Στην ομιλία του στην Κεντρική Πολιτική Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ στις 30 Ιουνίου 2024, ο Γιάννης Μανιάτης επικεντρώθηκε στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ευρώπη και η Ελλάδα, τονίζοντας την ανάγκη για συνεργασία και αλληλεγγύη.
Αναφέρθηκε ακόμα, στην κλιματική αλλαγή, την ενεργειακή εξάρτηση και τις γεωπολιτικές συγκρούσεις, υπογραμμίζοντας ότι η απάντηση σε αυτές τις προκλήσεις δεν μπορεί να είναι η ενίσχυση του λαϊκισμού και της Ακροδεξιάς, αλλά η προώθηση της συνεργασίας και της αλληλεγγύης
Επιπλέον, υπογράμμισε την ανάγκη για μια ισχυρή και ενωμένη Ευρώπη και τόνισε ότι το ΠΑΣΟΚ πρέπει να παίξει καθοριστικό ρόλο σε αυτόν τον αγώνα. Ο Μανιάτης έκανε έκκληση για ενεργή συμμετοχή και ενότητα εντός του κόμματος, προκειμένου να επιτευχθεί ένα θετικό αποτέλεσμα στις επερχόμενες ευρωεκλογές.
Η ομιλία
Αναλυτικά, στην ομιλία του ανέφερε τα εξής;
“Φίλες και φίλοι,
Αφού ευχαριστήσω προσωπικά την καθεμία και τον καθένα σας προσωπικά για τη βοήθεια που προσφέρατε και στους 42 υποψήφιους ευρωβουλευτές μας και σε μένα προσωπικά, επιτρέψτε μου να ξεκινήσω με την παρουσία μας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Έχοντας πλήρη επίγνωση των λαθών που έγιναν στο παρελθόν και τραυμάτισαν την εικόνα του ΠΑΣΟΚ, στόχος μου/μας είναι να έχουμε μία Ευρωομάδα πλήρως ενταγμένη στις αρχές και τις προτεραιότητες του Κινήματος. Που θα λειτουργεί παράλληλα, συμπληρωματικά και ενισχυτικά των δράσεων και των πολιτικών που αποφασίζονται.
Σκοπεύουμε να ενισχύσουμε τους δεσμούς και τη συνεργασία μεταξύ Ευρωομάδας, Κοινοβουλευτικής Ομάδας στο Ελληνικό Κοινοβούλιο και Τομέων του Κόμματος. Για να μπορούμε με κοινές δράσεις, να αναδεικνύουμε ζητήματα τα οποία έχουν εθνική, αλλά και ευρωπαϊκή διάσταση.
Δεν μπορούμε να λειτουργούμε με στεγανά, ούτε να έχουμε ένα κόμμα στην Αθήνα και ένα διαφορετικό στις Βρυξέλλες.
Την Τετάρτη είχα την μεγάλη τιμή να εκλεγώ στο Προεδρείο της Σοσιαλιστικής Ομάδας, ξεπερνώντας και Ευρωβουλευτές που ήταν ήδη μέλη του προεδρείου, αλλά και επιπλέον, ανήκαν σε πολυπληθέστερες ομάδες από τη δική μας. Για πρώτη φορά μετά από πάνω από 20 χρόνια, Ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ θα συμμετάσχει ξανά στο προεδρείο της Πολιτικής Ομάδας μας.
Κάτι που η Νέα Δημοκρατία του κ. Μητσοτάκη, που συνέχεια περηφανεύεται πόσο σημαντικό ρόλο έχουν στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, δεν κατάφερε να πετύχει.
Η εκλογή μου αυτή είναι και μία κομματική επιτυχία, που οφείλεται στο γεγονός ότι ήμασταν από τα λίγα κόμματα πανευρωπαϊκά, που αύξησαν τα ποσοστά και τους Ευρωβουλευτές τους.
Με την παρουσία μου στο Προεδρείο της Σοσιαλιστικής Ομάδας, διασφαλίζουμε ότι το ΠΑΣΟΚ θα είναι παρόν και θα συνδιαμορφώσει το Προγραμματικό Πλαίσιο της Ευρώπης για την επόμενη πενταετία.
