Ο Γιώργος Καρκάς βρέθηκε στο Στούντιο 4 την Πέμπτη 30 Μαΐου και μίλησε για τη μεγάλη του περιπέτεια, την φυλάκισή του στην Τρίπολη, την αθώωση και την επόμενη μέρα στη ζωή του.
Ο ηθοποιός απαρίθμησε όσα υπέστη και τις συνέπειές τους στη ζωή του: «Δεν έμεινε κρυφό ότι είχα μπλέξει με ουσίες. Είναι μεγάλη διαστροφή να σου παίρνει κάποιος το κεφάλι που σου ανήκει, το πρόσωπό σου που σου ανήκει και να στο πετάει σε μια τηλεόραση από την Κρήτη μέχρι τον Έβρο.
Να έχεις στο μυαλό σου ότι σε βλέπει όλος ο κόσμος και ξαφνικά ξέρει: ποιος είσαι, ότι είσαι εγκληματίας, ότι βίασες, με ποιον ή με ποια κάνεις σεξ και πως το κάνεις, αν είσαι χρήστης και πόσο μεγάλο πρόβλημα εξαρτήσεων μπορεί να αντιμετωπίζεις. Κι όλα αυτά να πρέπει να τα απαντήσεις δημόσια “επειδή έτσι μας φάνηκε”.
Μεγαλύτερη ανωμαλία και διαστροφή από αυτό δεν υπάρχει. Κι εγώ βρέθηκα σε αυτό και η οικογένειά μου. Πήρε άνθρωπος από το χωριό του πατέρα μου, που είχε μεταναστεύσει στην Αμερική… παγκόσμια ξεφτίλα… Τον πήρε τηλέφωνο και του είπε “τι έγινε με τον Γιώργο;”.
Όλη αυτή η διαδικασία κράτησε μια εβδομάδα μέχρι την προφυλάκιση. Είχα ενημερώσει τους γονείς μου, μετά από 2-3 μέρες. Βασικά δεν με έπιασε κάποιος να μου πει τα δικαιώματά μου… Παρόλο που είμαι πολύ συγκεκριμένος, λέω διάφορα πράγματα και γράφω για τις αρχές, που έχω δίκιο, δεν είχα κάποια άμυνα απέναντι στις Αρχές.
Έχω τη νοοτροπία πως «στον γιατρό και τον αστυνομικό τα λέμε όλα». Στο αστυνομικό τμήμα από το πρώτο βράδυ τους εξήγησα και τους είπα τα πάντα, ακόμη κι ό,τι με αφορούσε σε προσωπικό επίπεδο. Μετά αποδεικνύεται ότι είχα να κάνω με βλαχαδεροσύνη, αμορφωσιά και τσογλανιά… Αυτό που με ένοιαζε ήταν μην πιστέψει η οικογένειά μου», είπε στη Νάνσυ Ζαμπέτογλου και τον Θανάση Αναγνωστόπουλο.
Και συνεχίζει: «Έχω κάνει όλες τις ψυχολογικές διαδρομές μέσα μου για να αντικρούσω όλα αυτά που εσείς είδατε σε κάποια λεπτά ενός βίντεο, η προσπάθεια η ψυχολογική είναι τεράστια. Σε κάθε σημείο αυτής της ψυχολογικής διαδρομής, τα διακυβεύματα είναι επίσης τεράστια. Θα μείνω στη φυλακή για πολλά χρόνια ή θα βγω; Θα μπορέσω να συνεχίσω τη ζωή μου ή όχι;
Ακόμα και να αποδειχθεί ότι είμαι αθώος, έξω θα μου έχουν δημιουργήσει μια δεύτερη φυλακή; Τι θα γίνει; Εκεί πήγε να μου στρίψει, που λέμε λαϊκά. Όταν πιέζεσαι πολύ μέσα στην φυλακή, γιατί η φυσική τάση του ανθρώπου είναι να είναι ελεύθερος, το μυαλό σου κάνει ένα κλακ και σκέφτεσαι το έγκλημα που έχεις κάνει.
Όταν όμως φτάνεις σε αυτό το οριακό σημείο επίπεδο σωματικά και ψυχολογικά, είσαι έγκλειστος και δεν έχεις έγκλημα να σκεφτείς, έχοντας ταυτόχρονα με αυτό το αίσθημα της αδικίας και την σκέψη αν θα αποδειχθεί η όχι και αν αποδειχθεί πως θα ζήσω μετά έξω, ήταν ένα πράγμα το οποίο οριακά με έκανε να νιώσω ψυχικά ασταθής κάποιες φορές. Και πνευματικά ασταθής», είπε ο Γιώργος Καρκάς.
