Το Ναύπλιον με -ν είναι η πρωτεύουσα της καρδιάς μας. Κάπως όλοι μας με κάτι το έχουμε συνδέσει. Με σχολική εκδρομή, στρατό, ερωτευμένα Σαββατοκύριακα, μελαγχολικούς «μελισσοκόμους», Επίδαυρο, Μπούρτζι, Μυκήνες.
Της Λίνας Παπαδάκη*
Είναι η πόλη που έχουμε φωτογραφία στα συρτάρια μας, είναι τα σκαλάκια και οι μύθοι του Παλαμηδίου, η ζωή και ο θάνατος του Καποδίστρια, η άφιξη της πατάτας, οι αρχαιολόγοι που βήμα βήμα περπάτησαν την ευρύτερη περιοχή, το σπίτι των Κατσιμηχαίων, τα σκαλάκια με πέπλο βουκαμβίλιας.
Για την εποχή αυτή, το Ναύπλιον είναι η θάλασσά του, η Αρβανιτιά που θυμίζει ιταλικές ακτές, η Καραθώνα που η γενιά μου κολυμπά στη «Γαλάζια Λίμνη», τα ιαματικά της Κίου, οι αμμουδιές του Τολού, ο Άγιος Νικόλας στο Κονδύλι και όλη η ακτογραμμή που δεν ξεπερνά το μισάωρο και κάθε μέρα σου δίνει τη χαρά της ανακάλυψης. Το Ναύπλιον είναι η πόλη του διημέρου, αλλά και η πόλη για να ξεχαστείς. Παρκάρεις και ξαναπαίρνεις το αυτοκίνητό σου στην επιστροφή. Έχει για να μείνεις άπειρες επιλογές, από ξενοδοχεία πόλης, πανσιόν, ξενοδοχεία αρτιστίκ, βίλες, πριβέ πισίνες, δωμάτια για όλα τα βαλάντια. Έχει να φας «ταξιδεύοντας», ιταλικά, έθνικ, ψαροταβέρνες, παϊδάκια, ούζα, κρασί Νεμέας και παγωτό παράδοσης εκλεκτικής.
Αν κατέβετε αυτό το διάστημα, σημειώστε να δείτε την έκθεση που διοργανώνει η Φλωρίκα Κυριακοπούλου στο Φουγάρο με τα 182 έργα που έχουν δημιουργήσει 73 γυναίκες εικαστικοί (fougaro.gr) και της Μίνας Βαλυράκη την Περιβαλλοντική Καταιγίδα στο Πελοποννησιακό Μουσείο (www.pli.gr). Ζητήστε από τον Γιάννη Καρώνη να σας δείξει πώς φτιάχνει το ούζο με τη συνταγή του προπάππου του (www.karonis.gr) και πάρτε ένα βαρκάκι στον μόλο απέναντι απ’ το Νάπολι ντι Ρομάνια να δείτε το Ναύπλιον κόστα-κόστα σαν ζωγραφιά.
Κάντε απογευματινή πεζοπορία στο μονοπάτι που ενώνει το λιμάνι με την Αρβανιτιά και ξενυχτήστε στα πολλά μικρά και μεγαλύτερα μπαρ με μουσικές που σε κάνουν να θυμηθείς τη ροκ πλευρά σου, τη λαϊκή τσακπινιά σου ή την ηλεκτρόνικα μοναξιά σου. Όλα τα ’χει αυτή η πόλη που είναι τόσο κοντά μας, τόσο οικεία και τόσο ρομαντική. Αυτό το τελευταίο νομίζω είναι που μας λείπει περισσότερο, αν το καλοσκεφθείς. Λίγο ξυπόλητοι, αγκαλιά με ένα αγιόκλημα στο χέρι.
*Η Λίνα Παπαδάκη είναι δημοσιογράφος και σύμβουλος του προέδρου της ΕΡΤ
πηγή : Athens voice
