Η λέξη που μπορεί να χαρακτηρίσει αυτή την τοποθεσία στην ορεινή Κορινθία είναι, παράδεισος. Το Ρέμα των Μύλων είναι μία φυσική ρεματιά με λιμνούλες γεμάτες πέστροφες, καταρράκτες και γεφυράκια, που προσφέρει στον επισκέπτη μοναδικές στιγμές ηρεμίας και χαλάρωσης.
Βρίσκεται σε ένα ορεινό χωριό – έκπληξη το οποίο απέχει περίπου 11 χιλιόμετρα από το παραθαλάσσιο Δερβένι του Δήμου Ξυλοκάστρου – Ευρωστίνης. Ο λόγος για την ιστορική Ζαχόλη ή Ευρωστίνα, όπως ονομάζεται σήμερα.
Στο παρακάτω βίντεο βλέπουμε την οδική διαδρομή από το ρέμα των Μύλων προς Άγιο Γεώργιο, την εκκλησία με τους 17 τρούλους. Ένα Road Trip μέσα στη φύση.
Το χωριό
Μια υπέροχη διαδρομή, μέσα από ένα πυκνό δάσος με μαύρη πεύκη και ελαιώνες, θα οδηγήσει τον επισκέπτη στο οροπέδιο της Ζάχολης, όπου θα αντικρίσει ένα παραδοσιακό χωριό γεμάτο βρύσες, αλώνια και ξωκλήσια.
Η Ζάχολη ή Ευρωστίνα έχει μεγάλη ιστορία, καθώς προϋπάρχει του έτους 1500 και μεταξύ άλλων ανέδειξε δύο σπουδαίους οπλαρχηγούς του 1821, τον Παναγιωτάκη Γεραρή και τον Χρήστο Ζίνη ή Ζαχολίτη. Έχει υψόμετρο 700 μέτρα και απέχει 70 χιλιόμετρα από την Κόρινθο, 122 χιλιόμετρα από το Ναύπλιο και γύρω στα 150 χιλιόμετρα από την Αθήνα.
Με το που μπαίνεις στην Ευρωστίνα ξεπροβάλλει ο ιστορικός ναός του Αη Γιώργη του 1811, με τους 17 του τρούλους, μέσα σε μια υπέροχη αυλή γεμάτη παραδοσιακές βρύσες και επτά κυπαρίσσια που η ιστορία τους ξεκινάει λίγο πριν την Επανάσταση του 1821.
Η ατραξιόν
Αφετηρία του road trip είναι το Ρέμα των Μύλων είναι ένας ειδυλλιακός χώρος που ο καθένας μπορεί να αισθανθεί και να νιώσει το μεγαλείο της φύσης.
Περίπατος με αρκετά μονοπάτια πολύ εύκολα προσβάσιμα για χαλάρωση και ηρεμία, με μικρούς καταρράκτες και λίμνες που μπλέκουν των ήχο τους με το κελάηδημα των πουλιών.
Χωρίς κανένα βαθμό δυσκολίας μπορείς να περιηγηθείς στο δάσος και να βρεθείς απ’ άκρη σε άκρη του χωριού Ζαχόλη. Απο τη μια λιμνούλα με πάπιες και τρεχούμενα νερά μες το καταπράσινο δάσος απο την άλλη κρυοπηγή με ένα μονοπάτι βγαλμένο απο παραμύθι. Απλά ένας πανέμορφος και ιδανικός προορισμός για όλους.
Η εκκλησία με τους 17 τρούλους
Το σύντομο road trip καταλήγει σε έναν από τους σημαντικότερους, αρχιτεκτονικά και ιστορικά, ναούς της Κορινθίας, τον Άγιο Γεώργιο της Ζάχολης.
Σπανιότατος, ιδιαίτερος και εντυπωσιακός με τους 17 τρούλους του και το σχετικό θρύλο να τον ακολουθεί. Σύμφωνα με αυτόν ο ναός χτίστηκε το 1811 εντός 39 ημερών, μετά από υπεράνθρωπες προσπάθειες των κατοίκων του χωριού, αφού η προθεσμία για την ανέγερσή του είχε οριστεί από τον Τούρκο διοικητή σε 40 ημέρες, διαφορετικά είτε θα γκρεμιζόταν, είτε θα γινόταν τζαμί.
Ο Άγιος Γεώργιος άνηκε διοικητικά και οικονομικά στη Μονή Προφήτου Ηλία και χτίστηκε στα θέση παλαιότερου, μικρότερου ναού. Στα ιερά σκεύη του ναού υπάρχουν επιγραφές του 1893.
Η σκεπή στηρίχτηκε σε 36 κολώνες με κιονόκρανα βυζαντινού ρυθμού, ενώ το τέμπλο κατασκευάστηκε από την ξυλεία ενός και μόνο θρυλικού κυπαρισσιού.
Πάνω του σκαλίστηκαν εικόνες από την Παλαιά Διαθήκη, αλλά και η σκηνή της κοπής του κυπαρισσιού, το οποίο χρησιμοποιήθηκε γενικότερα για ξυλεία στην κατασκευή του ναού.
Χωρίζεται σε τρία κλίτη από δύο κιονοστοιχίες με επτά κτιστά επιχρίσματα η καθεμία. Οι κίονες είναι χωρίς βάση. Η στέγη είναι κεραμοσκεπής, δίρριχτη και καλύπτει με ενιαίο τρόπο όλα τα κλίτη.
Ο ναός είναι τρισυπόστατος, έχει δηλαδή τρεις τράπεζες, την αριστερή αφιερωμένης στους Αγίους Κωσταντίνο και Ελένη, τη μεσαία αφιερωμένη στον Άγιο Γεώργιο και τη δεξιά αφιερωμένη στον Άγιο Δημήτριο.
Ο ναός που πρόσφατα κρίθηκε διατηρητέος έχει χτιστεί πάνω στα ερείπια προγενέστερου ναού και έχει μείνει στην νεώτερη ιστορία του έθνους καθώς εδώ ο Γέρος του Μοριά προέδρευσε επαναστατικών συμβουλίων. Στο προαύλιο του ναού βρίσκεται ο τάφος και η προτομή του οπλαρχηγού Παναγιωτάκη Γεραρή, τοπικού ήρωα της επανάσταση.
Γαστρονομικές απολαύσεις
Η περιπλάνηση αυτή στο ονειρικό φυσικό τοπίο, οφείλει να συνδυαστεί με μία επίσκεψη στην κοντινή Παναγία των Καταφυγίων ή Καταφυγιώτισσα. Ένα μικρό εκκλησάκι, σκαρφαλωμένο και σμιλεμένο στον βράχο, με άπλετη θέα που φθάνει μέχρι τον Κορινθιακό κόλπο.
Και τέλος μην ξεχάσετε να τιμήσετε δεόντως τις ταβέρνες του χωριού για τα θεϊκά τους παϊδάκια από ντόπια κρέατα και για την φημισμένη φασολάδα από τα βραβευμένα «Ζαχολίτικα φασόλια».