Ένα γήπεδο ποδοσφαίρου διαφορετικό από τα υπόλοιπα της Ελλάδας βρίσκεται στο παραθαλάσσιο χωριό της Αιγείρας. Μοναδικό για την φυσική ομορφιά του αποτελεί στολίδι για το μικρό χωριό λόγω της εντυπωσιακής του τοποθεσίας.
Το γήπεδο ποδοσφαίρου βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από το χωριό των 1500 κατοίκων όπου φιλοξενεί ερασιτεχνικούς αγώνες ομάδων και άτομα όλων των ηλικιών που θέλουν να αθληθούν να τρέξουν και να προπονηθούν σε αυτό.
Η Αιγείρα Αχαΐας
Η Αιγείρα είναι από τα πρώτα χωριά που συναντάμε κατά μήκος του Κορινθιακού κόλπου, μπαίνοντας στον νομό Αχαΐας και βρίσκεται περίπου 1,5 ώρα από την Αθήνα και 50 λεπτά από την πόλη της Πάτρας. Κάθε καλοκαίρι, συγκεντρώνει δεκάδες παραθεριστές, έχοντας εξελιχθεί μαζί με την Ακράτα, σε ένα από τα πλέον παραθεριστικά μέρη της Αχαΐας.
Στα νεότερα χρόνια οι πρώτοι κάτοικοι της Αιγείρας ήρθαν από τα Αρφαρά, τη Βελλά, τη Βεργουβίτσα και τα αλλά ορεινά χωριά της ανατολικής Αιγιαλείας, αλλά και από διάφορα μέρη της Ελλάδος (Ρούμελη και Ήπειρο).
Τα πρώτα σπίτια της Αιγείρας άρχισαν να χτίζονται το 1887 περίπου, την εποχή που καθιερώθηκε η στάση των τρένων στο σημείο όπου είναι και σήμερα το γνωστό κτίριο του σιδηροδρομικού σταθμού.
Με επίκεντρο τη στάση αυτή αναπτύχθηκε μεγάλη οικιστική και εμπορική κίνηση και σιγά – σιγά δημιουργήθηκε το “επίνειο” των ορεινών χωριών. Για τον αριθμό των κατοίκων του οικισμού της Αιγείρας πριν το 1900 δεν υπάρχουν στοιχεία, αφού οι ελάχιστοι κάτοικοι του οικισμού, που αποτέλεσε αργότερα την κοινότητα Αιγείρας, απογράφονταν στα ορεινά χωριά από τα οποία κατάγονταν. Για πρώτη φορά η Αιγείρα απογράφηκε ξεχωριστά ως αυτόνομος οικισμός το έτος 1907 και είχε 125 κατοίκους, ενώ τα Μάρμαρα που και αυτά απογράφηκαν τη χρονιά εκείνη για πρώτη φορά είχαν 106 κατοίκους, σε σύνολο 1867 κατοίκων του δήμου Αιγείρας. Τα έτος 1920 ο πληθυσμός της Αιγείρας αυξήθηκε σε 261 και οι κατοικούντες στα Μάρμαρα έγιναν 327. Το έτος 1928, η απογραφή κατέγραψε στην κοινότητα Αιγείρας 267 κατοίκους και στον οικισμό Μαρμάρων 57 κατοίκους. Η Αιγείρα τις δύο πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα ήταν ένας μικρός οικισμός, το θαλάσσιο μέτωπό της εκτεινόταν από το Θολοπόταμο ως τον Κριό ποταμό, τα σπίτια ήταν λιγοστά και εποχιακοί οι περισσότεροι κάτοικοι.
Σίγουρα η Αιγείρα, το καλοκαίρι, αλλά και την άνοιξη και το φθινόπωρο είναι ένα από τα μέρη που αν και απέχει αρκετά χιλιόμετρα από την Πάτρα, αξίζει κανείς να το επισκεφθεί.
