Ο Ακροκόρινθος ήταν η ακρόπολη της αρχαίας Κορίνθου και ένα από τα πιο επιβλητικά κάστρα της Ελλάδας, με πλούσια ιστορία που ξεκινάει από τα αρχαία χρόνια.
Σύμφωνα με την Ελληνική Μυθολογία πρώτος ιδιοκτήτης της περιοχής ήταν ο μυθικός βασιλιάς της Κορίνθου ο Βελλεροφόντης ο οποίος και αφιέρωσε το χώρο στον θεό Ήλιο. Τα κτήματα κάτω από τον Ακροκόρινθο (όπου αργότερα κτίστηκε η Κόρινθος) τα παραχώρησε εκείνος στον γιο του Αιήτη, αλλά τον Ακροκόρινθο που ήταν το προνομιούχο σημείο της περιοχής, 240 στρέμματα τον πρόσφερε στην θεά Αφροδίτη. Η Αφροδίτη δεν συγκινήθηκε καθόλου από αυτό το δώρο, αφού ήταν σαφώς καλύτερα στον Όλυμπο.
Στους βόρειους πρόποδές του ήταν χτισμένη η Αρχαία Κόρινθος. Λόγω της μορφολογίας του, χρησιμοποιήθηκε από τα αρχαία χρόνια ως σκοπιά που αναδείχθηκε σε κάστρο-φρούριο (Ακρόπολη), από το οποίο και εποπτευόταν κάθε τυχόν επιδρομή από την Στερεά Ελλάδα ή από τη θάλασσα.
Από τον 6ο έως τον 13ο αιώνα μ.Χ. ο Ακροκόρινθος ήταν σημαντικό μέρος της Βυζαντινής δύναμης και το μάτι που επέβλεπε όλη την Πελοπόννησο.
Ακροκόρινθος
Ακροκόρινθος είναι βράχος ύψους 579 μέτρων που δεσπόζει στην πεδιάδα της Κορίνθου. Στους πρόποδές του ήταν χτισμένη η Αρχαία Κόρινθος. Ο βράχος, λόγω της μορφολογίας του, χρησιμοποιήθηκε από τα αρχαία χρόνια ως κάστρο (ακρόπολη).
Η αλήθεια είναι ότι από την στιγμή που θα μπεις στην Κορινθία, αλλά, σχεδόν, όπου κι αν βρίσκεσαι σ’ αυτήν, συντροφιά σου έχεις τον βράχο Ακροκορίνθου. Ακόμα κι όταν δεν τον βλέπεις!
Το παλαιότερο κάστρο της Ελλάδας
Στέκει αγέρωχος, μοναχικός, με το παλαιότερο κάστρο της Ελλάδας στην κορυφή του. Η εικόνα του βράχου από μακριά βγάζει μια πραγματική αίσθηση δύναμης, σκληρότητας, επικυριαρχίας. Αλλά και μοναξιάς. Φαίνεται τόσο ξεκομμένος από το υπόλοιπο περιβάλλον.
Το αυτοκίνητο φτάνει μέχρι την είσοδο του κάστρου όπου υπάρχει μεγάλος χώρος για πάρκινγκ κι ένα καφέ-ταβερνάκι ανοιχτό όλο τον χρόνο. Η απόσταση από την Αρχαία Κόρινθο είναι πολύ μικρή (3 χλμ.) και υπάρχουν ταμπέλες στο χωριό μετά τον αρχαιολογικό χώρο.
Το εσωτερικό και η οχύρωση
Μία βαριά πύλη οδηγεί στο εσωτερικό του κάστρου.
Διακρίνονται τμήματα του αρχαίου προχριστιανικού τείχους, της βυζαντινής εποχής, της Φραγκοκρατίας, της ενετοκρατίας και της τουρκοκρατίας. Κατάλοιπα εκκλησιών, τζαμιών, σπιτιών. Κρήνες και δεξαμενές σώζονται πίσω από το δεύτερο και τρίτο περίβολο.
Στα μονοπάτια του κάστρου παρατηρούμε ότι η οχύρωση εξασφαλίζεται με σύστημα τριών περιβόλων που χωρίζονται μεταξύ τους με τείχη ενισχυμένα με πύργους. Στην ψηλότερη από τις δύο κορυφές του υψώματος σώζονται τα ίχνη του ναού της Αφροδίτης, στη θέση του οποίου κτίσθηκε αργότερα χριστιανικός ναός και εν συνεχεία τζαμί.
Η δεύτερη κορυφή, στο νοτιοδυτικό άκρο του απότομου βράχου, οχυρώθηκε την περίοδο των Φράγκων και αποτελούσε την εσωτερική ακρόπολη του φρουρίου.
Η φυσική οχυρότητα του βράχου και τα τείχη, κατέστησαν την περιοχή απόρθητη. Στο εσωτερικό του φιλοξενήθηκαν χιλιάδες κάτοικοι, όμως και βασιλιάδες, ευγενείς, προύχοντες και αγάδες.
Κορίνθιοι, Μακεδόνες, Ρωμαίοι, Βυζαντινοί, αλλά και Φράγκοι, Τούρκοι και Βενετοί έκτισαν γύρω-γύρω τείχη με αποτέλεσμα περί τα τέλη του 14ου αιώνα το κάστρο να έχει μεγάλη αμυντική ικανότητα για την ευρύτερη περιοχή. Η κάθε γενιά έκτισε τους δικούς της ναούς, όπως μαρτυρούν τα χιλιάδες αρχαιολογικά ευρήματα που βρέθηκαν κατά καιρούς.
Ο μύθος
Στον τόπο αυτό, σύμφωνα με τον μύθο, το φτερωτό άλογο – ο Πήγασος- χτύπησε με την οπλή του στην κορυφή και ξεπετάχτηκε νερό που πότισε την πόλη της Κορίνθου.
Εδώ βρήκε τραγικό θάνατο πέφτοντας με το άλογό του στο γκρεμό ο Βυζαντινός Δεσπότης Λέων Σγουρός για να μην παραδοθεί στους Φράγκους πολιορκητές, ενώ το Μάιο του 1821 υψώθηκε για πρώτη φορά στο κάστρο η επίσημη Ελληνική σημαία από τον ήρωα της Ελληνικής Επανάστασης, Θεόδωρο Κολοκοτρώνη.
Ο βράχος Ακροκορίνθου, κατά τη μυθολογία, ήταν ο αγαπημένος τόπος του θεού Ήλιου, αφού πρώτος αυτός δεχόταν κάθε πρωί τις χρυσές του ακτίνες. Στη ψηλότερη κορυφή του είχε το θρόνο του ο Ήλιος, τον οποίο αργότερα παραχώρησε στην Αφροδίτη.
