Η Πολίχνη είναι χωριό της Μεσσηνίας και ανήκει στο δήμο Οιχαλίας. Έχει πληθυσμό περί τους 150 κατοίκους και υψόμετρο 75 μέτρα. Απέχει 37 χιλιόμετρα από την Καλαμάτα και 7 χιλιόμετρα από την έδρα του δήμου τον Μελιγαλά.
Το χωριό δεσπόζει του αρχαίου «Στενυκλαρίου πεδίου», με μέσο σταθμικό υψόμετρο 90 μέτρα.
Πάλαι ποτέ πρωτεύουσα της Μεσσηνίας
Η Πολίχνη παρουσιάζει μεγάλο αρχαιολογικό ενδιαφέρον, αφού στη θέση της τοποθετείται το κέντρο της αρχαίας Ανδανίας.
Η Ανδανία υπήρξε κατά την αρχαιότητα σημαντική πόλη, η πρώτη πρωτεύουσα των Μεσσηνίων, ιδρυθείσα από το μυθικό βασιλιά Πολυκάονα.
Το 1858 βρέθηκαν, στο κέντρο της Πολίχνης, δύο μεγάλες ενεπίγραφες πλάκες (εγράφησαν το -93) και αναφέρουν τους ιερούς νόμους που διείπαν το τελετουργικό μέρος των «Καρνασίων Μυστηρίων».
Οι ανασκαφές της ΛΗ’ ΕΠΚΑ (2000- 2010)
Η πληροφορία του περιηγητή Παυσανία ότι στην περιοχή της αρχαίας Ανδανίας, όπου τελούνταν τα περίφημα μυστήρια, υπήρχε πηγή και άγαλμα αφιερωμένο στην Αγνή, τη θυγατέρα της Δήμητρας (Ύδωρ δε άνεισιν εκ πηγής παρά το άγαλμα), καθώς και η εύρεση το 1858, μέσα στο σύγχρονο οικισμό της Πολίχνης, της εξαιρετικά σημαντικής επιγραφής του -1ου αιώνα, η οποία περιείχε ολόκληρο το τελετουργικό των μυστηρίων, ήταν οι κύριοι λόγοι που ώθησαν την ΛΗ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων στη διενέργεια επιφανειακής έρευνας και διερευνητικών ανασκαφικών τομών στο χώρο δυτικά του σύγχρονου Διβαρίου (υδατοδεξαμενή), που βρίσκεται στο κέντρο του χωριού.
Η έρευνα στο εσωτερικό της υδατοδεξαμενής, μετά την υποχώρηση των υδάτων αποκάλυψε πενιχρά λείψανα ενός σχεδόν ολοκληρωτικά κατεστραμμένου υδραγωγείου υστερορωμαϊκών χρόνων.
Δυτικά του Διβαρίου, σε αγρόκτημα όπου κατά το παρελθόν είχε εντοπιστεί επιφανειακά τμήμα μωσαϊκού δαπέδου, διενεργήθηκε ανασκαφή, η οποία έφερε στο φως τμήμα μεγάλου συγκροτήματος, ίσως έπαυλης υστερορωμαϊκών χρόνων, με μια μεγάλη ορθογώνια αίθουσα, διαστ. 9,70x 3,60μ., η οποία ήταν στρωμένη με ψηφιδωτό αρκετά φθαρμένο που έφερε στο μέσον παραστάσεις μέσα σε τετράγωνα πλαίσια.
Οι δοκιμαστικές ανασκαφικές τομές που διενεργήθηκαν βόρεια και δυτικά του Διβαρίου κάλυψαν μεγάλη έκταση, η οποία, όπως διαπιστώθηκε, ήταν κατάσπαρτη με λείψανα κτισμάτων υστερορωμαϊκών ή πρώιμων χριστιανικών χρόνων, ενώ σε ολόκληρο το χωριό υπάρχουν διάσπαρτα αρχιτεκτονικά μέλη, που προέρχονται από μνημειώδη κτήρια της ίδιας ή αρχαιότερης περιόδου.
