Λίθινη, πολύτιμη και με μήκος περί τα 27 μέτρα, κατασκευασμένη κατά την περίοδο της Β’ Ενετοκρατίας (1687 – 1715) στην Πελοπόννησο η γέφυρα – υδραγωγείο κοντά στο χωριό Άσσος, στην Κορινθία.
Παρά το γεγονός ότι είναι κηρυγμένο ιστορικό διατηρητέο μνημείο από το 1995 λόγω των εξαιρετικών χαρακτηριστικών της αλλά και της εποχής που χτίστηκε, δυστυχώς είχε παραμεληθεί και αφεθεί στην τύχη της.
Τελευταία εντάχθηκε σε πρόγραμμα αναστήλωσης από την Περιφέρεια Πελοποννήσου με τα έργα για τη συντήρηση και την προστασία της να ολοκληρώνονται στις αρχές Αυγούστου του 2022.
Περιγραφή της Γέφυρας
Η γέφυρα βρίσκεται πάνω από το χείμαρρο Ράχιανι ή Λογγοπόταμο, ο οποίος διασχίζει την κοιλάδα των Κλεωνών και εκβάλλει στον Κορινθιακό κόλπο.
Η γέφυρα με ύψος 8,50 μέτρα αναπτύσσεται σε δύο διαζώματα.
Στο πρώτο – το κάτω – υπάρχει ένα μεγάλων διαστάσεων τόξο πού καταλήγει ένθεν και ένθεν, σε δύο ακρόβαθρα, τα οποία είναι τοποθετημένα μέσα στην κοίτη του χειμάρρου και σε απόσταση από τις όχθες. Στα ακρόβαθρα μάλιστα διακρίνονται ακόμη οι διαμπερείς οπές στήριξης των ξύλινων ικριωμάτων, που είχαν χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή της.
Το δεύτερο διάζωμα – το άνω – είναι μία τοξωτή πεσσοστοιχία που διατηρεί και ένα τόξο στη μία πλευρά, καθώς το δεύτερο της άλλης καταστράφηκε περίπου το έτος 2013 έπειτα από ανθρώπινη παρέμβαση. Στη θέση του, έχει κατασκευαστεί σήμερα από οπλισμένο σκυρόδεμα πού στηρίζεται στη γέφυρα.
Πάνω από το δεύτερο διάζωμα εξάλλου, διαμορφώνεται το επίπεδο τμήμα του υδραύλακα.
Η αυτοκτονία της Ευφροσύνης
Τέλος σημειώνεται επίσης πώς οι παλαιοί την συγκεκριμένη γέφυρα την ονόμαζαν η γέφυρα της Ευφροσύνης διότι λέγανε πως κάποτε μία κοπέλα ονόματι Ευφροσύνη είχε αυτοκτονήσει από αυτή.
