων εκδηλώσεων.
Η διαχείριση των πολιτιστικών εκδηλώσεων, όπως το Φεστιβάλ Κλασικής Μουσικής στο Ναύπλιο, απαιτεί μια σχολαστική προσέγγιση που συνδυάζει τον σεβασμό προς τον καλλιτέχνη και το κοινό με την τεχνική αρτιότητα. Αντλώντας διδάγματα από επιτυχημένα παραδείγματα όπως το Concerto του Bocelli στο Portofino, οι διοργανωτές μπορούν να βελτιώσουν την ποιότητα των εκδηλώσεών τους και να ενισχύσουν την πολιτιστική κληρονομιά του Ναυπλίου.
Όταν η οργάνωση απογοητεύει
Ο κόσμος του Φεστιβάλ Κλασικής Μουσικής στο Ναύπλιο, γνωστό για την ποιότητά του, βρέθηκε σε μια κατάσταση αμηχανίας όταν οι διοργανωτές δεν μπόρεσαν να διασφαλίσουν τις κατάλληλες συνθήκες για το ρεσιτάλ του Δημήτρη Σουκαρά. Η εκδήλωση, που έπρεπε να είναι μια βραδιά γεμάτη μελωδίες και υψηλό καλλιτεχνικό επίπεδο, μετατράπηκε σε έναν θορυβώδη χώρο όπου οι τυχαίοι πελάτες της καφετέριας και οι παρεμβολές από τους θαμώνες έκαναν τη μουσική δύσκολο να ακουστεί.
Η ακατάλληλη επιλογή του χώρου και η αδιαφορία για την εξασφάλιση ενός περιβάλλοντος εστιασμένου αποκλειστικά στη μουσική εμπειρία υποβάθμισαν την εκδήλωση. Η έλλειψη σχεδιασμού για τον ήχο και τον χώρο, σε συνδυασμό με τη συνεχή κίνηση και τον θόρυβο, κατέστησαν δύσκολη την απόδοση του μουσικού, δημιουργώντας απογοήτευση τόσο για το κοινό όσο και για τον ίδιο τον καλλιτέχνη.
