Η στήριξη της Νέας Αριστεράς μπορεί να αποτελέσει το ξεκίνημα για μία άλλη πορεία στην οικονομική πολιτική και στην εργασία. Για να μην μείνει κανένας πίσω στην εποχή της ψηφιακής και της πράσινης μετάβασης. Για να υπερασπιστούμε μια χώρα που θα δίνει μάχες για την ειρήνη και όχι για το πώς θα γίνει μια αρτιότερη πολεμική μηχανή.
Και την ίδια στιγμή για να αντιταχθούμε στην άνοδο της ακροδεξιάς και τις μισαλλόδοξες φωνές που απειλούν την πορεία της ΕΕ, η οποία σήμερα διευρύνει τις ανισότητες και παρακολουθεί αδρανής τη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού.
Το κρίσιμο για τη χώρα μας λοιπόν είναι να γίνει ένα αποφασιστικό βήμα για μία πραγματικά μαχητική αριστερή αντιπολίτευση στον κ. Μητσοτάκη.
Αυτό το βήμα απαιτεί τη δυναμική είσοδο της Νέας Αριστεράς στις εκλογικές αναμετρήσεις.
Η ακρίβεια είναι το νούμερο ένα πρόβλημα για τους πολίτες, τα εισοδήματά τους αδυνατούν να ανταποκριθούν στις τιμές της στέγασης, του σούπερ-μάρκετ, της ενέργειας, της κάλυψης των βασικών αναγκών.
Και την ίδια ώρα, τεράστιος πλούτος συγκεντρώνεται σε μετρημένους στα δάχτυλα επιχειρηματικούς κολοσσούς. Συντελείται μία πρωτοφανής αναδιανομή πλούτου από τα χαμηλά και μεσαία στρώματα, στα ανώτερα κλιμάκια της πυραμίδας.
Αυτή είναι σαφής πολιτική επιλογή και στρατηγική της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Σήμερα 40 εισηγμένες στο χρηματιστήριο εταιρείες έχουν πλούτο που αντιστοιχεί στο 5,5% του ΑΕΠ όταν το 2019 ήταν 1% του ΑΕΠ.
Οι πολίτες αγανακτούν και έχουν δίκιο. Πού δαπανώνται οι δημόσιοι πόροι;
Σε μια κούρσα εξοπλισμών χωρίς σχέδιο, ενώ τα νοσοκομεία μας διαλύονται.
Ποιοι προσφέρουν πραγματικά στην κοινωνία;
Δεν είναι οι γιατροί και οι νοσηλευτές; Δεν είναι οι εργαζόμενοι διανομείς; Δεν είναι οι δάσκαλοι; Σ’ αυτούς δεν στηριχθήκαμε στην πανδημία; Τότε γιατί η κυβέρνηση παίρνει από αυτούς και δίνει σε 40 εισηγμένες εταιρείες;
Πως;
Μέσω των έμμεσων φόρων που είναι ίδιοι είτε ζεις με τον βασικό είτε βγάζεις εκατομμύρια.
Αυτούς που η κυβέρνηση αρνείται πειμαστικά να μειώσει και να ισοσκελίσει τον προϋπολογισμό μέσω της αύξησης των άμεσων φόρων στα πολύ υψηλά εισοδήματα.
Τι γίνεται κάθε χρόνο με τις φωτιές και τις πλημμύρες στον τόπο μας;
Δεν πρέπει να δωθεί προτεραιότητα στις δημόσιες υποδομές, στις υποδομές ανθεκτικότητας; Τότε γιατί η κυβέρνηση το μόνο που κάνει είναι να ενισχύει τις κατασκευαστικές εταιρείες με προκλητικές αναθέσεις;
Απέναντι σε όλα αυτά χρειάζεται μία εντελώς αντιπαραθετική στρατηγική.
Με μηχανισμούς αύξησης των μισθών σε όλα τα επίπεδα -όχι μόνο του κατώτατου- με συλλογικές συμβάσεις εργασίας, με σοβαρή αμοιβή των υπερωριών, με μείωση του χρόνου εργασίας. Και ταυτόχρονα ουσιαστική φορολόγηση των παραγόμενων κερδών, η οποία όχι μόνο δεν υπάρχει σήμερα αλλά στη θέση της βασιλεύει η κερδοσκοπία.
Με ένα ισχυρό κράτος που σχεδιάζει κεντρικά και εφαρμόζει πολιτικές για την προστασία του περιβάλλοντος με το βλέμμα στο μέλλον και με εγρήγορση.
Για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης που είναι ήδη εδώ. Και οι μελλοντικές συνέπειές της θα είναι ολέθριες αν αφήσουμε την αγορά μόνη να αποφασίσει.
Όλα αυτά πρέπει να βρουν έκφραση και στην κάλπη.
Σήμερα, δυστυχώς, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε το ΠΑΣΟΚ μπορούν να παίξουν αυτόν τον ρόλο. Διότι σε μεγάλο βαθμό ενσωματώνουν την ατζέντα της Δεξιάς.
Οι πολιτικές της ΝΔ δεν θα ηττηθούν με ενσωμάτωση των δεξιών προταγμάτων (για εξοπλισμούς, εξωτερική πολιτική, φοροελαφρύνσεις στους πλούσιους, ιδιωτικοποιήσεις δημοσιών αγαθών κ.λπ.), αλλά με μια πραγματικά αντιπαραθετική συνολική στρατηγική.
Η Νέα Αριστερά είναι η πολιτική δύναμη που μπορεί να αποτελέσει τον καταλύτη μίας ευρείας κοινωνικής συμμαχίας.
Μια κοινωνική συμμαχία η οποία μπορεί να εξελιχθεί σε ένα πλειοψηφικό πολιτικό ρεύμα, που θα οδηγήσει τη χώρα με ασφάλεια και σιγουριά στο μέλλον.
Σε ένα μέλλον με κοινωνική ισότητα, κλιματική δικαιοσύνη και δημοκρατία.
Οικονομολόγος MSc, Τραπεζικός
Μέλος Γραμματείας Τμήματος Οικονομικής Πολιτικής Νέας Αριστεράς.