Ο Γιάννης Μαργέτας εξηγεί στο κοινό την κατάσταση που επικρατεί στο Δήμο Ερμιονίδας και τα όσα συμβαίνουν με το νερό.
«Πανηγυρίζει ο Δήμαρχος Ερμιονίδας, γιατί δεν υπάρχει νόμος να σταματήσει τις πρωτοφανείς αυξήσεις που θα επιβληθούν στο νερό στο Δήμο μας.
Ναι είναι γεγονός, κατάφερε να ξεγελάσει τους πολίτες προεκλογικά. Διότι, βέβαια, όλα αυτά τα περί επιβολής αυξήσεων προεκλογικά τα απέκρυψε επιμελώς, αφού η Διοίκηση της Δ.Ε.Υ.Α.ΕΡ τέλος Δεκεμβρίου ανέθεσε τη μελέτη για τη νέα τιμολογιακή πολιτική του νερού. Και προφανώς ενώ γνώριζε πολύ καλά τα οικονομικά κενά που έπρεπε να καλυφθούν, όφειλε τη μελέτη να την είχε αναθέσει πολύ νωρίτερα. Που να προλάβουν όμως: Έπρεπε να τρέχουν για τις εκλογές. Κι αν τους έπαιρνε χαμπάρι κάποιος τι ετοιμάζουν;
Ας δούμε τώρα ποιος καθυστέρησε πραγματικά τον προϋπολογισμό της Δ.Ε.Υ.Α.ΕΡ.
Η Δ.Ε.Υ.Α.ΕΡ, αν είχε κινηθεί έγκαιρα, μπορούσε να είχε προϋπολογισμό για το 2024 από τον Νοέμβριο του 2023.
Ουδέν ψευδέστερον ότι η παράταξή μας καθυστέρησε τον προϋπολογισμό, όπως αναφέρει ο Δήμαρχος στην ανακοίνωσή του και διέρρεαν στελέχη της Δ.Ε.Υ.Α.ΕΡ σε προμηθευτές της επιχείρησης.
Ας μιλήσουν οι ημερομηνίες από μόνες τους.
Η μελέτη για την τιμολογιακή πολιτική(Προϋπόθεση για τη σύνταξη του προϋπολογισμού) ήλθε προς ψήφιση για πρώτη φορά στη Δ.Ε.Υ.Α.ΕΡ στις 20-3-2024 .
Εισήχθη στη Δημοτική Επιτροπή στις 5-4-2024 .
Ανακλήθηκε από την Αποκεντρωμένη και ήλθε εκ νέου στο Δ,Σ της Δ.Ε.Υ.Α.ΕΡ στις 16-4-24 .
Και συνακόλουθα στη Δημοτική Επιτροπή στις 2-5-2024 και εστάλη εκ νέου για έλεγχο στην Αποκεντρωμένη.
Επομένως, ήμασταν ήδη μέσα Μαΐου και καμία καθυστέρηση δεν είχε προκληθεί από την αντιπολίτευση στο θέμα του Προϋπολογισμού.
Η Ειδική Διοικητική Προσφυγή κατά των υπέρογκων αυξήσεων έγινε στις 9-5-2024 και απαντήθηκε στις 29-5-24.
Η όποια καθυστέρηση προκλήθηκε ήταν της τάξης των 20 ημερών.
Η Δ.Ε.Υ.Α.ΕΡ πώς δικαιολογεί τους 5,5 μήνες και πλέον μήνες καθυστέρησης;
Ας δούμε όμως την ουσία του θέματος.
Η προσφυγή μας κατά των υπερβολικών αυξήσεων έγινε στηριζόμενη στην Απόφαση της Εθνικής Επιτροπής Υδάτων(Διυπουργική Εθνική Επιτροπή Υδάτων) με αριθμό 135275/19-5-2017, η οποία στους Γενικούς Κανόνες Τιμολόγησης ύδατος έβαζε οροφή στην τιμολόγηση το Α.Ε.Π (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν) του προηγούμενου χρόνου, το οποίο ήταν στη χώρα μας 5,6%).
Η αναφερθείσα Απόφαση της Εθνικής Επιτροπής Υδάτων, όπως αναφέρει η Αποκεντρωμένη, ακυρώθηκε με την 2519/2022 Απόφαση του Δ΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Το ΣτΕ σημειώνει στην Απόφασή του αυτή ότι: «το νερό είναι ένα κοινωφελές αγαθό και όχι ένα εμπορικό προϊόν» και με βάση αυτή την αιτιολόγηση ακυρώνει την υπ΄ αριθμ 135275/19-5-2017 απόφαση της Διυπουργικής Επιτροπής Υδάτων.
Έτσι η Αποκεντρωμένη δεν μπόρεσε να κάνει δεκτή την προσφυγή και να ακυρώσει τις υπέρμετρες αυξήσεις, αφού δεν της παρέχει δυνατότητα το νομοθετικό πλαίσιο να μπει στην ουσία του θέματος.
Παραμένει όμως το ερώτημα: τόσο η ΚΥΑ που βάζει οροφή στη τιμολόγηση του νερού το 5,6%, όσο και η Απόφαση του ΣτΕ που το χαρακτηρίζει ως κοινωνικό αγαθό και όχι εμπορικό προϊόν, κατατείνουν σε ορθολογικές και σε κάθε περίπτωση ελάχιστες αυξήσεις, ενώ ο Δήμος Ερμιονίδας κινήθηκε έξω από κάθε πλαίσιο και κάθε δεοντολογία.
Η γνώμη μας είναι ότι το ΣτΕ κινήθηκε προς την κατεύθυνση της μεγαλύτερης προστασίας, επομένως ο Δήμος έπρεπε να σεβαστεί σε κάθε περίπτωση την κατεύθυνση και για οροφή στις αυξήσεις της τάξεως του 5,6% και όχι να την αγνοήσει.
Πανηγυρίζει λοιπόν ο κ. Γεωργόπουλος ότι τα κατάφεραν και τελικώς θα επιβληθούν επιγραμματικά οι πιο κάτω αυξήσεις στο νερό:
Πάγια: αύξηση 80% σε ολόκληρο το Δήμο Ερμιονίδας.
Αυξήσεις που φτάνουν το 177% στο Λουκαϊτι και σε επί μέρους τιμολογήσεις το 414%.
Επί μέρους αυξήσεις 109% στα Δίδυμα.
Επί μέρους αυξήσεις 414% στους Φούρνους,
Επί μέρους αυξήσεις 163% στη Θερμησία,
Επί μέρους αυξήσεις 502% στο Ηλιόκαστρο.
Εντύπωση προκαλεί πως καμία αναφορά δεν γίνεται τόσο από πλευράς Δημάρχου όσο και από πλευράς Δ.Ε.Υ.Α.ΕΡ για αμφισβήτηση των αυξήσεων που προαναφέρθηκαν».
