Μια ανάσα από την Εθνική Οδό Αθηνών-Κορίνθου και τη λίμνη Κουμουνδούρου στην περιοχή του Σκαραμαγκά, βρίσκονται δύο δίδυμες σήραγγες οι οποίες κατασκευάστηκαν πριν από περίπου 25χρόνια, ένα έργο που δυστυχώς εγκαταλείφθηκε λίγο μετά την ολοκλήρωση του.
Οι σήραγγες αποτελούν μια πανάκριβη «πρωτοβουλία» με συνολικό κόστος 22 εκατομμύρια ευρώ για τη δημιουργία του Ανισόπεδου Κόμβου Σκαραμαγκά. Του κόμβου που θα ένωνε την Περιφερειακή Αιγάλεω με την Ιερά Οδό και θα βοηθούσε σημαντικά στην εξομάλυνση της κυκλοφορίας οδηγώντας την περιοχή σε μερική αποσυμφόρηση.
Η δημοπράτηση του έργου πραγματοποιήθηκε στα τέλη του 1997, ωστόσο η ανάθεση του έργου στην Παντεχνική έγινε στις αρχές του 1999. Η τεχνική εταιρεία ανέλαβε τη δημιουργία του κόμβου τον Μάρτιο εκείνου του έτους αντί 13,46 εκατ. ευρώ με ορίζονται υλοποίησης το 2001. Στο κόστος αυτό υπολογίζονταν και οι δαπάνες για απαλλοτριώσεις.
Ωστόσο, η Παντεχνική τον Απρίλιο του ίδιου έτους πρότεινε πολλές τροποποιήσεις για το έργο. Μεταξύ αυτών των τροποποιήσεων πρότεινε να κατασκευαστεί μια δίδυμη σήραγγα από την οποία θα διέρχεται η Εθνική οδός Αθηνών Κορίνθου, κάτι που δεν προβλεπόταν στην αρχική προκήρυξη. Η κατασκευή μάλιστα, σύμφωνα με την εταιρεία, δεν θα επιβάρυνε το αρχικό κόστος, ένα μεγάλο μέρος του οποίου θα ξοδεύονταν για τις απαλλοτριώσεις. Παρά τη διαφαινόμενη κατασπατάληση των πόρων η τότε αρμόδια διεύθυνση του ΥΠΕΧΩΔΕ έδωσε την έγκριση της να αλλάξει ο αρχικός σχεδιασμός και να κατασκευαστούν οι σήραγγες, ενώ σε σχετική εισήγηση αναφέρεται ότι με αυτό τον τρόπο η εταιρεία που είχε αναλάβει το έργο θα το ολοκλήρωνε σε ακόμη πιο μικρό χρονικό διάστημα.
Και ενώ το έργο προχωρούσε και οι απαλλοτριώσεις είχαν ξεκινήσει με το κόστος να έχει ήδη ξεπεράσει κατά πολύ τις αρχικές εκτιμήσεις, έσκασε και μία έκπληξη που μάλλον δεν την περίμενε κανείς. Ένα από τα σπίτια για απαλλοτρίωση, άνηκε σε μια κάτοικο, η οποία διέθετε μια μικρή κατοικία πάνω από το σημείο κατασκευής καθώς και μια έκταση 4 στρεμμάτων. Η κάτοικος αυτή, στην οποία φορτώθηκε και η ευθύνη για την αδυναμία ολοκλήρωσης του έργου διότι δεν είχε στην κατοχή της τους τίτλους ιδιοκτησίας και ήταν μια από τους ιδιοκτήτες που αποζημιωνόταν με το ποσό των 440.000 ευρώ για το σπίτι και τα τέσσερα στρέμματα που είχε στην περιοχή. Επιπλέον δεν επιθυμούσε να φύγει από την περιοχή και έτσι κατέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο την δικαίωσε και δεν επέτρεψε στο δημόσιο να προχωρήσει στην απαλλοτρίωση των 4 στρεμμάτων.
Αποτέλεσμα οι εργασίες να σταματήσουν επί της ουσίας με την Παντεχνική να ζητά εν τω μεταξύ περισσότερα χρήματα για την ολοκλήρωση του έργου, λόγω των αστοχιών που υπήρχαν στην πρώτη μελέτη και των αλλαγών που είχε προτείνει η ίδια.
Η αύξηση του ποσού που έπρεπε να καταβληθεί για την ολοκλήρωση του έργου (+27,14%) εγκρίθηκε τον Οκτώβριο του 2001, ενώ δόθηκε παράταση και για το χρονικό διάστημα που θα χρειαζόταν, έως τον Μάρτιο του 2003.
Με το κόστος πλέον να έχει εκτροχιαστεί, η Παντεχνική έλαβε εντολή να εξετάσει το ενδεχόμενο μείωσης του ποσού που χρειαζόταν για το έργο. Όμως απαιτούσε εκ νέου αλλαγές στη μελέτη και νέες απαλλοτριώσεις, με την εταιρεία να διαμαρτύρεται παράλληλα για τις καθυστερημένες πληρωμές από τη μεριά του Δημοσίου. Με σχετικό έγγραφο η τεχνική εταιρεία έπαψε και επίσημα τις εργασίες στον κόμβο και στις σήραγγες, στα μέσα Φεβρουαρίου του 2003 με τις δαπάνες έως εκείνη τη στιγμή να φτάνουν στα 22 εκατ. ευρώ.
Οχτώ χρόνια μετά, το 2011 φάνηκε φως στο τούνελ με νέα μελέτη που ανατέθηκε από την περιφέρεια Αττικής, στην οποία οι σήραγγες εγκαταλείπονταν εκ νέου από τον σχεδιασμό που προέβλεπε την κατασκευή ενός τριπλού ανισόπεδου κόμβου που θα ένωνε τη Δυτική Περιφερειακή Αιγάλεω με την Αθήνα και τον Πειραιά με κόστος άνω των 50.000.000 ευρώ.
Αυτό το έργο εντάχθηκε σε κοινοτική χρηματοδότηση τον Νοέμβριο του 2012 και απεντάχθηκε το Σεπτέμβριο του 2013, ενώ άλλα τέσσερα χρόνια μετά το 2017, ο κόμβος Σκαραμαγκά εντάχθηκε στο Πρόγραμμα Εκτελεστέων Έργων της Περιφέρειας Αττικής μόνο και μόνο για να «σκοντάψει» πάνω στον αγωγό φυσικού αερίου που «τρέχει» παράλληλα με τη Λ. Σχιστού.
Χαρακτηρίζοντας το ως έργο εθνικής σημασίας το περασμένο Φθινόπωρο, το Υπουργείο Μεταφορών και Υποδομών ολοκλήρωση του έργου επανέρχεται στο προσκήνιο με την χρηματοδότηση του να καλύπτεται από το ΕΣΠΑ 2021-2027 με τη δημοπράτηση να έχει πραγματοποιηθεί έως το τέλος του 2022.
Οι πιθανότητες αξιοποίησής του μεγάλου αυτού έργου δεν φαίνεται να είναι στα επόμενα σχέδια του κράτους και αυτό το επιβεβαιώνει η σημερινή εικόνα εγκατάλειψης που αντικρίζει κανείς με σκουπίδια και μπάζα που έχουν καλύψει της εισόδους τους υπενθυμίζοντας ότι ο χρόνος πολύ δύσκολα θα γυρίσει πίσω.
Πληροφορίες: carandmotor.gr