Για το λόγο αυτό, από την αρχή των ενδοευρωπαϊκών διαπραγματεύσεων, κατέθεσα τους, κατά τη γνώμη μου, 5 άξονες κορυφαίων πολιτικών προτεραιοτήτων μας:
- Στο πρόγραμμα Κοινωνικής Προόδου, διαμόρφωση μιας Ευρωπαϊκής Στρατηγικής Καταπολέμησης της Φτώχειας κι ενίσχυσης των Εθνικών Συστημάτων Υγείας. Ταυτόχρονα, αντιμετώπιση του τεράστιου προβλήματος της Στεγαστικής Κρίσης, που πλήττει κυρίως τη νέα γενιά. Είναι ένα πρόβλημα που πρώτο το ΠΑΣΟΚ και ο Νίκος Ανδρουλάκης ανέδειξαν στη χώρα μας. Διεκδικούμε ευρωπαϊκές επενδύσεις 50 δις ευρώ κάθε χρόνο, μαζί με δεσμευτικούς εθνικούς στόχους μείωσης της έλλειψης στέγης.
- Στην Κλιματική Κρίση, ο ρόλος μας είναι διττός. Οι πολίτες γνωρίζουν πολύ καλά τις καταστροφές που μπορεί να προκαλέσει η κλιματική αλλαγή. Όμως συγχρόνως, φοβούνται ότι η πράσινη μετάβαση γίνεται με τρόπο που απειλεί την οικονομική επιβίωσή τους.
Είναι χρέος μας να απαντήσουμε στις ανησυχίες τους. Όχι σταματώντας τις προσπάθειες, όπως προτείνουν οι συντηρητικές δυνάμεις, κάτι που θα μας στοιχίσει στο τέλος τριπλάσιο κόστος, αλλά να διασφαλίσουμε ότι αυτό θα γίνει με έναν κοινωνικά δίκαιο τρόπο.
- Πρέπει να απαντήσουμε στη γεωπολιτική ανασφάλεια που νιώθουν οι Ευρωπαίοι πολίτες.
Με την ανάπτυξη κοινών εργαλείων, όπως είναι ο Ευρωστρατός, που θα προστατεύει όλα τα Κράτη Μέλη. Από την Φιλανδία και την Εσθονία, μέχρι την Ελλάδα και την Κύπρο. Από κάθε είδους απειλές των αναθεωρητικών γειτόνων τους.
Με την ανάπτυξη της αμυντικής βιομηχανίας, και τη δημιουργία ενός Ειδικού Ταμείου Άμυνας, θα πρέπει να διασφαλίσουμε ότι όλες οι χώρες θα συμμετέχουν στην παραγωγή. Είναι οικονομικά μη βιώσιμο, η πατρίδα μας να συνεχίσει να είναι μόνο καταναλωτής αμυντικών συστημάτων. Πρέπει να έχουμε και εμείς μερίδιο στην προστιθέμενη αξία που παράγεται.
- Σε έναν εργασιακά ανασφαλή κόσμο, η Ευρώπη θα πρέπει να αναλάβει την ευθύνη προστασίας των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Η Οδηγία για τους εργαζόμενους σε πλατφόρμες, τους γνωστούς ντελιβεράδες, απέδειξε ότι όταν υπάρχει η πολιτική βούληση, η Ένωση μπορεί να επιβάλει στις εθνικές κυβερνήσεις κανόνες, πολύ πιο αυστηρούς από αυτούς που ψηφίζουν τα Κράτη Μέλη.
- Τέλος, θα πρέπει να απαντήσουμε στην οικονομική ανασφάλεια των πολιτών, επαναφέροντας στην Ευρώπη την Παραγωγική Βιομηχανική της Βάση. Μια βάση, που έχει μεταναστεύσει σε άλλες περιοχές του πλανήτη, όπως η Κίνα και οι ΗΠΑ. Θέλουμε το “made in EU” και κατ’ επέκταση το «made in Greece», να είναι το αποτέλεσμα μιας ολοκληρωμένης, εμπροσθοβαρούς και αποτελεσματικής Βιομηχανικής Πολιτικής.
Μιας βιομηχανικής πολιτικής, που θα δημιουργήσει νέες και καλοπληρωμένες θέσεις εργασίας.
