Αν και ο χρόνος λειτουργεί με σύμμαχο την φθορά για τα μικρά ορεινά απομακρυσμένα χωριά υπάρχουν και εξαιρέσεις όπως αυτή που συντελείται στο γραφικό Μαργέλι Μεσσηνίας.
Οι Αρχιτεκτονικές Διαδρομές Μεσσήνης παρακολουθούν και καταγράφουν την εξελικτική πορεία ενός μικρού χωριού που με την παρέμβαση νέων ανθρώπων κατοίκων του χωριού και μιας ομάδας πεζοπορικών εξορμήσεων (Τα Γεράκια) έχει συντελεστεί η μεταμόρφωση του χωριού σε κέντρο γαστρονομίας φιλοξενίας και περιπατητικών δράσεων.
Το ανάγλυφο του χωριού η χλωρίδα και η πανίδα της περιοχής όπως και οι μικρές και μεγάλες διαδρομές έλκουν το ενδιαφέρον επισκεπτών από όλη τη Μεσσηνία.
Το παραδοσιακό καφενείο και συνάμα ταβέρνα του χωριού που λειτουργεί καθημερινά συνετέλεσε στο να προσελκύει επισκέπτες τακτικά. Η προοπτική της δυνατότητας για περπάτημα στο ποτάμι εγγυάται μια ακόμη εναλλακτική πρόταση για το όμορφο χωριό.
Μέσα από το διαδίκτυο γίνεται πλέον μια συνεχής προσπάθεια καταγραφής και παρουσίασης του χωριού με στόχο το παράδειγμα του να ενθαρρύνει και άλλα χωριά ώστε να στραφούν σε μια ήπια ανάπτυξη.
Το Μαργέλι συγκαταλέγεται στο σύμπλεγμα των Κοντοβουνίων που αποτελείται από δεκάδες χωριά, πολλά από τα οποία είναι έρημα ή οδεύουν προς την πλήρη ερημοποίηση.
Το Μαργέλι είναι ένα φωτεινό δείγμα αντίστασης και συνάμα επανάστασης με στόχο την αναγέννηση της υπαίθρου. Η αρχιτεκτονική των παλαιών σπιτιών η περιήγηση στο χωριό τα τοπόσημα και οι προοπτικές οπλίζουν με δύναμη κυρίως τους νέους του χωριού που θέλουν το χωριό τους να ζωντανέψει και να αποτελεί επίκεντρο δράσεων.
Το τελευταίο διάστημα παρατηρείται έντονο το ενδιαφέρον της γνωριμίας με το χωριό ανθρώπων των αστικών κέντρων αφού κατορθώνει να γεμίζει με θετική ενέργεια λόγω θέσης και εναγκαλισμού με τη φύση τον επισκέπτη.
