Οι «Χοηφόροι» του Αισχύλου είναι η νέα παραγωγή του Θεατρικού Ομίλου Ερμιονίδας, στο πλαίσιο του 11ου Φεστιβάλ Θεάτρου «Ερμηνείες στην Ερμιονίδα».
Θα κάνει πρεμιέρα την Παρασκευή 28 Ιουνίου, στις 9.15 μμ, και θα ακολουθήσουν δύο ακόμα παραστάσεις, στις 29 και 30 Ιουνίου.
Η παραστάσεις θα δοθούν στον πολυχώρο “ΑRTίκι Μαράικε Ηλιού ντε Κόνινγκ, στο Κρανίδι.
Είσοδος: 10€
Τηλέφωνο κρατήσεων: 6986982224.
Η ταυτότητα του έργου “Χοηφόροι” του Αισχύλου από τον Θεατρικό Όμιλο Ερμιονίδας
- «ΧΟΗΦΟΡΟΙ» του Αισχύλου
- Μετάφραση: Κ.Χ. Μύρης
- «Aν σπείρεις τρόμο σπέρνεις τον πιο τρανό θεό μέσα στον άνθρωπο…»
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
- Σκηνοθεσία / Δραματουργική Επεξεργασία: Αιμιλία Βάλβη
- Μουσική: Σπύρος Τσάρας
- Σκηνικά / Κοστούμια: Αιμιλία Βάλβη
- Φωτισμοί: Ίων Ξυπολιάς
ΔΙΑΝΟΜΗ
- Ορέστης: Aναστάσης Φουέντες
- Ηλέκτρα: Αλίκη Πάζιου
- Κλυταιμνήστρα: Νάντια Κωστελένου
- Αίγισθος: Παντελής Τόδωρης
- Πυλάδης: Αθηνά Παπαγεωργίου
- Τροφός: Αργυρώ Κωστελένου
- Οικέτης: Κώστας Πεντεδέκας
- Χορός: Ευαγγελία Ηλιού, Ιωάννα Μέξη, Βενετία Κωστελένου, Τζίνα Τσίπη.
Σημείωμα της σκηνοθέτιδας Αιμιλίας Βάλβη
Στην “Ορέστεια” του Αισχύλου, ο “Αγαμέμνονας” αρχίζει με μια επιστροφή και τελειώνει με έναν διπλό φόνο. Στο δεύτερο μέρος της τριλογίας, ” Χοηφόροι”, το ίδιο μοτίβο επαναλαμβάνεται…
Ο Ορέστης επιστρέφει κι ένας διπλός φόνος ” κλείνει” τον κύκλο του αίματος.
Μόνο που αυτή τη φορά ένα παιδί σκοτώνει τη γυναίκα που το γέννησε. Μητροκτονία.
Η λέξη Δίκη και η λέξη Εκδίκηση επαναλαμβάνονται κι αυτές, ξανά και ξανά.
Ζόφος, Αίμα, Τιμωρός, Φόνος, Τρόμος, Πληγές, Ερινύες…
Κάνεις δεν ευημερεί. Κανείς δεν χαίρεται. Κανείς δεν μοιράζεται τίποτα και με κανέναν.
Η πορεία του Ορέστη είναι μια μοναχική, επώδυνη κάθοδος στις πιο σκοτεινές περιοχές της ανθρώπινης ύπαρξης.
Μοναδικό φως, η στιγμή που τα δύο αδέλφια ξανασμίγουν. Μα και πάλι το Χρέος τους χωρίζει…
Ο θίασός μας προσπαθεί να πει και πάλι αυτή τη σκοτεινή ιστορία, φτιάχνοντας εικόνες, με λέξεις, ήχους και τραγούδια.
Να ξορκίσει το κακό. Να διώξει τον τύραννο. Να αποβάλλει ότι μας κρατά σε απομόνωση, οργισμένους, ανήμπορους και μόνους.
Ο θίασός μας προσπαθεί να πει αυτή την ιστορία Μαζί. Να μείνει και πάλι στο τέλος -μοναδική χαρά- η από κοινού αφήγηση και το μοίρασμα.
Αναμένοντας την Κάθαρση, την Ελπίδα και το Φως στο τρίτο μέρος της τριλογίας…. τις “Ευμενίδες”.
