Μια ανάσα μακριά από το λιμάνι του Πειραιά, η Αίγινα είναι το νησί της διπλανής πόρτας και έχει κάτι για όλους. Την εικόνα από τα πιο τιρκουάζ νερά του Σαρωνικού διαδέχεται εκείνη από τα χρωματιστά νεοκλασικά της προκυμαίας και από τα πλακόστρωτα δρομάκια της πόλης αλλά και από τα λευκά σπιτάκια της Πέρδικας, της πιο νησιώτικης γωνιάς του νησιού. Όμως εκτός από τον πλούτο των εικόνων της Αιγινάς, στο νησί βρίσκεται ένας από τους καλύτερα διατηρημένους ναούς της αρχαιότητας, αυτός της Αφαίας.
Ο Ναός της Αφαίας: Ένας από τους καλύτερα διατηρημένους αρχαίους ναούς σε ολόκληρη την Ελλάδα, ο Ναός της Αφαίας βρίσκεται πολύ κοντά στην Αγία Μαρίνα, χρονολογείται από τον 5ο αιώνα π.Χ. και είναι μια από τις τρεις κορυφές του περίφημου ισοσκελούς τριγώνου που σχηματίζει με την Ακρόπολη και το Ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο. Είναι δωρικός, βρίσκεται καταμεσής ενός πανέμορφου πευκοδάσους με φαντασμαγορική θέα στην θάλασσα, και έχει δίπλα του ένα μικρό μουσείο με αντίγραφα των υπέροχων αετωμάτων του –τα αυθεντικά βρίσκονται στο Μόναχο.
Η Κολώνα: Είναι η μία και μοναδική δωρική κολώνα, που έμεινε όρθια όταν ο Ναός του Απόλλωνα, που χτίστηκε εδώ τον 6ο αιώνα π.Χ., έπεσε σε ένα σεισμό. Τη βλέπεις από το λιμάνι, σε ένα κατάφυτο λοφάκι στα αριστερά, όπως κοιτάς από την θάλασσα. Στον μικρό αρχαιολογικό χώρο που την φιλοξενεί περιλαμβάνονται επίσης τα ερείπια μιας προϊστορικής πόλης που άκμασε εδώ γύρω στο 2500 π.Χ., τμήματα του υστερορωμαϊκού τείχους της πόλης, καθώς και μια μεσαιωνική δεξαμενή.
Το Αρχαιολογικό Μουσείο Αίγινας: Βρίσκεται κι αυτό μέσα στον αρχαιολογικό χώρο της Κολώνας, πέντε λεπτά με τα πόδια από το λιμάνι. Φιλοξενεί ευρήματα από τις ανασκαφές που πραγματοποιήθηκαν στον λόφο και αφηγείται μια Ιστορία τεσσάρων χιλιετιών, ξεκινώντας από την προϊστορία και φτάνοντας ως τον Μεσαίωνα.
Η Παληαχώρα: Η μεσαιωνική πρωτεύουσα του νησιού είναι σήμερα ένα καταπράσινο λοφάκι, πολύ κοντά στον Άγιο Νεκτάριο –που διεκδικεί τον τίτλο του μεγαλύτερου ορθόδοξου ναού των Βαλκανίων, και θεωρείται θαυματουργός. Ιδανική για πεζοπορίες και πικνίκ στα ξύλινα τραπεζάκια της, ειδικά την άνοιξη που τα αγριολούλουδα πλημμυρίζουν με χρώμα τα χωμάτινα μονοπάτια, η Παληαχώρα είναι περισσότερο γνωστή για τα 33 εκκλησάκια που σώζονται εδώ σήμερα, από τα 50 που υπήρχαν συνολικά. Πέτρινα στην πλειοψηφία τους, χτισμένα με διαφορετικές τεχνοτροπίες και αρχιτεκτονικούς ρυθμούς, χρονολογούνται από τον 12ο ως τον 18ο αιώνα.
Ο Ναός του Ελλάνιου Δία: Στην κορυφή του ψηλότερου βουνού του νησιού, που λέγεται απλά Όρος και δεν ξεπερνά σε ύψος τα 532 μέτρα, βρισκόταν στην αρχαιότητα το ιερό του Ελλάνιου Δία, από το οποίο σήμερα δεν σώζονται παρά ελάχιστα απομεινάρια. Αξίζει, όμως, να σκαρφαλώσετε ως εδώ, αφενός για την φαντασμαγορική θέα σε ολόκληρο τον Σαρωνικό, και αφετέρου για να εξερευνήσετε στη διαδρομή τα ειδυλλιακά –και ταχύτατα αναπτυσσόμενα, τα τελευταία χρόνια– ορεινά χωριά του νησιού, Ανιτσαίο και Παχηοράχη. Στους πρόποδες του όρους, απλώνεται ο ιδανικός για πεζοπορίες αρχαίος ελαιώνας, οι γηραιότερες ελιές του οποίου λέγεται πως ξεπερνούν τα 500 χρόνια. Το μαρτυρούν και οι κουφάλες στους κορμούς τους, που είναι σαν ολόκληρα διαμερίσματα –κάποιες φτάνουν τα 30 τετραγωνικά μέτρα.
Επιμέλεια: Κων/νος Τζιαμπάσης
