Το φιλμ στο Ναύπλιο του 1967 ανοίγει με την συντροφιά του κινηματογραφιστή να απολαμβάνει το πρωινό της και ακολούθως με κοντινό πλάνο μας μεταφέρει στο Μπούρτζι με φόντο τις βουνοκορφές.
Μια σύντομη ματιά, στην αναθηματική στήλη των Γάλλων Πεσόντων στην πλατεία Φιλελλήνων, στο παλιό τελωνείο, και στο τότε Δημαρχείο (πλέον Κέντρο Ελληνικών Σπουδών Harvard), και η συντροφιά αναχωρεί για το φρούριο της Ακροναυπλίας. Παρακολουθούμε πλάνα από τον Πύργο του Ρολογιού και από τις εγκαταστάσεις του Ε.Ο.Τ. στην παραλία της Αρβανιτιάς.
Η περιήγηση συνεχίζεται στο φρούριο του Παλαμηδίου κατασκευασμένο το 1714 και διατηρημένο σε άριστη κατάσταση. Ο κινηματογραφιστής μας δίνει πλάνα από την οχύρωση και το παρκινγκ του κάστρου. Από τον προμαχώνα του Αγίου Ανδρέα λήψεις στην Ακροναυπλία με τον φακό να στέκεται στο Ερύσιμον το κορινθιακό (αγριολούλουδο του χειμώνα) και σε λεπτομέρειες της οχύρωσης.
Ακολούθως πλάνα από την είσοδο που βγάζει στον κεντρικό προμαχώνα του Αγίου Ανδρέα όπου φυλακίστηκε επί Βασιλείας Όθωνα ο Κολοκοτρώνης και εν’ συνεχεία ο φακός κατεβαίνει τα 999 σκαλοπάτια που στην πραγματικότητα είναι 857.
Απόψεις του Ναυπλίου από ψηλά με τον φακό να κάνει στάση στο Πάρκο Σταϊκόπουλου, όπου βρίσκονται παρκαρισμένα τα ΚΤΕΛ του Ναυπλίου και μακρινά πλάνα από το άγαλμα του Στάικου Σταϊκόπουλου, το Μέγαρο Άρμανσμπεργκ, το Δικαστικό Μέγαρο και στιγμές από την καθημερινότητα των ανθρώπων.
Λίγο πριν το τέλος του φιλμ ο φακός καταγράφει είδη από την χλωρίδα της περιοχής (Campanula Andrewsii, παπαρούνες, Ερύσιμον το κορινθιακό), παιχνιδίζει με τα κρυστάλλινα νερά της θάλασσας και κλείνει με απόψεις του Βενετσιάνικου φρουρίου.
