Ανεβαίνοντας τον ορεινό όγκο της Ζήρειας, νοτιοδυτικά στην Κορινθία, ξαφνικά βρίσκεται σε ένα μυθικό τοπίο. Δεν είναι άλλο από το οροπέδιο του Φενεού. Ένα μέρος που παραμένει παρθένο και η ανθρώπινη παρέμβαση είναι απόλυτα εναρμονισμένη με τη φύση.
Το απίστευτο ψηφιδωτό της πεδιάδας του Φενεού, έκτασης 79.000 στρεμμάτων, είναι ουσιαστικά ο πυθμένας μίας παλιάς λίμνης που σχηματιζόταν κάθε χειμώνα όταν οι ποταμοί Όλβιος και Δόξας δεν έβρισκαν διέξοδο προς τη θάλασσα και τα νερά της λίμνης «ρουφούσαν» οι καταβόθρες που βρίσκονται στους πρόποδες του όρους Σαϊτάς.
Ο μύθος
Τα νερά της παλιάς λίμνης συγκεντρώνονται ακόμα, αλλά σε μικρότερη έκταση στη νότια πλευρά του τριγώνου που σχηματίζει το οροπέδιο. Πλούσια είναι η ιστορία αυτής της περιοχής αφού στο Φενεό γεννήθηκε ο Ερμής, ο οποίος λατρευόταν ως τοπικός θεός και προς τιμήν του οργανώνονταν τα Έρμαια.
Σύμφωνα με τη μυθολογία τις καταβόθρες στον Σαϊτά είχε κατασκευάσει ο ημίθεος Ηρακλής, ενώ ο θρύλος λέει ότι από αυτές τις καταβόθρες κατέβηκε η θεά Δήμητρα στον Κάτω κόσμο για να αναζητήσει την Περσεφόνη.
O Ναός του Ασκληπιού στην Ακρόπολη του αρχαίου Φενεού έχει ανασκαφεί κοντά στο σημερινό χωριό Καλυβάκια.
Η λίμνη
Μια τεχνητή ορεινή λίμνη που στα γαλαζοπράσινα νερά της καθρεφτίζονται ο επιβλητικός όγκος της Ντουρντουβάνας και τα πολύχρωμα μεικτά δάση της ορεινής Κορινθίας.
Η λίμνη «Δόξα» βρίσκεται στο δυτικότερο άκρο του νομού Κορινθίας, λίγες εκατοντάδες μέτρα από τα σύνορα με τον νομό Αχαΐας. Στα δυτικά της λίμνης βρίσκεται το διάσελο του Κυνηγού που χωρίζει την Ντουρντουβάνα από τον υπόλοιπο Χελμό, στα βόρεια υψώνονται οι κορυφές Γαϊδουρόραχη, Αετοφωλιά και Προφήτης Ηλίας και στα ανατολικά και στα νότια απλώνεται η μεγάλη κοιλάδα του Φενεού.
Η λίμνη Δόξα βρίσκεται σε υψόμετρο 900 μέτρων, καλύπτει μια έκταση 480 στρεμμάτων και η χωρητικότητα της φτάνει τα 5 εκατ. κυβικά μέτρα νερού.
Η περίμετρος της, που διακρίνεται για τις εναλλαγές στο τοπίο με τα βράχια, τα υγρολίβαδα και τις καλαμιές, φτάνει τα 3,8 χλμ. Πρόκειται για μια σχετικά βαθιά λίμνη για το μικρό της μέγεθος, καθώς το βάθος της φτάνει τα 40 μέτρα. Η κατασκευή της Δόξας ολοκληρώθηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1990 με την δημιουργία ενός φράγματος μήκους 225 μέτρων στην κοίτη του χειμάρρου Δόξα που σκοπό είχε την κάλυψη των αρδευτικών αναγκών της κοιλάδας του Φενεού. Μέχρι τότε τα νερά του χειμάρρου ενώνονταν με τα νερά του ποταμού Όλβιου και συχνά πλημμύριζαν τη λεκάνη της πεδιάδας του Φενεού, καταστρέφοντας τις καλλιέργειες.