Αυτό απαιτεί ένα Ταμείο Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κυριαρχίας, κατά το ανάλογο των ΗΠΑ και της Κίνας. Ένα Ταμείο, που θα δίνει τα εχέγγυα ότι η ανάπτυξη θα επιμεριστεί σε όλα τα Κράτη Μέλη, και όχι μόνο τα πιο ισχυρά.
Διεκδικούμε, η Ένωση να δημιουργήσει ένα μόνιμο Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, με ενίσχυση κάθε χρόνο με τουλάχιστον 1% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ.
Έρχομαι τώρα στα δικά μας:
Η πορεία του ΠΑΣΟΚ έχει ταυτιστεί στη συνείδηση του λαού με ένα υψηλό αίσθημα ευθύνης.
Έχοντας αυτό το αίσθημα ευθύνης για οδηγό μας, είμαστε η ιστορική παράταξη που έχτισε την Ελλάδα του κοινωνικού κράτους, του προοδευτικού πατριωτισμού και των μεταρρυθμίσεων, η παράταξη που σήκωσε τη χώρα στις πλάτες της, τα χρόνια του μνημονίου.
Όταν την είχε χρεωκοπήσει η κυβέρνηση της Ν.Δ.
Πήραμε δύσκολες αποφάσεις, μα προχωρήσαμε.
Σήμερα, παρά τις δοκιμασίες, είμαστε όρθιοι, έτοιμοι να διεκδικήσουμε ακόμα περισσότερα για τους πολίτες και τη χώρα μας.
Η μεγάλη ήττα της κυβέρνησης Μητσοτάκη, με την απώλεια ενός εκατομμυρίου ψηφοφόρων, για μένα αποτελεί σημείο μη επιστροφής.
Η φθορά της μέσα σ’ ένα χρόνο είναι ραγδαία και εκφράζει συνδυαστικά και μεταρρυθμιστική αδυναμία και κόπωση, και αναποτελεσματικότητα σε μείζονα προβλήματα όπως η ακρίβεια, αλλά και ανικανότητα στη διαχείριση κρίσεων της καθημερινότητας.
Ήδη, η κυβέρνηση αντιμετωπίζει μια βασική ρωγμή στον πυρήνα της, μεταξύ των δυνάμεων της παραδοσιακής δεξιάς και του κεντρώου χώρου, που αποτέλεσε τον βασικό συνασπισμό εξουσίας τα πέντε χρόνια διακυβέρνησης
Όμως, την ίδια στιγμή που ξεκίνησε το τελευταίο στάδιο αποδόμησης της κεντροδεξιάς διακυβέρνησης, τα αποτελέσματα συνολικά των δυνάμεων του κεντροαριστερού χώρου ήταν από στάσιμα έως αρνητικά. Με σημείο αναφοράς πάντα την μεγάλη κυβερνητική πτώση αλλά και την συνεχιζόμενη σημαντική πτώση του ΣΥΡΙΖΑ.
Να πούμε ότι το ΠΑΣΟΚ δεν έφερε ασφαλώς τα αποτελέσματα του στόχου της δεύτερης θέσης, όμως, αύξησε τις δυνάμεις του.
Ασφαλώς και χρειάζεται να κάνουμε την αυτοκριτική μας. Να μετρήσουμε τις δυνάμεις μας.
Να αναγνωρίσουμε και να διορθώσουμε τα λάθη μας.
Όσο όμως μας χρειάζεται η αυτοκριτική, άλλο τόσο δεν μας χρειάζεται καθόλου η εσωστρέφεια.
Είναι λάθος να αναζητούμε τον αντίπαλο στον καθρέφτη μας.
Ο αντίπαλος βρίσκεται στα προβλήματα του κόσμου, την ακρίβεια, την άνοδο της Ακροδεξιάς, την ανασφάλεια.
Οι πολίτες, το τελευταίο που περιμένουν από εμάς, είναι να μπούμε ξανά σε μία νέα περιδίνηση εσωστρέφειας.
Να κάνουμε κριτική.
Ναι!
Αλλά με νηφαλιότητα.
Με ηρεμία.
Χωρίς εντάσεις.
