Το Δημοτικό Συμβούλιο Ναυπλίου στη συνεδρίαση της 5/3/2024 πήρε απόφαση και ενέκρινε να ονομαστεί ο δρόμος από την πλατεία Σαγιά της Αρβανιτιάς έως το τέρμα του κάστρου της Ακροναυπλίας που είναι το μνημείο των Ακροναυπλιωτών Αγωνιστών, με το όνομα της αρχαιολόγου Ευαγγελίας Δεϊλάκη που υπηρέτησε στο Ναύπλιο από το 1966 και μέχρι το 1978 όπου μετατέθηκε μετά από πιέσεις κατοίκων του Ναυπλίου, όπως αναφέρει η Λαϊκή Συσπείρωση Ναυπλίου.
Η Λαϊκή Συσπείρωση Ναυπλίου διαφωνεί να ονομαστεί αυτός ο δρόμος σε οδό Δεϊλάκη και προτείνει να ονομαστεί οδός Ακροναυπλίας όπως μέχρι τώρα ατύπως ονομάζεται.
Συνεχίζει λέγοντας πως “η Ε. Δεϊλάκη ήταν αυτή που εφάρμοσε αυστηρά το νόμο που ίσχυε από το 1962 και υπερασπίστηκε το διατηρητέο της παλιάς πόλης του Ναυπλίου.
Την εισήγηση για την απόφαση αυτή έκανε το Τοπικό Συμβούλιο Ναυπλίου της προηγούμενης δημοτικής αρχής, ύστερα από απόφαση που είχε πάρει κατά πλειοψηφία το 2020. Είναι περίεργο πως η απόφαση αυτή ήρθε για έγκριση μετά από τρία χρόνια από τη νέα δημοτική αρχή.
Είναι μια απόφαση χωρίς τεκμηρίωση, χωρίς διάλογο, χωρίς συζήτηση με τους ενδιαφερόμενους φορείς και ιδιαίτερα με την Αρχαιολογική Υπηρεσία Αργολίδας που είναι η κυρίως υπεύθυνη του ιστορικού αυτού χώρου.
Κάθε ιστορικός τόπος έχει το όνομά του και με αυτό προσδιορίζεται. Κανένα άλλο όνομα όσο σπουδαίο και αν είναι δε μπορεί να το υποκαταστήσει. Παράδειγμα η οδός Παλαμηδίου που για ένα διάστημα ονομάστηκε οδός Κ. Καραμανλή.
Με αυτή την αρχή τεκμηριώνουμε τη διαφωνία μας για την ονομασία αυτού του δρόμου σε οδό Δεϊλάκη και προτείνουμε να ονομαστεί ΟΔΟΣ ΑΚΡΟΝΑΥΠΛΙΑΣ όπως μέχρι τώρα ατύπως ονομάζεται.
Δεν έχουμε καμία αντίρρηση ο δήμος να τιμήσει την αρχαιολόγο Δεϊλάκη για την προσφορά της στην διατήρηση της παλιάς πόλης του Ναυπλίου. Υπάρχουν πολλές ανώνυμες οδοί τόσο στη παλιά πόλη όσο και στη νέα που θα μπορούσε να δοθεί το όνομα της Ε. Δεϊλάκη και κάναμε στο συμβούλιο συγκεκριμένη πρόταση, αλλά δεν ελήφθη υπόψη.
Διαφωνούμε στην ονομασία αυτού του δρόμου σε οδό Δεϊλάκη για τους παρακάτω λόγους:
Η Ακροναυπλία είναι ιστορικός τόπος με συγκεκριμένη ιστορία και αξιόλογα μνημεία.
Πολλά από τα ιστορικά μνημεία και κατασκευές της Ακροναυπλίας κατεδαφίστηκαν ή καταστράφηκαν επί χούντας κατά την περίοδο της θητείας της Ε. Δεϊλάκη. Σε αυτά συγκαταλέγονται οι ιστορικές φυλακές όπου χιλιάδες αγωνιστές που πίστεψαν και πάλεψαν για τα υψηλά ιδανικά της λευτεριάς και προκοπής του λαού μας πέρασαν απ’ τους μεγάλους θαλάμους της Ακροναυπλίας. Την ίδια περίοδο ξεφύτρωσαν τα εκτρώματα του Ξενία Παλλάς που προσβάλλουν την σπουδαιότητα του μνημείου και την πολιτιστική μας κληρονομιά, που ίσως η Δεϊλάκη δε μπορούσε να αποτρέψει.
Με τη διάνοιξη και δημιουργία του συγκεκριμένου δρόμου το κάστρο της Ακροναυπλίας προσβλήθηκε ανεπανόρθωτα. Η διάνοιξη ήταν η αιτία να κατεδαφιστεί μέρος των τειχών του μνημείου και δόθηκε η δυνατότητα προσπέλασης αυτοκινήτων.
Την ίδια περίοδο με τη διάνοιξη του συγκεκριμένου δρόμου, καταργήθηκε η βασική οδός εισόδου στο κάστρο μέσω της τριπλής πύλης και το έγκλημα συμπληρώθηκε με την κατεδάφιση τμημάτων της τριπλής πύλης προκειμένου να περάσει ο αγωγός υδροδότησης της δεξαμενής το 1978.
Ένα άλλο έγκλημα που συντελέστηκε πάνω στο κάστρο της Ακροναυπλίας την περίοδο αυτή, είναι η επέκταση της δεξαμενής ύδρευσης της πόλης του Ναυπλίου που τις συνέπειες της πληρώνει ακόμη το μνημείο.
Είναι επομένως ειρωνεία να ονοματίσουμε το δρόμο αυτό Δεϊλάκη τη στιγμή που η ίδια αν μπορούσε θα είχε αποτρέψει τη διάνοιξή του.
Η νέα δημοτική αρχή Ορφανού, αντί να ενδιαφερθεί για την ανάδειξη και προστασία του ιστορικού αυτού τόπου της Ακροναυπλίας, προχώρησε εσπευσμένα και αυθαίρετα στην ατυχή και λανθασμένη ονοματοδοσία που δεν συνάδει με την ιστορική μνήμη.
Η Ακροναυπλία με τα ιστορικά της κτίρια είναι συνώνυμο του πολιτισμού, του αγώνα και της θυσίας. Γι’ αυτό την γκρέμισαν, γι’ αυτό προσπάθησαν να εξαφανίσουν κάθε ίχνος της, γι’ αυτό κι ακόμα σήμερα δεν παύουν να ρίχνουν στάχτη και σκόνη πάνω στην ιστορία της”.