Το εκκλησάκι του Αγίου Φανουρίου
Στο κέντρο της λίμνης υπάρχει μια στενόμακρη λωρίδα γης που καταλήγει στο γραφικό εκκλησάκι του Αγίου Φανουρίου που οι ντόπιοι το λένε Παλιομονάστηρο.
Η λωρίδα γης που εισχωρεί μέσα στη λίμνη και οδηγεί στο εκκλησάκι, είναι ο λόγος για τον οποίο πολλοί το αποκαλούν «το ποντικονήσι της Κορινθίας».
Παλαιότερα υπήρχε εκεί η Μονή Αγίου Γεωργίου αλλά λόγω των πλημμυρών μεταφέρθηκε σε απόσταση ενός περίπου χιλιομέτρου από την αρχική της θέση, σε διπλανό ύψωμα.
Οικοτουριστικό αξιοθέατο
Από τις όχθες της λίμνης ξεκινάει και ένα από τα ομορφότερα μονοπάτια της ορεινής Πελοποννήσου που περνάει μέσα από ένα πυκνό ελατοδάσος και φτάνει μέχρι την κορυφή της Ντουρντουβάνας στα 2.109 μέτρα.
Η Δόξα, παρότι τεχνητή, θεωρείται μία από τις ομορφότερες ορεινές λίμνες της Ελλάδας, καθώς τα φθινοπωρινά χρώματα του δάσους που καθρεφτίζονται στα σμαραγδένια νερά δημιουργούν ένα μοναδικό τοπίο για την χώρα μας. Με τα χρόνια η λίμνη έχει εξελιχθεί σε σημαντικό οικοτουριστικό αξιοθέατο, αποτελώντας πόλο έλξης για φυσιολάτρες και όσους θέλουν να ξεφύγουν για λίγο από τη ρουτίνα της πόλης. Παράλληλα αποτελεί ιδανικό καταφύγιο για την άγρια ζωή της περιοχής, ενώ στα δάση και στις κοντινές κορυφές φυτρώνουν πολλά σπάνια και ενδημικά φυτά της Πελοποννήσου.
Γύρω από τη λίμνη αναπτύσσεται ένα πυκνό δάσος κεφαλληνιακής ελάτης και μαυρόπευκων που σε πολλά σημεία ενώνεται με μεικτά δάση βελανιδιών, καστανιών, φτελιών και κοκκορεβυθιών. Σε κάποια σημεία της όχθης, δημιουργούνται μικρά λιβάδια στα οποία υψώνονται μεγάλες χνουδοβελανιδιές, πλατάνια, ιτιές, λεύκες, γκορτσιές και σφενδάμια, ενώ γύρω γύρω αναπτύσσονται μικροί καλαμιώνες. Στην χλωρίδα της περιοχής περιλαμβάνονται πολλά υδρόφιλα φυτά αλλά και είδη των γύρω βουνών. Από αυτά ξεχωρίζουν η Ficaria ficarioides, ο Schoenoplectus lacustris, ο φλώμος.
Η Μονή του Αγίου Γεωργίου
Στα βόρεια της λίμνης δεσπόζει η Ιερά Μονή του Αγίου Γεωργίου που χτίστηκε τον 17ο αιώνα, όταν δηλαδή μεταφέρθηκε από την παλιά της τοποθεσία το νησάκι στη λίμνη Δόξα (από εκεί και η ονομασία Παλιομονάστηρο).
Στο τριώροφο μοναστήρι με την εσωτερική αυλή και τα περιμετρικά διατεταγμένα κελιά είχε συσταθεί έδρα της Φιλικής Εταιρείας από τον ηγούμενο Ναθαναήλ.
Η θέα από το μπαλκόνι της Μονής είναι μοναδική, ειδικά αν συνοδεύεται από το γλυκό τριαντάφυλλο που προσφέρουν οι καλόγεροι στους επισκέπτες.