Με εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας. Με πίστη σε αυτό που αντιπροσωπεύουμε.
Αυτό περιμένουν οι πολίτες από εμάς.
Ένα ισχυρό αφήγημα, Όραμα και Ελπίδα, ότι θα πάμε τη χώρα μπροστά.
Να δώσουμε ελπίδα, εκεί που απέτυχαν η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ. Ένα οραματικό και συνάμα ρεαλιστικό πολιτικό σχέδιο και πρόταση για τον τόπο.
Σ’ ένα πολιτικό σκηνικό ταχείας αποδόμησης της κυβερνητικής εξουσίας με ταυτόχρονη αδυναμία προβολής ώριμης κυβερνητικής προοδευτικής εναλλακτικής, απαιτείται κατά προτεραιότητα απάντηση στην διατύπωση και διαμόρφωση της ζητούμενης εναλλακτικής.
Στο πολιτικό αφήγημα και στο σχέδιο, και όχι απλά στο πρόσωπο και στις αθροίσεις που θα ρίξουν τον Μητσοτάκη.
Συνολικά ο κεντροαριστερός χώρος στο μείζον θέμα του αφηγήματος έχει πρόβλημα.
Κινείται μέχρι σήμερα σε μια Βαβέλ αφηγημάτων, σοσιαλιστικών και αριστερών αναπαλαιώσεων, μέχρι τους απολίτικους λαϊκισμούς του κ. Κασσελάκη.
Αυτά τα αφηγήματα, όποια πρόσωπα και αν επιλέξουμε, και όσες συγκολλήσεις και αν κάνουμε, δεν ρίχνουν τον κ. Μητσοτάκη με τίποτα.
Η δική μου θεώρηση λέει ότι χρειαζόμαστε ένα σχέδιο ευρωπαϊκού και εθνικού, σύγχρονου, προοδευτικού, πατριωτικού εκσυγχρονισμού.
Με αιχμές την Εθνική ασφάλεια, τη μεταρρύθμιση του βαθέως κράτους, τον εκδημοκρατισμό του Κράτους Δικαίου, την παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας, το πραγματικό και βιώσιμο Νέο Κοινωνικό Κράτος.
Σε μια κοινωνία της διακινδύνευσης, της Τεχνητής Νοημοσύνης, των γεωπολιτικών ανακατατάξεων.
Χρειαζόμαστε τη Νέα Αλλαγή!
Η δική μας παράταξη ήδη διαθέτει τη βάση ενός τέτοιου σχεδίου.
Χρειάζεται παραπέρα επεξεργασία, εξειδίκευση, μεταρρυθμιστική συνέπεια και κυρίως γείωση στην κοινωνία.
Οι πολιτικές συνεργασίες, οι συμμαχίες, οι σχηματοποιήσεις και οι ηγετικές αναδιαρθρώσεις, χωρίς βασικό αφήγημα και στρατηγικό προσανατολισμό, είναι «πολιτικές βιασύνης», που βάζουν μπροστά το κάρο από το άλογο.
Σε κάθε περίπτωση, η αλλαγή της ηγεσίας έχει ήδη μπει στην ατζέντα της παράταξης και αφού μπήκε, πρέπει να λυθεί το συντομότερο.
Πρέπει λοιπόν να προχωρήσουμε και να το λύσουμε δημοκρατικά και ενωτικά.
Όμως επίσης, όλοι πρέπει να ξέρουμε, ότι όποια λύση και αν δοθεί στο ηγετικό διακύβευμα, ο γόρδιος δεσμός που θα πρέπει να κόψει λυτρωτικά η δημοκρατική παράταξη, είναι η πολιτική διαμόρφωση και η κοινωνική αποδοχή της εναλλακτικής προοδευτικής πρότασης διακυβέρνησης, απέναντι στην κεντροδεξιά του κ. Μητσοτάκη.
Μόνο τότε θα μπορέσουμε να πούμε ότι πραγματικά επιστρέφει η κεντροαριστερά και μόνο τότε θα μπορέσει η πατρίδα μας και η ελληνική κοινωνία, να δουν καλύτερες μέρες.
Ενωμένοι, μπορούμε να τα καταφέρουμε!”.
