Στον οικισμό Μάλτα του Σταυροπηγίου της Δυτικής Μάνης, δεσπόζει ο Πύργος του Μαυρίκου που έχει χαρακτηριστεί ιστορικό διατηρητέο μνημείο από το Υπουργείο Πολιτισμού.
Εκτιμάται ότι χτίστηκε το 1814 και πήρε το όνομά του από τον προεστό της Μάλτας, Πούλο Μαυρίκο. Στέκει πλέον ερειπωμένος, λίγο έξω από το χωριό, ενώ στα ανατολικά, σε κοντινή απόσταση βρίσκεται ένα γραφικό ξωκλήσι, αφιερωμένο στον Άγιο Γεώργιο.
Τριώροφος, με συνολικό ύψος σχεδόν δέκα μέτρα, ο Πύργος του Μαυρίκου είναι στενόμακρος, με την είσοδο στον πρώτο όροφο της νότιας πλευράς. Μια ξύλινη γέφυρα επέτρεπε την πρόσβαση μόνο σε όσους ήταν ευπρόσδεκτοι στον πύργο, ενώ διαφορετικά χρησιμοποιούταν και για το καλύτερο σφράγισμα της εισόδου.
Μάλτα Μεσσηνίας
Η Μάλτα είναι μανιάτικο πυργοχώρι, σήμερα ένας από τους οικισμούς του μεγαλύτερου Σταυροπηγίου, κοντά στον Κάμπο Αβίας. Εικάζεται ότι πήρε το όνομά της από τους Μανιάτες που επαναπατρίστηκαν από περιοχές της Κορσικής και της Ιταλίας.
Το μικρό χωριό είναι κτισμένο σε υψόμετρο 365 μέτρων και έχει, περίπου 100 μόνιμους κατοίκους. Ανήκει στα περίφημα Λακκοχώρια ή Λάκκους, μία ομάδα χωριών που ίδρυσαν οι Καταλανοί Σταυροφόροι στην περιοχή της Μεσσηνίας.
Στη Μάλτα, ο επισκέπτης μπορεί να δει τα παραδοσιακά, πετρόκτιστα σπίτια, καθώς και τους ιστορικούς ναούς της Ζωοδόχου Πηγής, Αγίου Νικολάου και Ιωάννη του Προδρόμου που έχουν κηρυχθεί διατηρητέοι από το Υπουργείο Πολιτισμού. Επίσης, στο χωριό βρίσκεται το παραδοσιακό ελαιοτριβείο Γ. Σκαρπαλέζου, το οποίο λειτουργεί από την περίοδο της Τουρκοκρατίας, το 1765. Ίσως, μάλιστα, να είναι το μοναδικό παραδοσιακό ελαιοτριβείο σε λειτουργία στην Ελλάδα, όπου η επεξεργασία του καρπού της ελιάς πραγματοποιείται με μυλόπετρες-λιθάρια.
Σε απόσταση ενός, μόλις, χιλιομέτρου από το χωριό, βρίσκεται η γυναικεία Μονή Ανδρουμπεβίτσας. Πρόκειται για Βυζαντινό κτίσμα με στοιχεία Μανιάτικης αρχιτεκτονικής, το οποίο έχει χαρακτηριστεί ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο από το Υπουργείο Πολιτισμού.
